[Omid7]

سایت گل - فاتح توپ طلاي اروپا در سال 2009 به زودي معرفي خواهد شد و
در حالي كه امسال هم رقابت اصلي بين كريس رونالدو و ليونل مسي خواهد بود اما شانس ستاره آرژانتيني بارسلونا بيشتر از حريف پرتغالي است. در ادامه 10 بازيكن را مورد بررسي قرار مي‌دهيم كه با وجود درخشش در تيم‌هاي خود هيچ‌گاه شانس كسب اين عنوان را پيدا نكردند.

10 - داور شوكر (كرواسي)
مهاجم سابق كروات‌ها دو بار در سال‌هاي 1996 و 1998 شانس فتح توپ طلا را داشت. او تيمش را به يك چهارم نهايي يورو و نيمه‌نهايي جام‌جهاني رساند. او 45 گل در 69 بازي تيم‌ملي كرواسي به ثمر رساند و در تركيب ديناموزاگرب، سه‌ويا و رئال‌مادريد درخشش خوبي داشت. او در سال 1998 در رقابتي نزديك اين افتخار را به رونالدوي برزيلي واگذار كرد.

9 - پيتر اشمايكل (دانمارك)
يكي از سه دروازه‌باني كه در اين فهرست حضور دارد وقتي در سال 1999 ريوالدو توپ طلا را برد بسياري سنگربان دانماركي منچستريونايتد را مستحق آن مي‌دانستند. جالب اينكه او در بين سه نامزد نهايي جايي نداشت و با وجود درخشش با پيراهن منچستريونايتد و قهرماني با اين تيم در اروپا نتوانست توفيقي كسب كند. بدون شك او بهترين دروازه‌بان دهه 90 بود كه به حقش نرسيد.

8 – رائول (اسپانيا)
اسطوره رئالي‌ها در سال‌هاي اخير با بهترين هافبك دفاعي (كلودماكه‌له)، بهترين گوش (لوئيس فيگو) بهترين هافبك بازيساز (زين‌الدين زيدان) و بهترين مهاجم (رونالدو) همبازي بوده است، آنها آمدند و رفته‌اند اما او نزولي نداشته و بهترين گلزن تاريخ رئال، بهترين گلزن تيم‌ملي اسپانيا و همچنين بهترين گلزن تاريخ لاليگاست. اما اينها براي انتخاب او به عنوان مرد سال كافي نبود. او سه بار پياپي در سال‌هاي 2000، 2001 و 2002 به عنوان دوم رسيد.

7 – اوليوركان (آلمان)
او در جام‌جهاني 2006 نتوانست ينس ‌لمن را كنار زده و سنگربان نخست تيم‌ملي كشورش شود. بدون شك او يكي از بهترين دروازه‌بانان 10 ، 15 سال اخير فوتبال جهان است 86 بار پيراهن تيم‌ملي را به تن كرده است. درخشش كان در جام‌جهاني 2002 عناوين بسياري را برايش به دنبال داشت اما در نهايت در سال‌هاي 2001 و 2002 در مكان سوم جاي گرفت.

6 - الساندرو نستا (ايتاليا)
يكي از مستعدترين مدافعان دهه اخير كه اگر در شرايط مطلوب باشد هيچ‌كس بهتر از او نيست. درخشش در يورو 2000 و دو قهرماني با ميلان در ليگ قهرمانان براي اهداي توپ طلا به او كافي نبود و اين مدافع پرتجربه حتي در بين سه كانديداي نهايي هم جايي نداشته است. زوج او و كاناوارو در خط دفاعي با شناخت خوبي كه از هم دارند، يكي از بهترين زوج‌هاي خط دفاعي تاريخ را تشكيل داده بود.

5 - ليليان تورام (فرانسه)
شايد او بهترين مدافع تاريخ فرانسه باشد كه در كارهاي دفاعي جاگيري بسيار خوبي داشت. سرعت بالا، قدرت بدني خوب، هوش بالاي تاكتيكي، تكل‌هاي عالي و يك رهبر خوب، مشخصات مدافع سابق يوونتوس و تيم‌ملي فرانسه است كه او هم مورد توجه كارشناسان قرار نگرفت.

4 - كافو (برزيل)
كمتر مدافع راستي در فوتبال سرعت و توانايي‌هاي او را داشته است. كافو
سه بار با برزيل راهي جام‌جهاني شد و در سال‌هاي 2002 و 1994 جام قهرماني را كسب كرد. او 142 بازي ملي براي برزيل انجام داد و در حالي فوتبالش را به پايان برد كه توپ طلا را از نزديك لمس نكرد.

3 - جيان لوئيجي بوفون(ايتاليا)
بهترين دروازه‌بان نسل خودش كه شانس زيادي دارد تا به عنوان بهترين شوت‌گير تمام تاريخ انتخاب شود. او در سال 2001 گران‌ترين دروازه‌بان دنيا شد و نمونه‌اي كامل از يك گلر ايده‌آل است. البته او هنوز براي كسب اين عنوان شانس دارد اما سابقه نشان داده كمتر دروازه‌باني به اين سطح از موفقيت رسيده است.

2 - تيه‌ري آنري(فرانسه)
بهترين گلزن تاريخ آرسنال و فرانسه كه در تالار افتخارات هر دو تيم جايگاه خاصي دارد آنري ستاره يورو 2000 بود و افتخارات بسياري را به همراه آرسنال و بارسا كسب كرده است اما رقبايش در فتح توپ طلا از او خوش‌شانس‌تر بودند. آنري در سال‌هاي آخر فوتبالش اميد چنداني به اين موفقيت ندارد به‌خصوص پس از دسته‌گلي كه در ديدار برابر ايرلند جنوبي به آب داد.

1 - پائولو مالديني (ايتاليا)
چه چيزي درباره يكي از وفادارترين بازيكنان تاريخ فوتبال كه در پست جناح چپ يكي از اسطوره‌هاي اين ورزش بوده است مي‌توان گفت؛ او نيازي به معرفي ندارد. پيراهن شماره سه روسونري به خاطر او بايگاني شد و با 25 سال حضور در تيم نخست باشگاه ركوردي عالي را به جاي گذاشت. نكته تراژيك اين است كه حتي مالديني هم در فهرست ما قرار دارد و توجه بيش از حد به بازيكنان هجومي نفرات شايسته‌اي مثل او را در حاشيه قرار داده است.