تماشای این 10 فیلم را از دست ندهید!
1. "درون لوین دیویس" : دمدمی بودن ، اتفاقهای غیرمنتظره ، حوادث سورئال نامأنوس و حالت ذهنی شانزدهمین فیلم برادران کوئن تمام سال با من مانده است . تفسیرهای مختلفی درباره شخصیت اصلی این فیلم با بازی اسکار آیزک که نقش یک خواننده فولک گرینویچ را بازی می کند منتشر شده اما این ایده را باور می کنم که برادران کوئن می خواستند به ما انسانی را نشان دهند که با وجود تمام استعدادش تبدیل به باب دیلن بعدی نشد .
2. "او": اسپایک جونز که هیچ وقت در زمینه فیلمهای سینمایی به اندازه بعضی از هم‌دوره‌ایهایش که در اوایل دهه 1990 شروع به کار کردند پُرکار نبود با فیلم "او" بالاخره به سرحد کمال خود رسید . این فیلم احساسی ، تأثیرگذار و گیرا در آینده ای نزدیک به عشق نگاه می اندازد . جونز که برای اولین بار از روی فیلمنامه خودش فیلم می ساخت ، با استفاده از گرما و عمق بازیگری خواکین فینیکس و اسکارلت جوهانسون پیش زمینه تنهایی شهری و نیاز ارتباط برقرار کردن را با زیبایی هرچه تمامتر به نمایش می گذارد .
3. "جاذبه" : جذب کننده نگاهها ، نفس گیر، چیزی که قبل از این مشابه اش دیده نشده و فیلمی که باید آن را به صورت سه بُعدی و در سینماها تماشا کرد . صداهای عالی و سکوت های خارق‌العاده ، تمامی اینها صفاتی هستند که همه منتقدان با آنها درباره این فیلم موافق هستند . اما آیا آلفونسو کوآرون فیلمی بزرگ ساخته و یا تجربه ای بزرگ؟ احتمالاً پاسخ نزدیک به گزینه دوم است . با این حال این نقطه تحول مسیر حرفه ای یکی از با استعدادترین ، منتخب ترین و پویاترین کارگردانان دنیاست .
4. "فرنسس‌ها" : نوآ بامباک موج نوی قدیمی فیلمهای فرانسوی را با این فیلم طوری نشان داده که به نظر کاملاً جدید می رسد . این فیلم که یک کمدی چابک ، پرانرژی و رسماً دست ساز و فیلمبرداری شده به صورت سیاه و سفید در سراسر شهر نیویورک است ، نمایانگر آن نوع تلاشهای بازگشت به ریشه است که نشان می دهد تمامی کارگردانان باید حداقل هر چند وقت یکبار تمامی حاشیه ها را از بین ببرند و ببینند از اول به چه علت می خواستند فیلم بسازند .
5. "کلاهبرداری آمریکایی" : اگر صحبت از بازگشت به ریشه ها شد ، دیوید او راسل در فیلم "کلاهبرداری آمریکایی" و دو فیلم قبلی اش دقیقاً همین کار را انجام داده است و فیلمهای شخصی ، شدیداً پویا و عمیقاً تأثیرگذار ساخته که در مرکزشان شاهد بازسازی خود و عبور از چیزهایی هستیم که ممکن است انسان را بازدارند . در سالی که پر از گروه بازیگران درجه یک بود ، این ممکن است بهترینشان باشد .
6. "کلوب خریداران دالاس" : این فیلم که بر اساس اثر قبلی کارگردان و داستانی تا حدودی غیرمحتمل ساخته شده ، یکی از غیرمنتظره ترین موفقیتهای خلاقانه سال است . وزن کم کردن متیو مک کانهی و عکسهای جرد لتو در هنگام فیلمبرداری صحبتها درباره این فیلم را آغاز کرد ، اما این کارگردان فیلم یعنی ژان مارک ولی بود که توانست بازیگران و دست اندرکارانش را در این داستان که موضوع آن فردی مبتلا به بیماری ایدز است تبدیل به فعالی علیه ایدز می کند . نقش آفرینی های خارق العاده ، این درام کمدی را از هر نظر جذاب کرده اند .
7. "گرگ وال استریت" : با وجود اینکه این فیلم از همان ابتدا بسیار جذاب است ، عادت کردن به لحن و برداشت ترنس وینتر و مارتین اسکورسیزی کمی طول می کشد . اما به محض اینکه مشخص شد این فیلم یک اپرای بزرگ کمیک در مقیاسهای بزرگ است ، همه چیز سر جای خود قرار می گیرد . با وجود مجموعه بزرگ بازیگران ، لئوناردو دی کاپریو تقریباً تمام نمایش را از آن خود می کند و مطمئناً یکی از بزرگترین نقشهای مسیر حرفه بازیگری اش را تجربه می کند .
8. "کوتاه مدت 12": این فیلم ناشناخته که فیلمی واقعی در میان تمام فیلمهای برتر امسال و درام کم بودجه از دستین کریتون است ، به یک خانه کودکان بی سرپرست برای نوجوانان می پردازد که در آن سرپرستان خودشان تنها کمی بزرگتر از دیگران هستند . این فیلم که به طرز تعجب آوری از جشنواره ساندنس رد شد ، ممکن است در انتها به عنوان فیلمی در یادها بماند که در آن استعدادهای بری لارسن برای اولین بار در آن شناخته می شود .
9. "لوایتن" : اول متوجه نمی شوید دارید چه چیزی تماشا می کنید ولی بعداً می فهمید در حال تماشای هزاران ماهی هستید که آنها را در آبهای موبی دیک نزدیک نیو بدفورد درو می کنند . این نمایش از نزدیک و توسط پرسپکتیوهای دوربین کوچک گرفته شده و حالت توهم مانندی ایجاد می کند که تا به حال مانند آن را ندیده اید . این فیلم مستند آزمایشی ساخته لوسین کستینگ تیلور و ورینا پاراول به هیچ فیلم دیگری شباهت ندارد و دید انسان را نسبت به فیلم تغییر می دهد .
10. "نبراسکا": فیلم جاده ای دقیق و نیشدار اما ملایم . الکساندر پین چنان با ناتوانی سنین پیری روبه رو می شود که به طرز معجزه واری درگیرکننده است . نقش آفرینی فوق العاده بروس درن به تماشاچیان چشمک نمی زند و آنها را احساساتی نمی کند و فیلمبرداری سیاه و سفید فیلم هم زیبایی خلق می کند هم ارتباطی با گذشته برقرار می کند که موجب می شود تصویر منطقه ای که فیلمها و رسانه ها خیلی به آن نپرداخته اند بسیار قوی تر شود .
منبع : banifilm.ir