جلوه ي پائيز ( غزل در موسم خزان )
*
خـِش خـِش ِ برگان ِ خوشْ آهنگ پائيزي خوش است
سيــر با حسّ ِ لطيف ِ شمس تبريزي خوش است
جــلوه اي از حسن ِ دلــدارست بـاغ ِ ائــل گلي
عشق در اينجا به عرفان ِ دل انگيزي خوش است
ورزش آنگه در ســراي تنـدرستـــــــي بيــــگمان
بـا رواني شاد و بيـدار ِ سحر خيــزي خوش است
در كجا مي گـــردي اي معشوق خـوش اندام ما ؟!
سوي دل آ كه خراميدن به جاليزي خوش است
عشق در گلشن نباشد بر كسي مستــور ، ليك
عشوه ي داوودي از شب بوي نوخيزي خوش است
زينت ِ هـر فصل را عكس ِ رخ ِ سـاقي نگــــــر
اين تماشاگـه بـه زيـغال ِ شكـر ريـزي خوش است
خـواستــي دادا ! اگـــــــر بر چيني از اسرار گل
در گلستان از ريـاكـاري بپـرهيــــزي خوش است
*
1378 هجری شمسی . دادا بیلوردی