اینكه مردم برای حمایت از فیلمهایی مانند سنتوری كه یكباره با قاچاق آن دچار شكست تجاری شدهاند، دعوت به پرداخت بلیت شوند، یك ایده و حركت شایسته از سینمای ایران است. در این شرایط بهتر است كه مردم حق بلیت خود را به حساب بانكی فرامرز فرازمند و داریوش مهرجویی پرداخت كنند.
شاید این بهترین راه برای مبارزه با قاچاق CD این فیلم باشد. به هر حال مردم مشتاق دیدن این فیلم هستند و متاسفانه سودجویان از هر راه ممكنی درصدد برخواهند آمد تا نسخهای از این فیلم را به چنگ آورند و خیلی سریع از طریق CD و DVD آن را به بازار قاچاق بسپارند.
مردم هم نمیتوانند نسبت به این واقعه بیتفاوت باشند، همه میخواهند كه هرچه زودتر در جریان این فیلمهای ممنوعشده قرار گیرند طبیعتا این فیلمهای قاچاق، هرچند منع شرعی هم داشته باشد، توسط مردم دیده میشود. اینكه با كمك به فیلم سنتوری از طریق شماره حساب تهیهكنندگان آن ادای دینی نسبت به آنان داشته و آن را جبران كنند، این حركت تبدیل به حمایتی مثبت و سازنده برای جبران خسارتهای مالی و معنوی میشود. خود من هم كه تهیهكننده فیلم <به رنگ ارغوان> هستم، بارها شنیدهام كه این فیلم به طور قاچاق توزیع شده، اما خوشبختانه خبر صحت نداشته و فیلم دیگری به مردم داده میشود.
تا امروز هم این فیلم از گزند چنین آسیبی دور نگه داشتهشده است، اما بالاخره جایی احتمال دارد كه این فیلم هم در دسترس سودجویان قرار گیرد. بهترین راه نجات، اكران فیلمهاست كه باید وزارت ارشاد مساعدت بكند، بالاخره در دنیای امروز كه همه چیز به كمك تكنولوژی به طور سریع تكثیر میشود، به زحمت میتوان از این كار پرهیز كرد.از سوی دیگر معتقدم كه باید مجلس شورای اسلامی یك قانون دقیق و مدون برای برخورد با خاطیان و قاچاق فرهنگی ارائه كند. در حال حاضر نیروی انتظامی و قوه قضاییه كه مجری این كار هستند، نمیتوانند اقدام شایستهای انجام دهند، برای آنكه قانونی در این باره وضع نشده است. در شرایط حاضر هم كه بعد از هفت هشت ماه كه از تجمع سینماگران و خانه سینما در باغ فردوس و موزه سینما میگذرد، این حركت تبدیل به برخورد قاطع نیروهای انتظامی شد. متاسفانه دوباره این قاچاق به انحای مختلف تكرار میشود و بهتر است كه هرچه سریعتر مجلس قانون محكمی برای برخورد قاطع با قاچاقچیان و سودجویان وضع كند.
تهیهكننده فیلمهای چهارشنبهسوری (اصغر فرهادی) به رنگ ارغوان (ابراهیم حاتمیكیا)، دایره زنگی (پریسا بختآور) و...