[امیر عباس انصاری]

ترانه: شبگرد

همه خسته... درا بسته... بغض آسمون شكسته
شباي سرد... خونه خالي... دل من تنها نشسته
توي كوچه... روي ناودون... صداي گريه بارون
ياد اون خنده آخر... دلمو كرده پريشون

نمي دونم از كجا بود نمي دونم به كجا رفت
همش از خودم مي پرسم كه چرا رفت اون كجا رفت
آخه اون بود همه دنيام همه عشقم همه رؤيام
حالا بي اون يه اسيرم خيلي خستم خيلي تنهام

به اميد روز ديدار... منم اون شبگرد بيدار
به اميد روز ديدار... منم اون شبگرد بيدار

يه صدا بود يه نگاه بود نگاه چشم سياه بود
يه جرقه يه ستاره انگار از عرش خدا بود
مث غصه مث يک درد با دل من آشنا بود

هرچي فرياد مي زنم كه كجايي تو كجايي
خوب نگام كن تا ببيني تو ببين برام چي ساختي
خوب نگام كن تا بدوني تو چرا عشق و نباختي

به اميد روز ديدار... منم اون شبگرد بيدار
به اميد روز ديدار... منم اون شبگرد بيدار