[behnam5555]

ملوک ضرابی :

ازشاگردان ابوالحسن خان اقبال السلطان ، می توان به ملوک ضرابی اشاره کرد. او از بزرگترین آوازخوانان زن سالهای ۱۳۰۵ تا ۱۳۲۰ است.

اگر از ساکنین معمر بازارچه « مروی » درباره دخترک شوخ چشم حاجی حسین فرش فروش و نوه کوچک حاجی جعفر بلبل ، بپرسید ، داستانهای شیرین برای شما نقل خواهند کرد ، زیرا آنروزها کمتر کاسبی در گذر مروی بود که قد و قواره « کوتوله ملوک » را زیر چادر مشکی دیده و متوجه نگاههای نافذ و مؤثر او نشده باشند.
اغلب همسایه های حاجی حسین ، که امروز هم در بازارچه مروی اقامت دارند ، معتقدند که اقبال السلطان با دختر کوچک حاجی حسین آقا روابطی داشته ( به جرأت می توانیم ادعا کنیم که رابطه ملوک با اقبال السلطان منزه ترین روابط دو زن و مرد بوده است ، زیرا خانواده ملوک متقی و مؤمن بود و پدرش متدین و مذهبی ، بطوری که با شنیدن اولین صفحه آواز ملوک بنام « عاشقم من ، منعم مکنید ، دردم برسید » می خواست دخترش را به گناه این جرم ، معدوم نماید ) و فراموش نکرده اند که هر وقت صدای اقبال السلطان در فضای خانه اش طنین انداز می شد ، نوای لطیف و فرحبخش از حنجره دختر همسایه به او پاسخ می داد.
این صدای دل انگیز و روح پرور که بعد ها تحت توجهات اقبال السلطان تعلیم یافت ، صدای ملوک ضرابی بود.ملوک بنا به اقرار خود ، در سنین اولیه جوانی و در همان ایامی که قید و تعصب مذهبی دست و پای او را بسته بود ،مدتی از اقبال السلطان برای تکمیل هنر خویش استفاده نموده است و بعد ها که در کار خود ورزیده شده ، خود را آفتابی نموده است.

ملوک تعریف می کند : وقتی اقبال السلطان متوجه علاقه من به صدای خود شد و دانسته بود که من دارای صدای خوب و سرشاری هستم ، چندین بار مرا به خانه خود دعوت کرد ، ولی به مصداق نصیحت شاعر که « برای دختران در زندگی تکبر باید » از قبول دعوت اقبال السلطان خودداری می کردم . مدت ها مقاومت نمودم ولی بعد از مدتی با آشکار کردن موضوع نزد خواهران خود ، با جرأت بیشتری مشغول فراگیری موسیقی شدم ، ضمن اینکه نزد مرحوم حاجی خان عین الدوله ، به تمرین و فراگیری ضرب مشغول شدم و یک سال بعد ، آهنگ « عاشقم من » را ساخته و در صفحه پر کردم که اولین صفحه من است ....

مجله موزیک ایران ، شماره 8 ، دی ماه 1331 ، ص 3.

برگرفته از کتاب « با زمزمه هزاردستان » نوشته سید جواد حسینی

تصنیفهایی از ملوک ضرابی

(۱)

تصنیف عشق بتان ( در مایه شوشتری ): دانلود کنید

من اگر بت می پرستم ، چه کنم دلداده هستم ، که من از عشق بتان

بخدا طاقت زدستت ، زند آتش بجان

تو مگر وحشی غزالی ، که چنین خوش خط و خالی ، تو مگر باغ گلی

تو مگر روز وصالی ، مگر کام دلی

مرغ دل دیوانه شد ، افسانه شد درکویت

خوش دلم را خانه شد ، کاشانه شد گیسویت

کار من آشفته شد ، آشفته تر از مویت

ناله ها دل داده شب ، شب تا سحر بی رویت

( ای پری پیکر ، شوخ و افسونگر

بی گنه کشتی مرا روزی ای دلبر

بی سبب هشتی مرا با دو چشم تر

دلربا بودی ، با وفا بودی

با رقیبان کی چنین آشنا بودی

روزی ای نامهربان مال ما بودی )

منبع : ســـــلاطـــین آواز ایـــــرانی