محققان ايراني موفق به توليد نانوالياف متخلخل آناليز آب‌هاي آلوده شدند
ژوهشگران دانشگاه لرستان با همکاري محققان دانشگاه تهران موفق به توليد الياف نانوپوروس جديدي با گزينش‌پذيري و تخلخل بالا براي آناليز آب‌هاي آلوده و انواع ترکيبات آلي فرار در غذاها شدند.
استفاده از ترکيبات مزوپوروس و نانوپوروس در ساختار الياف SPME (ميکرو استخراج فاز جامد) روشي کاملا جديد است.
به طور کلي الياف SPME کاربردهاي زيادي در آناليز ترکيبات طبيعي نظير اسانس گياهان و انواع ترکيبات آلي فرار در غذاها، آب‌هاي آلوده، خاک‌ها و غيره دارند. ساخت الياف جديد با گزينش‌پذيري و تخلخل بالا از مواد نانوساختار، باعث گسترش اين کاربردها شده است.
دکتر سيد پيمان هاشمي از مجريان اين طرح گفت: هدف اصلي اين پژوهش، ساخت الياف جديد SPME با استفاده از مواد جديد نانوپوروس سيليکايي و مقايسه خواص آنها با الياف تجاري موجود بوده و با اين کار، دامنه کاربرد ترکيبات نانوساختار را توسعه داده و نيز کيفيت و گزينش‌پذيري الياف SPME را بهبود داده‌ايم.
وي درباره چگونگي انجام اين پژوهش گفت: ابتدا بستر نانوپوروس SBA-15 با تخلخل بالا با روش‌هاي مرسوم سنتز شده و سپس با استفاده از معرف 3-[بيس(2-هيدروکسي اتيل)آمينو] پروپيل- تري‌اتوکسي‌سيلان (HPTES) عامل‌دار شده است. سپس مقدار کمي از اين پودر به وسيله چسب اپوکسي به صورت لايه‌اي يکنواخت روي يک سيم نازک مسي نشانده شده است. براي بررسي کارايي فيبر، مخلوطي از ترکيبات فنلي حل شده در متانول در ويال کوچکي ريخته شده و بخارات محلول به كمك فيبر، از فضاي فوقاني، مورد استخراج (SPME) قرار گرفته و سپس براي آناليز به دستگاه GC-MS تزريق شده و در نهايت نيز، نتايج حاصل با يک فيبر تجاري PDMS مقايسه شده است.
نتايج نشان داده است که فيبر ساخته شده، کارايي بهتري براي استخراج اين ترکيبات نسبت به فيبر تجاري دارد.
به گزارش ستاد ويژه توسعه فن‌آوري نانو، جزئيات اين پژوهش که با همکاري دکتر عليرضا بديعي، پژمان زرآبادي، محمد شامي‌زاده، دکتر عليرضا غياثوند و علي ياراحمدي انجام شده در مجله Analytica Chimica Acta (جلد 646، صفحات 5-1، سال 2009) منتشر شده است.