[Omid7]

رصد سیاهچاله ها


اگر چه ما عملا قادر به دیدن سیاه چاله ها نیستیم اما می توانیم اثار آن را در نزدیکی مواد مشاهده کنیم . با این حال حتی مشاهده ی این آثار نیز مشکل است ،زیرا معمولا نور مادون قرمز ابرهای غبار و گاز دید ما را مختل می کند .
هم اکنون ستاره شناسان با بهره گیری از یک ***** قطبنده مادون قرمز ،روشی را برای رفع این اختلال و آلودگی نوری در منظره ی دیسک های اطراف سیاه چاله ها یافته اند. عملکرد این تکنیک ویژه ی زمانی است که ناحیه اطراف سیاه چاله فورا یک مقدار جزئی از نور پراکنده شده را از خود ساطع کند. از آنجاییکه نور پراکنده شده قطبی است ، ستاره شناسان می توانند با استفاده از یک ***** که عملکرد آن مشابه یک عینک آفتابی پولاریزه در تلسکوپ های بزرگ است ، این مقدار کوچک نور پراکنده شده را آشکار سازی کرده و با دقت بی سابقه ای اندازه گیری کنند . دانشمندان این دیسک های درخشان را بطور نظری در اطراف سیاه چاله پیش بینی کرده اند اما تا کنون نتوانسته اند آنها را مشاهده کنند.

تلسکوپ مادون قرمز United Kingdom (UKIRT) در موناکی هاوایی دارای ***** مادون قرمزی است که قطبسنج(IRPOL) نام دارد . چندین سال است که ستاره شناسان با استفاده از UKIRT و IRPOL و دیگر تلسکوپ ها در جستجوی مدارکی هستند که اثبات کند که یک چنین سیاهچاله ی ابرسنگین درخشان ، مواد را در یک ساختار مخصوص دیسک مانند متحد می کنند، و این دیسک با استفاده از انرژی بستگی گرانشی سیاهچاله مستقیما شروع به تابش می کند. نظریه پردازان مدتها تصور می کردند که چنین دیسک هایی می بایست وجود داشته باشند و در این مورد نیز نظریات قوی وجود دارد ، اما تا کنون این نظریات و مشاهدات با یکدیگر متناقض بوده اند.

دکتر Makoto Kishimoto از موسسه ی ماکس پلانک و محقق اصلی این پروژ می گوید : پس از سال ها جدال ، سرانجام ما مدارک قانع کننده ای را بدست آورده ایم که وجود این دیسک را در اطراف سیاه چاله اثبات می کند.

این نظریه هم اکنون با موفقیت در ناحیه ی خارجی دیسک در حال بررسی و آزمایش است و این به فهم بهتر نواحی خارجی دیسک که به سیاهچاله نزدیکتر هستند کمک خواهد کرد.

ناحیه ی خارجی دیسک از خود آن مهم تر است . روش هایی را که ما از آنها در اثبات این نظریه بکار می گیریم می توانند به برخی از پرسشهایی که در مورد مرز خارجی دیسک مطرح هستند پاسخ گوید.

دکتر Robert Antonucci از دانشگاه کالیفرنیا در سانتاباربارا و از محققین این پروژه در این باره می گوید : فهم ما از فرایندهای فیزیکی در دیسک هنوز قدری کم هست اما همین دانش کم حداقل ما را از تصاویر مطمئن می کند .

ستاره شناسان امیدوارند این روش جدید اطلاعات بیشتری را در مورد دیسک های اطراف سیاهچاله ها در آینده ی نزدیک فراهم کنند .