[bigbang]

تکلیف اونهایی که بزرگ شدند با باباهاشون چیه ؟
پدر من هیچوقت بیشتر از 10 دقیقه با من هم صحبت نشد ! باور نکردنی هست اما واقعیت داره ! مخصوصاً پدرهایی که کارمند و کارشناس هستن (خدانکنه شغلشون دولتی هم باشه)
من به عنوان یک پسر به محبت پدر نیاز داشتم به حس در کنارم بودن
حسی که پدرم هیچوقت اونو درک نکرد !
پدر من به من هیچ چیزی یاد نداد .... مطلقاً هیچی ! هر وقت میامد خانه میگفت حوصله نداره و نمیخواد با من صحبت کنه
الان 6 ماهه که دیگه دست برداشتم ببینم میخواد کجا رو بگیره !
رفتی شعبه سرپرستی ، گیریم بازم رفتی بالا آخرش چی ؟ حقوق بیشتر ؟ مزایای بیشتر؟ یه روز که بازنشست میشی ! بعدش چی؟
دیگه حتی به هم بزور هم سلام میکنیم صداش میکنم آقای مهندس !!
مادرم هم شاغل هست خیلیها میگن اگر پدر و مادر تحصیلکرده باشه چقدر خوش به حال فرزند میشه !! من مخالفم ، پدر و مادر من هر دو لیسانس دارن ! پدرم داره فوقش رو میگیره ! کی اهمیت میده؟ 75 درصد عمرم رو تنها زندگی کردم !
یا سر کار بودن یا اگه میرفتن مهمونی مال بزرگا بود منم همراه خودشون نمیبردن .
تا حالا طعم تنهایی تو خونه موندن اون هم به مدت زیاد رو تجربه کردید ؟