[ROJINAjoON]

بنا به یافته های یک گروه پپوهشی به سرپرستی پرفسور پالچو در آزمایشگاه پلاسمای دانشگاه سیتی هنگ کنگ میتوان از حس گرهای سیلسیمی در بدن انسان جهت بررسی شاخص های حیاتی مهم مانند قند خون فشارخون ساییدگی مفصل ها و ...بهره گرفت.این حسگرها میتوانند حتی پس از درک شاخص ها یا نشانه های بیماری مقدار مناسبی از داروی مورد نیاز را تعیین کنند.اما استفاده از تراشه های سیلسیمی و سیستم های الکترومکانیکی قابل کاشت در بدن هنگامی امکان پذیر است که درک روشنی از برهم کنش سیلسیم با بافت ها و مایعات بدن در دست باشد.

گروه پژوهشی پرفسور چو از نفوذ یون و شناور کردن آن در پلاسما جهت بهبود فعالیت زیستی سطح سیلسیم و بررسی چگونگی تشکیل آپتیت بر این سطح استفاده کرده اند. آن ها به کمک تصویر های میکروسکپ الکترونی پیمایشی نشان داده اند که در اثر نفوذ هیدروپن به سطح سیلسیم سطح نامنظمی شامل پیوندهای Si-Hتشکیل میشود که شناور کردن آن دریک مایع از نوع مایعات بدن واکنشی میان این پیوندها با آب را در پی دارد.

در نتیجه این واکنش سطحی تحریک شده با بار منفی تشکیل میشود که عامل تشکیل آپاتیت است.

پیش از این پژووهشگران اعلام کرده بودند داشتن سطحی با بار منفی یکی از شرایط اصلی سازگار شدن نیم رساناها با بافت های زنده است. و اکنون پژوهش های چو نشان میدهد که این کار در مورد سیلسیم تک بلوری ممکن است.