[ماهین]

فریاد

فریاد که از عمر جهان هر نفسی رفت
دیدیم کزین جمع پراکنده کسی رفت

شادی مکن از زادن و شیون مکن از مرگ
زین گونه بسی آمد و زآن گونه بسی رفت

از پیش و پس قافله ی عمر میاندیش
گه پیشروی پی شد و گه باز پسی رفت

رفتی و فراموش شدی از دل دنیا
چون ناله ی مرغی که زیاد قفسی رفت

رفت و غم آمد به سر جای تو ای داد
بیداد گری آمد و فریاد رسی رفت

این عمر سبک سایه ی ما بسته به آهی ست
دودی ز سر شمع پرید و نفسی رفت

هوشنگ ابتهاج