[bigbang]

کانکتور Serial ATA معروف به SATA:

در شکل ۱۱، نمونه کانکتور مخصوص هاردهای SATA را ملاحظه می فرمایید. اگر دقت نمایید در اینگونه کانکتورها از سه خروجی اصلی پاور یعنی خروجی های ۳/۳ و ۵ و ۱۲ با رنگ های نارنجی، قرمز و زرد استفاده شده است. نکته مهم در این بحث استفاده اشتباه از کانکتورهای تبدیل IDE به SATA می باشد. در این روش شما عملا ولتاژ نارنجی رنگ یعنی همان ۳/۳ ولت خروجی پاور را به هارد SATA خود نمی رسانید.
درست است که در این حالت هم هارد SATA کار می کند ولی با این روش شما عملا قابلیت های هارد SATAII خود را کاهش داده اید و علاوه بر آن هارد خود را در معرض آسیب جدی قرار داده اید.

کانکتور Floppy:

در شکل ۱۲، نمونه کانکتور فلاپی را ملاحظه می نمایید.

کانکتور PCI Express معروف به PCIE:

در شکل۱۳، شما نمونه کانکتور خروجی ۶ پین مخصوص کارتهای PCIE را ملاحظه می کنید. درست است که این نوع کانکتور در همه کارتهای گرافیکی PCI Express استفاده نمی شود، ولی رده های بالای اینگونه کارت ها، نیاز مبرم به ورودی مجزای ولتاژ مورد نیاز خود دارند و به دلیل مصرف بالای آن ها، این گونه کانکتورها فقط بر روی پاورهای بالاتر از توان واقعی ۴۰۰ وات تعبیه می گردند. همچنین جهت پشتیبانی فناوری های SLI، Cross Fire که از دو تا سه کارت به صورت همزمان استفاده می گردد، پاورهای حرفه ای دارای دو تا شش خروجی ۶ پین PCI-E می باشند.
همچنین در شکل ۱۴ نمونه کانکتورهای ۸ پین PCI Express جدید را ملاحظه می فرمایید. همانطور که شما هم مستحضر می باشید، هیولاهای جدید گرافیکی که توسط شرکت های ATI و NVIDIA به بازار عرضه شده اند، مصرف انرژی فوق العاده بالایی دارند. مصرف از شاخه ۱۲ ولت اینگونه کارت های گرافیکی به حدی باا رفته است که به جهت عدم آسب دیدگی کانکتورها ( که در بالا بحث شد)، این کمپانی ها بر روی این گونه کارت های خود اقدام به تعبیه دو کانکتور ۶ پین و یا یک ۸ پین و یک ۶ پین در کنار یکدیدگر نموده اند.این کانکتورهای جدید را می توان در پاورهای بالاتر از توان واقعی ۵۰۰ وات، ملاحظه نمود.

چگونگی محاسبه توان پاور ساپلای از روی لیبل

در مورد چگونگی محاسبه توان، هر تولید کننده بسته به طراحی و ویرایش پاور خود اقدام به اعلام و درج توان های خروجی به صورت تک به تک شاخه ها و نهایتا رقم کلی توان می نماید. معملا در بازار مشاهده شده که با استفاده از فرمول وات=آمپراژ*ولتاژ اقدام به ضرب و جمع نمودن کلیه اعداد مندرج بر روی لیبل می نمایند. در حالی که این یک مورد کاملا اشتباه می باشد. با توجه به لیبل نمونه در شکل محاسبه صحیح توان، مشاهده می گردد. اعداد مندرج قسمت پایین هر شاخه خروجی، میزان جریان حداکثری می باشد که شاخه به صورت مجزا توانایی ارایه آن را دارد. ولی توجه به این نکته ضروری است که برای خروجی های +۵V و +۳.۳V و یا +۱۲V1 و +۱۲V2 و +۱۲V3 و +۱۲V4 یک توان مشترک در نظر گرفته شده است و تا جایی که توان مجموع هر گروه از این شاخه ها از مجموع توان ذکر شده بالاتر نرود شما می توانید از آن ها جریان دریافت نمایید. در انتها نیز مجددا برای مجموع توان شاخه های +۱۲V و توان شاخه های +۵V و +۳.۳V یک حداکثر در نظر گرفته می شود. بنابر این استخراج توان از شاخه های +۱۲V تا جایی امکان پذیر است که مجموع توان این شاخه ها و مجموع توان شاخه های +۵V و +۳.۳V از میزان توان برآیند (COMBINE) کلی در نظر گرفته شده تجاور ننماید. میزان توان برآیند و جریان های در نظر گرفته شده مختص به طراحی خاص مدار و PWM آن می باشد. ولی حداقل ها و حداکثر ها در محدوده مشخص شده توسط استاندارد قرار دارد.