[yad]

مادر، تو کتاب نامکتوب مرارت هایی، تو دیوان محبت هایی، تو ناب ترین واژه ی شعر خلوصی؛ .....

تو بلندترین داستانِ حماسیِ ایثاری.

ای قصیده بلند عشق؛ .......

ای عاشقانه ترین غزل؛ ای مثنوی رنج ها؛ تو بیت الغزل از خودگذشتگی هستی؛ .......

تو قافیه ی احساس قلب منی؛ ......

تو منظومه بلند فضیلت هایی تو بهترین بیت رباعی محبتی.

مادر، شعر وجود تو را، واژه واژه می نوشم و رعناترین غزال غزل هایم را به سویت روانه می کنم.

دو بیتی های احساسم را همراه با شادمانه ترین ترانه ی فصل های زندگی ام، نثار دل بهاری ات می کنم.

ای بهترین شعر زندگی، ....

.....................