اضطراب
- علایم شایع بیماری
- علل بروز اضطراب
- راههای پیشگیری
- درمان
- در چه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
- مباحث مرتبط با عنوان
- اتصالات خارجی
اضطراب عبارت است از یک احساس ناراحت‌کننده و مبهم
ترس ، وحشت ، یا خطر با منشای ناشناخته که بر فرد مستولی می‌گردد. برای بعضی از افراد این حالت ممکن است ناگهانی روی دهد و بر طرف شود، اما برای بعضی دیگر این حالت به صورت مزمن در می‌آید. اضطراب از نظر علمی چندین نوع دارد: اضطراب حاد ناشی از موقعیتی خاص ، اختلال در تطابق یافتن با شرایط تازه ، اختلال اضطرابی عمومی شده ،
اختلال هراس ، اختلال تنش‌زای پس از حادثه ، ترس مرض‌گونه و
اختلال وسواسی ـ جبری.
علایم شایع بیماری
احساس اینکه یک اتفاق نامطلوب یا زیانبار به زودی رخ خواهد داد،
خشک شدن دهان ، مشکل در بلع ، یا خشونت صدا ، تند شدن تنفس و
ضربان قلب ،
تپش قلب ،
حالت لرزش یا پرش عضلات ، ناتوانی جنسی ،
انقباض عضلات ،
سردرد ،
کمردرد ،
عرق کردن ، تهوع ، اسهال ، کاهش وزن ،
خواب‌آلودگی ، مشکل در تمرکز ، منگی یا غش ، تحریک‌پذیری ، خستگی ،
کابوس ، مشکل در حافظه.
بروز اختلال در روابط اجتماعی و شغلی ، افزایش ناگهانی میزان اضطراب ممکن است موجب بروز حمله هراس و فرار از موقعیت شود، وابستگی به داروها و نامنظمی ضربان قلب از دیگر علائم این بیماری هستند.
علل بروز اضطراب
فعال شدن
مکانیسم‌های دفاعی بدن برای مبارزه یا فرار ترشح
آدرنالین از
غدد فوق‌کلیوی افزایش می‌یابد، و موادی که از تجزیه آدرنالین در بدن جمع می‌شوند (
کاتکول آمین‌ها) نهایتاً بخشهای مختلف بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهند. تلاش برای پرهیز از اضطراب خود موجب اضطراب بیشتر می‌شود. استرس با هر منشاء (مثلاً مشکلات اجتماعی یا مالی) ، سابقه خانوادگی اضطراب ، خستگی یا کار زیاد ، وقوع مجدد موقعیتهایی که قبلاً استرس‌زا بوده‌اند یا طی آنها به فرد آسیب رسیده است، بیماری جسمانی ، تکامل طلبی غیرمنطقی ،
ترک اعتیاد و ... خطر بروز اضطراب را تسریع می‌کند.
راههای پیشگیری
- از روشهای کسب آرامش یا مراقبه برای کاهش استرس بهره بگیرید.
- به فکر تغییر شیوه زندگی خود باشید تا استرس کاهش یابد.
- استرس و اضطراب ایجاد شده را مدیریت کنید (مدیریت استرس).
- از تفکرات بی جا و بیش از حد دوری کنید.
- سعی کنید در اجتماعات حضور بیشتری یابید.
- سعی کنید زیادی با خودتان خلوت نکنید و خود را از تنهایی دور کنید (رهایی از احساس تنهایی).
درمان
اضطراب عمومی شده را می‌توان با درمان کنترل کرد. غلبه کردن بر اضطراب اغلب موجبات زندگی بهتر و رضایت بخش‌تری را فراهم می‌آورد.
روان درمانی
- وقتی احساس کردید که دارای اضطراب هستید، بهتر است تحت بررسی و درمان از نظر موارد خاص تهدیدکننده یا منشاء استرس که در ناخودآگاه شما است ولی وجود دارد، قرار بگیرید.
- به فراگیری روشهای کاهش انقباض ناخودآگاه عضلانی مثل بازخورد زیستی و روشهای کسب آرامش بپردازید.
- فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری : فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری خود را حفظ کنید. فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری به کاهش اضطراب کمک می‌کند.
دارو درمانی
- امکان دارد داروهای ضداضطراب مثل بنزودیازپین‌ها برای مدتی کوتاه تجویز شوند.
- امکان دارد از داروهای ضدافسردگی برای اختلال هراس استفاده شود.
- از کافئین و سایر مواد تحریک‌کننده ، و نیز الکل استفاده نکنید.
در چه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
- اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان علایم اضطراب را دارید و خود درمانی نتیجه‌ای نداده است.
- اگر شما دچار احساس ناگهانی هراس بیش از حد شده‌اید.
- اگر دچار علایم جدید و بدون توجیه شدید. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند.
مباحث مرتبط با عنوان
- استرس
- افسردگی پس از زایمان
- تکنیکهای آرام سازی
- داروهای ضدافسردگی
- درمان طبیعی استرس
- درمان افسردگی
- رهایی از احساس تنهایی
- مدیریت استرس