[dear59]

" ديـــوار "

بالِشم عطر ِ تو رو ميده و باز
دارم از ياد تو مي ميرم يار
حرف تنهايي مو با کي بزنم
با در و پنجره ها ، يا ديوار

خستم از هرچي تو دنيا ديدم
از سکوت مبهم ِ آدم ها
از هجوم هر شب ِ خاطره ها
از خودم، از همه چي، از فردا

بِـِگذر از مردي که مي خشکونه
قطره اشکاي تو رو با بوسه
بگذر از من که وجودم هر شب
نقش ِ نفرين شده ي کابوسه

بالشم عطر تو رو ميده و بــا ز
من به احساس ِ خودم شک دارم
چون تو دنبال تب ِ زندگي ُ
من تو دلــمردگي ِ ديوارم !