يك الگوي جديد زمان مناسب براي بچه دار شدن را به زنان نشان ميدهد
يك الگوي رياضي جديد ميتواند به زنان شاغل كمك كند كه بهترين زمان را براي بچهدار شدن خود تعيين كنند.
به گزارش پايگاه اينترنتي لايوساينس، اين الگوي تصميمگيري، علايق اجتماعي و اهداف حرفهاي را به حساب ميآورد و براي مثال نشان ميدهد كه دختران شاغل بايد زودتر بچهدار شوند.
اين الگو به آنچه ميتواند يك انتخاب پيچيده احساسي باشد، جنبه عقلايي ميبخشد اما به زنانيكه ميخواهند بچهدار شوند، پاسخ قطعي نميدهد.
زنان بايد قبل از باردار شدن از اين مدل استفاده كنند. طبق گزارش مراكز كنترل و پيشگيري بيماري، در سال ۲۰۰۱تقريبا نيمي از بارداريها در آمريكا ناخواسته بود.
دانشمندان در شماره فعلي مجله "تحليل تصميم" نوشتند، اين تصميمگيري آنقدر پيچيده است كه بطور منطقي نميتوان تمام جنبههاي مربوطه را در فكر شخص در نظر گرفت.
"رالف كني" و "دينا ورنيك" از "دانشكده بازرگاني فوكوا دانشگاه دوك" اين الگو را با هدف تعادل برقرار كردن ميان اهداف حرفهاي، اجتماعي و خانوادگي يك زن و اهميت مربوطه آنها براي او ابداع كردند.
در اين مدل همچنين نگرانيهاي مربوط به سن از جمله كاهش قدرت بارداري و احتمال داشتن كودكي با اختلالات ژنتيكي قيد شده است.
رياضيدانان اين مدل را با چندين سناريو نشان دادند. يك سناريو يك دانشجوي دكتري ۲۵سالهاست كه ميخواهد در دانشگاه بماند و سناريو ديگر دانشجوي ۲۰سالهاي است كه ميخواهد يك كار حرفهاي را دنبال كند.
اگر دانشجوي دكتري احساس كند كه در حرفهي او زود بچهدار شدن در كارش مداخله ايجاد خواهد كرد و فرصتهاي شغلياش را كاهش ميدهد، اين مدل سن مناسب را براي تشكيل يك خانواده را پس از استخدام نشان ميدهد.
با اين وجود اگر وي تصور نكند كه مادر شدن مانع استخدام وي ميشود اين الگو پيشنهاد ميدهد كه در سن پايينتر باردار شود.
براي مثال، دانشجوي ۲۰سالهاي ادعا ميكند كه نميخواهد قبل از ۳۵ سالگي بچهدار شود اما ميگويد كه زندگي خانوادگي و اهداف شغلي براي او اهميت دارد.
در اين مورد اين الگو به وي پيشنهاد ميدهد كه به جاي انتظار براي مستقرتر شدن در كارش بهتر است قبل از ۳۵سالگي باردار شود.
وي افزود، با اين وجود اين الگو اين حقيقت را گوشزد ميكند كه گرفتن مرخصي زايمان بر آينده كاري زني كه دانشجو است يا در آغاز زندگي حرفهاي خود قرار دارد، اثر چنداني نميگذارد.
نويسندگان اين گزارش ميگويند، با اين وجود در تصميمگيري نهايي براي بچه دار شدن بايد عوامل احساسي و عاطفي نيز مد نظر قرار گيرد.
كني گفت، چنين الگويي نقش احساس، خواسته همسر و ساير عوامل در تصميمگيريهاي شخصي را ناديده نميگيرد و نبايد بگيرد.