[deltang]

داوطلب از نظر فشارخون و بيمارى سرخجه نيز بايد كنترل شود.»
دكتر منصورى، شرايط جنينى را كه در رحم اجاره اى گذاشته مى شود چنين تشريح مى كند. «تمام دقت هايى كه در مورد رحم اجاره اى صورت مى گيرد در زمينه جنين نيز بايد اعمال شود. ممكن است كسانى كه تخمك و اسپرم آنها در آزمايشگاه لقاح داده مى شود، دچار بيمارى ايدز يا هپاتيت باشند و با گذاشتن جنين در رحم فرد سوم، آن فرد نيز به اين بيمارى دچار شود. در كشورهاى توسعه يافته پس از گرفتن تخمك و اسپرم، آن را به مدت سه تا شش ماه فريز و نگهدارى مى كنند. پس يك بار ديگر آزمايش ايدز در مورد زن و مرد انجام مى دهند تا مطمئن شوند كه اين بيمارى در مرحله كمون خود نباشد.» دكتر «رستم پور» در مورد مباحث روانشناسى و روانپزشكى اجاره رحم مى گويد: «حدود ۱۵ سال است كه در مورد رحم اجاره اى ارزيابى روانشناسى مى شود.
تقريباً ۴ هزار مورد مطالعه شده، اما هنوز پس از مطالعات تحقيقى درازمدت، نتايج اندكى در اين زمينه به دست آمده است. در بيشتر تحقيقات سعى شده افراد داوطلب براى رحم اجار ه اى از نظر آسيب هاى احتمالى روانشناختى بررسى شوند، اما هنوز هيچ آسيب مشخصى گزارش نشده است.
نخستين نكته اى كه بايد در مورد زن داوطلب رحم كرايه اى در نظر گرفت اين است كه او بايد حداقل يك بچه به دنيا آورده باشد و در حال حاضر نيز سرپرست او محسوب شود. در غير اين صورت به نظر نمى رسد شخص به تحويل بچه به پدر و مادر واقعى اش رضايت و با آن دو همدلى نشان بدهد. علاوه بر اين زنانى كه به تازگى دچار مشكلات مالى شده اند يا فاقد درآمد ثابت هستند نيز نبايد پذيرفته شوند زيرا كه در اين حالت فرد به دليل نياز سريع به پول اين كار را مى پذيرد و شرايط عاطفى مناسب رشد كودك، فراهم نخواهد شد.
نكته مهم ديگر، هدف زن داوطلب رحم اجاره اى از اين عمل است. آيا او هدفى كارآمد و مثبت دارد يا بدون هيچ هدفى و حتى هدفى با كارايى منفى به اين مسأله نگاه مى كند. بدين ترتيب ارزيابى همه جانبه، مانع از انتخاب افرادى با آسيب هاى روانشناختى و افكار منفى مى شود كه قصد بهره كشى دارند.
نكته مهم اين است كه فرد در قبال ارائه چنين خدماتى به افراد، خود نيز از نظر روحى به رشد و بلوغ جديدى برسد. بنابراين مسائلى مانند اعتماد به نفس كم، ضريب هوشى كم و اينكه احساس كند قربانى شده است بايد به دقت بررسى شود.
همچنين رضايت فرزندان داوطلب رحم اجاره اى بسيار مهم است. آيا آن زن مسأله را به فرزندانش گفته؟ واكنش آنها در آينده چه خواهد بود؟
اگر داوطلبى پاسخ دهد كه به فرزندانش حقيقت را نمى گويد يا فرزندان او پيش از اين دچار صدمات و مشكلات جدى شده اند، بهتر است اين شخص پذيرفته نشود. نكته ديگرى كه در بررسى روانشناختى بايد به آن توجه شود برداشت زوج مورد نظر از فردى است كه داوطلب رحم اجاره اى شده و نياز آنها براى فقط ارتباط بارى است. اگر اين زوج از طرف فرد داوطلب احساس خطر كنند، احتمال صدمه رسيدن به افراد درگير در ماجرا بيشتر مى شود. از نظر فرد داوطلب، پدر و مادر آينده بايد افرادى قابل اطمينان و مقبول باشند و بتوانند محبت او را جلب كنند زيرا روند سخت و طولانى و ناگوار چنين حاملگى هايى نياز به احساس راحتى دو جانبه دارد.»
دكتر رستم پور درمورد تحويل دادن كودك به پدر و مادر اصلى مى گويد: «مهمترين نكته توافق طرفين است. امكان دارد برخى توافق كنند كه نوزاد دو سه روز اول از مادر اجاره اى اش شير بخورد، اما اين طور هم نيست كه اگر شير نخورد زندگى اش در معرض خطر قرار مى گيرد. در قديم رسم بود كه براى نوزاد، مادر دايه اى انتخاب مى كردند و او مسؤوليت شيردادن را داشت و هيچ حق قانونى هم نسبت به بچه پيدا نمى كرد اما اكنون هم موارد بسيار زيادى داريم كه مادر پس از زايمان توانايى شيردادن ندارد و بچه به راحتى با شيرخشك بزرگ مى شود و مشكلى هم پيش نمى آيد.»
يكى از قضات درباره مسائل قانونى اجاره رحم مى گويد: «متأسفانه تا به حال هيچ قانون مدنى در اين زمينه نداشته ايم. به نظر، اين وظيفه انجمن نازايى كشور است كه با توجه به اطلاعات علمى كاملى كه دارد قوانينى را تصويب كند كه ايمنى هر دو طرف در نظر گرفته شود. به نظر مى رسد كه اين مسأله از نظر شرعى حل شده، اما از نظر قانونى هنوز مشكلاتى وجود دارد. در نظر بگيريد، زن و مرد تصميم بگيرند از طريق رحم اجاره اى بچه دار شوند. اگر بعد از انتقال جنين به رحم زن دوم، آن دو دچار مشكلاتى شوند و از هم طلاق بگيرند تكليف اين زن و بچه چه مى شود؟ يا اينكه ممكن است زايمان صورت بگيرد و نوزاد دچار نقص ژنتيكى باشد اگر پدر ومادر بگويند بچه را نمى خواهند و حاضر نشوند او را تحويل بگيرند چه بايد كرد؟
آيا بايد بچه به بهزيستى تحويل داده شود؟ در حالى كه مى توان قبل از انتقال جنين به رحم با انجام آزمايش هايى از سالم بودن جنين مطمئن شد.
اگر انجام اين آزمايش ها براساس قانون مدنى الزامى شود، احتمال اين امر كاملاً از بين مى رود. نكته مهم اين است كه براى بسيارى از مسائل، فتواى شرعى داريم، اما قانون از ما حمايت نمى كند. در اين موارد ما كاملاً بدون پشتوانه ايم.» اگرچه از نظر فقهى، در زمينه شرعى بودن به كارگيرى روشهاى نابارورى رايج، ديدگاههاى مختلفى وجود دارد اما به نظر مى رسد تركيب مصنوعى اسپرم مرد با تخمك همسر خودش در روشهاى Icsi و Ivf تقريباً بدون اشكال است و افراد كمى هم در شرعى بودن آن ترديد كرده اند. آن هم نه به دليل اصل فعاليت علمى، بلكه به دليل نگرانى از ميزان صداقت و نحوه انجام كار، اما در شيوه تركيب مصنوعى اسپرم و تخمك زن و مرد بيگانه كه بين آنها زوجيت وجود ندارد، آراى متفاوتى وجود دارد.