شعری بسیار زیبا از استاد دادا در وصف مقام معلم
( یک غزل + یک زلال ):
.
غزل:
.
هدایت است و محبّـت ، تـلاش و کــــار ِ معلّــم
خـــدا شود همه ساعت ، أنیس و یـــــار معلّم
ز قفل ِ جهل هراسی ، ز دربِ بسته غمی نیست
کلیــدِ علـــم چــو بـاشــــد در اختیــــار ِ معلّم
خوشا بحالِ کسی که عطش به چشمه ی علم است
گــــرفتــه روزی ِ خـــود را ز روزگــار ِ معلّم
فـرشتـــه هیـــچ نـدارد چنین مقـام و شکــوهی
بـــوَد کنــار ِ خــــدا او ، خــــدا کنــــار ِ معلّم
ز بذرکاری ِ مهر و شکوفه بـــــاری ِ خــــــرداد
همــــیشه هست امیـــــدی در انتــــــظار ِ معلّم
تمامِ فصل ِ خــــزان و تمــــامِ فصل ِ زمستـــان
چـو شاخــه ای بوَد و میــوه اش بهـــــــار معلّم
کم است چون بنمایم به دست های قلم گیـــــر
هـــــــزار دستــــــه گلی را دمی نثــــــار معلّم
زلالتـــــر ز معلم نـدیــده کس بـــــه جهـــانی
دلــم فـــدای روانِ بـــزرگـــــــــــــوار معلّم
بـــه غیـــــرِ شعـر نچیـدم متــاعــی از دل ِ دادا
سروده ایـن غـزلش را بــــــه افتـخـــــار ِ معلّم
دادا بیلوردی - تبریز- بهار 1393 . هـ.ش
منبع: وبلاگ غزل های دادا
.
.
شعر زلال:
.
ای معلّم ای عزیز
ای همیشه با جهالت در ستیز
روزگارت آفتــــابی بـــــــــــاد و دنیــایت زلال
تا قلم شد دست تو از تیغ، تیز
گشت تاریکی مریض
*
روشنی دادی مــــرا
تربیت کــردی در آبــادی مـــــــرا
با سه بخش «آ» و «زا» و «دی» گشودم بال و پر
دادی آندم درس ِ « آزادی » مرا
یک جهان شادی مرا
*
خانه ات آباد باد
از تو هر عصر و زمانی یاد باد
ای معلّم ای چـراغ زنــدگانی و وجـود
غصّه هایت یک به یک برباد باد
بر تو از حق داد باد
*
شادمان باشی تو را
محترم در هر زمان باشی تو را
ای معلّم ، ای جهانی پُـر ز لذّتـــهای تــــو
در مقام عارفان باشی تو را
جاودان باشی تو را
.
منبع: وبلاگ زلال های دادا
|