[ترنم]

نقش درخت خشک را بازی میکنم..

نمیدانم چشم انتظار بهار باشم..

یا هیزم شکن..

-----------------

رفتنت !
آنقدرها که فکر می کنی
فاجعه نیست ...
فقط من !
مثل بیدهای مجنون ایستاده می میرم ...

----------------------

دردهایم را
برایت گفته ام!
بشنو اکنون این سکوت تلخ را ...

-----------------

کلماتم را،
در جوی سحر می شویم
لحظه هایم را ،
در روشنی باران ها
تا برای تو شعری بسرایم روشن
تا که بی دغدغه و بی ابهام
سخنانم را در محضر باد با تو بی پرده بگویم
که تو را، دوستت می دارم
تا مرز جنون ...

----------------

تو هرگز دلتنگی چشمانم را ندیدی و
تصویر خاموشی قلبم را در روشنای آرزوهایت
تو فریاد سکوتم را در میان واژگان روزمره زندگی نشنیدی
تو فرصتی نداشتی برای برداشتن سیب سرخی از دستانم
فرصتی نداشتی برای باور کردن باورهایم
جاده ها چنان تو را در خود گرفتار کرده اند
که لحظه ای توان ایستادن نداری
تو فرزند سفر بودی و من نواده سکوت خویشتن
دیگر انتظارت را به انتظار نخواهم نشست
برو مسافر
جاده قدم های تو را دلتنگ است !

----------------------

من و تو
مثل فراموشی یك خاطره ایم
من وتو هستی خود را
به خیالی دور می پیوندیم
وتو می آیی با فانوس
گذری داریم در باغ ملال انگیز خاطره ها
من وتو
هر دو به دلتنگی
هم معتادیم...!!!

------------------

یاد گرفتـــه ام ......
انسان مدرنـــی باشــــم
و هــر بار که دلتنـــــــگ میشــــوم
بـه جای بغـــــض و اشــــک .....
تنهـــا به این جملـــه اکتفــا کنـــم کــه ..
هوای بـــد ایــن روزهــا .......
آدم را افســــــــرده میکنـد ..!

---------------