[Afshin_m05]

در گردشـند بر حسب اختیار دوسـت

گر باد فتنه هر دو جهان را به هـم زند

ما و چراغ چشم و ره انتـظار دوسـت

کحل الجواهری به من آر ای نسیم صبح

زان خاک نیکبخت که شد رهگذار دوست

ماییم و آستانـه عـشـق و سر نیاز

تا خواب خوش که را برد اندر کنار دوست

دشمن به قصد حافظ اگر دم زند چه باک

منت خدای را که نیم شرمسار دوست