[امیر عباس انصاری]

با سپاس ویژه از برادر تارانتینو

سگدانی (1992)
آقای سفید (هاروی کایتل): سیگار میکشی؟
آقای صورتی (استیو بوشمی): ترک کردم. (مکث می‌کند) حالا سیگار داری یا نه؟

×
آقای صورتی: تا حالا کسی رو کشتی؟
آقای سفید: چند تا پلیسو.
آقای صورتی: نه. آدم درست و درمون؟
آقای سفید: نه. فقط پلیسا.

×
ادی (کریس پن): زود باش یه چیزی بسلف دیگه.
آقای صورتی (استیو بوشمی): اوووه. من انعام نمیذارم.
ادی: انعام نمیذاری؟
آقای صورتی: نخیر. به انعام اعتقادی ندارم.
ادی: به انعام دادن اعتقادی نداری؟
آقای آبی (ادوارد بانکر): می‌دونی به این دُخیا چقدر حقوق میدن؟ چندرغاز.
آقای صورتی: نمیخواد بهم بگی. اگه حقوقشون کمه خوب میتونن از کارشون بیان بیرون.
ادی: حتی جهودا هم اینجوری حرف نمی‌زنن. بذار برم سر اصل مطلب تو هیچ وقت انعام نمیدی؟
آقای صورتی: انعام نمیدم چون اصول اجتماعی میگه مجبورم بدم. حالا اگه یکی خیلی زحمت بکشه و لیاقتشو داشته باشه یه چیزی، یه پول اضافه‌ای رو صورت حساب میذارم ولی انعام دادن زورکیِ اینجوری مال پرنده‌هاست. تا جایی که می‌دونم اینا دارن کارشون رو می‌کنن.


داستان عامه پسند (1994)
اسمرالدا (آنجلا جونز): اسمت چیه؟
بوچ (بروس ویلیس): بوچ.
اسمرالدا: معنیش چیه؟
بوچ: من آمریکاییم عزیزم. اسمای ما معنی نداره.

×
جولز (ساموئل.ال.جکسن): مارسلوس والاس چه شکلیه؟
برت (فرانک ویلی): چی؟
جولز: تو مال کدوم کشوری؟
برت: چی؟ چی؟ چ..
جولز: "چی" اسم هیچ جایی نیست که من بشناسم. تو "چی" انگلیسی صحبت میکنن؟
برت: چی؟
جولز: انگلیسی مادر به خطا. بلدی؟
برت: آره. آره
جولز: پس میفهمی‌ من چی میگم.
برت: آره
جولز: مارسلوس والاس چه شکلیه؟
برت: چی؟
جولز: یه دفعه دیگه بگی "چی" یه دفعه دیگه بگی "چی" بهت اخطار می‌کنم مادرسگ تو فقط یه دفعه دیگه بگو "چی" و ببین چی میشه.

×
(جولز ، وینسنت و جیمی ‌مشغول خوردن قهوه در آشپزخانه‌ی جیمی‌ هستند)
جولز: هوم م م م. خدا لعنتت کنه جیمی. قهوه‌ی فرد اعلاییه. من و وینسنت به این قهوه حاضری‌ای تو یخچال هم راضی بودیم اما ببین چه قهوه‌ی حقی واسمون تدارک دیده. طعم چی میده؟
جیمی‌(کوئنتین تارانتینو): بکش بیرون جول.
جولز: چی؟
جیمی‌: نمیخواد به من بگی قهوه‌ام چقدر خوبه. خب؟ چون خودم خریدمش و خوب میدونم چقدر درجه یکه. وقتی بانی میره قهوه بخره کثافت میخره. من قهوه‌ی فرد اعلا میخرم چون دوست دارم وقتی میخورمش عطرش بپیچه تو مخم ولی میدونی الان چی تو مخمه؟ عطر این قهوه نیست، لشِ اون کاکاسیاه تو گاراژه.
جولز: جیمی ‌اصلاً نگران اون قضیه نباش ...
جیمی ‌(وسط حرفش می‌پرد): نه نه نه بذار یه چیزی ازت بپرسم. وقتی زدی بغل دیدی جلو در خونه‌ی من مادر مرده نوشته " انبار میت کاکاسیاه"؟
جولز (مکث می‌کند): نه ندیدم.
جیمی‌: میدونی واسه چی همچین نوشته‌ای ندیدی؟
جولز: چرا؟
جیمی‌: چون اینجا نیست. چون انبارداری نعش کاکاسیاها شغل من نیست واسه همینه ندیدی.

×
جودی (روزانا آرکت) (میا را روی زمین میبیند): این کیه؟
لنس (اریک اشتولس): زود برو سر یخچال و آمپول آدرنالین رو بیار.
جودی: چش شده مگه؟
وینسنت (جان تراولتا): اور دوز کرده.
جودی: بندازش بیرون این زنیکه رو.
لنس و وینسنت: آمپولو بیار.
جودی: تو روح جفتتون (می‌رود)
وینسنت: عجب سلیطه‌ایه.
لنس: تو فقط باهاش حرف بزن و منم بهش آمپولو تزریق میکنم ولی قبلش باید برم کتابچه پزشکیم رو بیارم.
وینسنت: کتابچه پزشکی دیگه واسه چه می‌خوای؟
لنس: من که تا حالا آدرنالین به کسی نزدم.
وینسنت: تا حالا نزدی؟
لنس: معلومه که نزدم چون هیچ وقت با آدمای بی‌ظرفیت نشئه بازی نمی‌کنم. آدم باید از پس خودش بر بیاد.
وینسنت: آمپولو بزن.
(لنس به دنبال کتاب به اتاق می‌رود)
وینسنت: بجنب لنس، داره تموم میکنه.
لنس: دارم می‌جنبم دیگه.
جودی (به وینسنت): داره دنبال چی میگرده؟
وینسنت: نمی‌دونم یه کتاب انگاری.
جودی (به لنس): داری دنبال چی می‌گردی؟
لنس: یه کتابچه پزشکی سیاه.
جودی: دنبال چی؟
لنس: یه کتابچه پزشکی سیاه. شبیه به این دفترچه‌هاست که به پرستارا میدن.
جودی: من که کتاب پزشکی تو خونه ندیدم.
لنس: نه بابا دارم. میدونم دارم.
جودی: خب اگه اینقدر حیاتیه همین جوری تزریق کن دیگه.
لنس: نمی‌دونم م م م چه جوری باید بزنم. چقدر بگم.
جودی: حالا تو این مدتی که داری می‌گردی که این بیچاره رو فرشت جون میده. تو خر تو خری اتاق چیزی پیدا نمیکنی.

جکی براون (1997)
اُردل رابی (ساموئل .ال . جکسن): ببینم مرده؟ آره یا نه؟
لوئیز (رابرت دنیرو): خیلی.

×
اُردل (چند ثانیه ای ساکت می‌ماند و فکر می‌کند و ناگهان می‌فهمد چه کسی پول را برداشته): کار جکی براونه

×
لوئیز: هی. اون دهن کثیفت رو ببند. منظورم اینه که یه کلمه دیگه هم نمی‌خوام بشنوم.
ملانی (بریجت فوندا): باشه لوئیز.
(لوئیز اسلحه را بیرون می‌آورد و به ملانی شلیک می‌کند)


اردل رابی: چه جوری پیدام کردی؟
مکس چری (رابرت فورستر): وینستون پیدات کرد؟
اردل رابی: اون از کدم گوری پیدام کرد؟
مکس چری: کارشه. آدمایی رو پیدا می‌کنه که نمی‌خوان پیدا بشن.
اردل: دمِ کاکا سیاهش گرم.

×
مکس چری: نیم میلیون دلار همیشه دو در میشه.

بیل را بکش جلد اول (2003)
هاتوری ‌هانزو (سونی چیبا): چی تو رو به اوکیناوا کشوند؟
عروس (اوما تورمن): اومدم اینجا یه مردی رو ببینم.
هاتوری ‌هانزو: واقعاً؟ دوستت اینجا تو اوکیناوا زندگی می‌کنه؟
عروس: دقیقاً نه.
هاتوری‌ هانزو: دوستت نیست؟
عروس: تا حالا ندیدمش.
هاتوری ‌هانزو: ندیدیش؟ میتونم بپرسم کیه؟
عروس:‌ هاتوری ‌هانزو.
هاتوری‌هانزو (به ژاپنی): از‌ هاتوری‌هانزو چی می‌خوای؟
عروس (به ژاپنی): یه شمشیر سامورایی می‌خوام.
هاتوری ‌هانزو: شمشیر سامورایی واسه چی میخوای؟
عروس: میخوام یه جونور موذی رو باهاش بکشم.
هاتوری ‌هانزو (انگلیسی): باید موش چاق و چله‌ای باشه که شمشیر‌ هاتوری‌هانزو می‌خوای.
عروس: خیلی گنده است.

×
اولین میان نویس فیلم
انتقام غذایی است که باید سرد سرو شود. (ضرب المثل قدیمی ‌کلینگونها)
*کلینگونها نژادی از موجودات فضایی هستند که در سریال و سری فیلم‌های پیشتازان فضا (Star Trek) از قهرمانان یا ضد قهرمانان اصلی محسوب می‌شوند. کلینگونها به جنگجویی و دلاوری مشهورند و زبان و فرهنگشان را بسیاری از طرفداران سریال بلدند!

×
عروس: گوگو من می‌دونم که تو احساس می‌کنی باید از اربابت محافظت کنی اما ازت خواهش می‌کنم بزنی به چاک.
گو گو یوباری (چیاکی کوریاما): تو به این میگی خواهش؟ از این بهتر هم می‌تونی خواهش کنی.

======================
بیل را بکش جلد دوم (2004)
عروس (اوما تورمن): بین خودمون دو تا می‌مونه اما برام سواله که وقتی پای مای زد چشمت رو از حدقه درآورد چی بهش گفتی؟
(فلاش بکی نمایش داده می‌شود که در آن پای مای چشم ال درایو را کور می‌کند) ال درایو (داریل‌هانا): بهش گفتم پیرمرد وامونده‌ی خرفت.
عروس: اوووه. چیز بدی بهش گفتی.
ال درایور: میدونی چی کار کردم؟ اون پیرمرد وامونده‌ی خرفت رو کشتم.
(عروس نفس نفس میزند و فلاش بکی نشان داده می‌شود که پای مای، مسموم شده، غذا را بالا می‌آورد)
ال درایور (فلاش بک): کله‌ماهی دوست داری پیرمرد وامونده‌ی خرفت؟
ال درایور (زمان حال به عروس): کله ماهیا رو مسموم کرده بودم.
عروس: ال. خائن سگ مصب بهت هشدار دادم.
ال درایور: و بهش گفتم "حرف پیرمرد خرفتی مثل تو برام از هیچی هم کمتر می‌ارزه"
(می‌خندد)

×
عروس: چه جوری پیدام کردی؟
بیل (دیوید کارادین): من یه مَردم!

×
عروس: دوباره کِی می‌بینمت؟
بیل: می‌دونی این اسم آهنگِ سول محبوبم تو سالای هفتاد بود.
*Soul: سبکی در موسیقی که در آمریکا شکل گرفت و ریشه‌هایش به گاسپل (موسیقی کلیسایی) و R&B می‌رسد. از هنرمندان این سبک می‌توان به آرتا فرانکلین، ماروین گِی و استیو واندر اشاره کرد.

×
عروس: اینجا چیکار می‌کنی؟
بیل: چیکار می‌کنم؟ تا یه دقیقه پیش داشتم فلوت می‌زدم ولی الان دارم به زیباترین عروسی نگاه میکنم که این چشمای پیر تا حالا دیدن.
عروس: چرا اومدی اینجا؟
بیل: برای آخرین دیدار.
عروس: قراره خوب باشی؟
بیل: تمام عمرم خوب نبودم اما سعیم رو می‌کنم ...که خوش اخلاق باشم.

ضد مرگ (2007)
آرلن (ونسا فرلیتو): چیو گوش میدی؟
جولیا جنگلی (سیدنی تامیا پواتیه): دِیو دی، دوزی، بیکی، میک و تیچ.
آرلن: کی؟
جولیا جنگلی: دیو دی، دوزی، بیکی، میچ و تیچ.
آرلن: اینا دیگه کدوم خرین؟
جولیا جنگلی: برای مزید اطلاعت باید بگم یه زمانی پیت تاونزند محض پیوستن به همینا داشت از دِ هو بیرون می‌ومد اگه اونجوری می‌شد اونوقت اسمشون الان بود دیو دی، دوزی، بیکی، میک، تیچ و پیت. اگه نظر منو بخوای باید اینکارو می‌کرد که نکرد.
(رادیوی ماشین را روشن می‌کند و ایستگاه رادیویی آهنگ Hold Tight همین گروه را که جولیا درخواست کرده پخش می‌کند)
جولیا جنگلی: پسرِ منه!
* Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich (یا به اختصار DDDBMT) گروه موسیقی پاپ/راک انگلیسی دهه 60 که کارهای پرطرفداری در آن دهه داشتند. جولیا نام گروه را چندبار به اشتباه میچ و تیچ میگوید و همچنین اشاره می‌کند که پیت تاونزند (گیتاریست و یکی از دو عضو اصلی دِ هو The Who) قصد داشته از گروه خودش خارج شود و به DDDBMT بپیوندد که این داستان هم درست نیست. در حقیقت تاونزند می‌خواست با همکاری راجر دالتری (خواننده و عضو دیگر د هو) که آنزمان اخراج شده بود و اعضای گروه پدی، کلاوس و گیبسون یک گروه جدید تاسیس کند. تارانتینو به شیوه‌ی همیشگی از ترکیب این واقعه با گروه DDDBMT داستان جولیا را ساخته که نمونه‌ی کاملی از جعل محبوب تارانتینویی است.

×
پم (رز مک گوئن): حکمت گاوچرونیه؟
مایک بدل (کرت راسل): من گاوچرون نیستم پم بدلکارم.

×
لی (مری الیزابت وینستد): ببخشیدا اما تو بچه کجایی؟ استرالیایی هستی‌هان؟
زویی (زویی بل) (با لحنی که انگار بهش برخورده): چی میگی تو یَره؟
ابرناتی (روزاریو داوسون): زویی مال نیوزلنده و هیچ وقت تکرار می‌کنم هیچ وقت کیوی رو قاطی اُزیها نکن.
کیم: مگه اینکه بخوای یه کتک سفتی بخوری.
لی: آخ ببخشید. خیلی معذرت میخوام ازت.
زویی (زویی، ابی و کیم می‌خندند): سرکارت گذاشتیم یَره!
*کیوی: پرنده‌ی بومی ‌و نماد نیوزلند که قادر به پرواز نیست. همچنین در خطابی عامیانه و نه‌چندان مودبانه به اهالی نیوزلند گفته می‌شود، در مقابل استرالیایی‌ها را اُزی (Aussie) مینامند. mate به معنای رفیق و دوست خطابی است که استرالیایی‌ها همدیگر را با آن صدا می‌کنند که اینجا با تسامح "یَره" جایش گذاشته شد.

×
زویی: خب ابی قصه چیه؟
ابی: اینه که من رسماً گلوم پیش سیسیل گیر کرده.
کیم: گلوت گیر کرده؟ جون خودت تو رسماً زنش بودی.
ابی: بودم. به زمان فعل دقت کن.
کیم: آره جون خودت، شما دو تا هنوزم تو کار همدیگه هستین نگو نیستی.
ابی: فکر کن باشم. اگه هنوز منو میخواد چرا با بدل داریل ‌هانا رو هم ریخت؟ مردا همشون لاشخورن. بامزه استا بامزه.
کیم: حالا بیخودی خون به جیگرت نکن.
ابی: سیسیل همه جوره لاشخوره.
کیم: دو هفته گذشته وا بده دیگه تو هم.
ابی: خودت سر حرف رو باز کردی تا اینجا رسید. تازه بهترین قسمتشو نگفتم برات که روز تولد من با یارو تیک زد.
زویی: نه دیگه این دیگه پرونده‌اش جداست.
ابی: مرسی.
زویی: جدی می‌دونست تولدته؟ منظورم اینه که اون کارگردان بود و سرش گرم بوده خب.
ابی: کیک تولدمو خورده بود تازه کادوی تولدم رو هم داده بود. فکر کنم می‌دونست.
زویی: کادو چی بهت داد؟
ابی: یه نوار واسم زد.
زویی: نوار زد واست؟ وایسا ببینم یعنی CD رایت نکرد نوار زد؟ وای چه رمانتیک.
ابی: می‌دونم میخوای چی بگی ولی بهتره نگی.
کیم: واسه من که نشونه‌ی دوست داشتنه.

حرامزاده‌های بیشرف (2009)
سرهنگ ‌هانس لاندا (کریستوف والتز): شما باید آلدو آپاچی باشید.
ستوان آلدو رین (براد پیت): شما هم باید شکارچی جهودا باشید.
هانس لاندا: بنده یک کارآگاه هستم یک کارآگاه زبده. یافتن آدمها تخصص منه و طبیعتاً به نازیها در یافتن آدمها کمک می‌کنم و بعضی از آنها یهودی هستند. ولی شکارچی جهودا؟ خب این لقبیه که بهم اعطا کردن.
سرباز یوتیویچ (بی. جی. نواک): قبول کن که برازندش هستی.
هانس لاندا: مگه شما در مورد القابی که دشمنانتون بهتون می‌دهند اختیاری دارید؟ چیزایی مثل آلدو آپاچی یا فسقلی؟
سرباز یوتیویچ: منظورت از فسقلی چیه؟
هانس لاندا: لقبیه که آلمانیها برای شما در نظر گرفتند.
سرباز یوتیویچ: آلمانیا به من میگن فسقلی؟
هانس لاندا: و اگر نظر شخصی خودم رو بگم متعجبم از اینکه شما در واقعیت چقدر درازتر هستید. البته کوتاه قامتید اما نه اندازه‌ی کوتوله‌های سیرک که لقب شما اقتضا می‌کنه.


گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
منبع: caffecinema.com/ رضا رادبه