[deltang]

چگونگي تغذيه جنين

نوزاد بدنبال از دست دادن حفاظت كامل رحم مادر بايد با تغييرات فيزيكي عمده اي، كنار بيايد به ويژه بدن نوزاد بايد براي تنفس هوا و كاركرد مستقل از مادر سازگار شود. دستگاه هاي بدن كاركردهاي اساس مورد نياز زندگي را برعهده مي گيرند ولي به تكامل و بلوغ خود در سراسر كودكي ادامه مي دهند. همچنين نوزاد، الگوهاي رفتاري خاصي را از خود نشان مي دهد كه به زنده ماندن وي كمك مي كنند كه از آن جمله مي توان به اين موارد اشاره كرد: پيدا كردن پستان مادر، مكيدن، پاسخ به محرك هايــي چون سر و صدا و گريه كردن براي جلب توجه و مراقبت.

اعمال و حركات بازتابي

نوزادان با الگوهاي رفتاري خودكار خاصي به دنيا مي آيند. برخي از اين فعاليت ها، اعمال غير ارادي مثل تنفس و دفع ادرار و مدفوع و بقيه، اعمال بازتابي يعني حركات غريزي براي در امان بودن و زنده ماندن هستند. برخي از اعمال بازتابي مثل مكيدن و »جست و جو كردن (دنبال پستان مادر گشتن) آشكارا به زنده ماندن كمك مي كند. سايرين ممكن است باقيمانده يك مرحله ابتدايي تر از تكامل انسان باشند؛ براي مثال، گمان مي رود بازتاب گرفتن از نياكان ميمون ما منشأ گرفتـه باشـد كـه نوزادانشـان مـي بـايـست در هنـگام حمل شدن به مـادر خـود مـي چسبيدند. نهايتاً با بلوغ دستگاه عصبي و عضلات كودك، اعمال ارادي كنترل شده جايگزين حركات بازتابي و حركات غير ارادي مثل دفع ادرار مي شوند. دو پاسخ بازتابي بسيار معمول در زير نشان داده شده است:

بازتاب راه رفتن

اگر يك نوزاد قائم نگه داشته شود، به طوري كه پاهايش روي يك سطح محكم باشد، حركاتي را انجام خواهد داد كه شبيه گام برداشتن يا راه رفتن هستند.

بازتاب ترسيدن (مورو)

اگر نوازد بترسد، حركاتي محافظتي به صورت باز شدن بازوها و كشيده شدن پاها ايجاد مي شود

قلب قبل و بعد از تولد

در جنين، وظيفه تحويل اكسيژن به خون و دفع گازهاي دفعي بر عهده جفت است ولي در هنگام تولد، نوزاد بايد تنفس را شروع كند و اكسيژن را از ريه ها بگيريد. قبل از تولد، قلب جنين خون را به سراسر بدن و طناب نافي پمپ مي كند ولي بيشتر خون با عبور از دو مدخل ويژه در قلب، سرخرگ هاي ريوي(عروقي كه به ريه منتهي مي شوند) را ميان بر مي زند. با اولين تنفس نوزاد، ريه ها متسع شده، هوا را وارد مي كنند؛ اين امر تغييراتي را در قلب و گردش خون برمي انگيزد و باعث بسته شدن دو ورودي قلب مي شود، به طوري كه بعد از آن تمام خون بقيه بدن، از سرخرگ هاي ريوي به ريه ها مي رود تا اكسيژن دار شود.

گردش خون در قلب جنين

مدخلي به نام سوراخ بيضي و كانالي به نام مجراي سرخرگي،‌بيشتر خون را از سرخرگ هاي ريوي منحرف مي كنند.

گردش خون در قلب در هنگام تولد

سوراخ بيضي و مجراي سرخرگي بسته مي شوند به طوري كه تمام خون از قلب به ريه ها مي رود تا اكسيژن دار شود.