[امیر عباس انصاری]

سبکبالان2 Lyrics


مرا اسب سپیدی بود روزی
شهادت را امیدی بود روزی

در این اطراف گوش ای دل تو بودی
نگهبان بی شبی غافل تو بودی

بگو اسب سپیدم را که دزدید
امیدم را امیدم را که دزدید

مرا اسب چموشی بود روزی
شهادت می فروشی بود روزی

شبی چون باد بر یالش خزیدم
به سوی خانه ساقی دویدم

چهل شب راه را بی وقفه راندم
چهل تصویر تا کینامه خواندم

ببین ای دل چقدر این قصر زیباست
گمانم خانه ساقی همینجاست

دلم تا دست بر دامان در زد
دو دستی سنگ چیون را به سر زد

امیدم مشت نومیدی به در کوفت
نگاهم قفل در میخ غدر کوفت

به روی عاشقان در بسته ساقی (2)

بر این در وای من قفلی لجوج است
بجوش ای اشک هنگام خروج است

در میخانه را گیرم که بستند
کلیدش را چرا یا رب شکستند؟

من آخر طاقت ماندن ندارم
خدایا تاب جان کندن ندارم

دلم تا چند یا رب خسته باشد؟
در لطف تو تا کی بسته باشد؟

بیا باز امشب ای دل در بکوبیم
بیا این بار محکمتر بکوبیم

مکوب ای دل به تلخی دست بر دست
در این قصر بلور آخر کسی هست

بکوب ای دل که این جا قصر نور است
بکوب ای دل مرا شرم حضور است

بکوب ای دل که غفار است یارم
من از کوبیدن در شرم دارم شرم دارم شرم دارم