خبرگزاري آسوشيتدپرس در گزارشي درباره روستاي زرده كه نزديك به 20 سال پيش هدف حمله شيميايي رژيم بعث به سركردگي صدام قرار گرفت به تشريح آلام و رنج هاي مردم مظلوم اين روستا پرداخت.
در اين مطلب آمده است: روستاييان محلي در حالي كه چشم‌هاي شان را كه ديگر چيزي را نمي‌ديد، مي‌خاراندند. سينه‌هايشان خس خس مي‌كرد و خون بالا مي‌آوردند.
حيوانات مي‌لرزيدند و روي زمين مي‌افتادند. پرندگان بي جان از روي درختان به زمين مي‌ريختند. ظرف چند ثانيه 275 نفر مردند.
در ادامه اين مطلب آمده است:نجات يافتگان اين روستا هنوز مي‌توانند جزئيات آن روز در 19 سال پيش را به ياد آورند. در آن زمان روستاي كوهستاني‌شان در نزديكي مرز عراق هدف حمله سلاح هاي شيميايي صدام قرار گرفت.
آسوشيتدپرس افزود: اين حمله در 22 ژوييه 1988 (31 تير 1367) در حالي صورت گرفت كه روستاييان و صدها زائر از ديگر بخش هاي ايران در خارج از مقبره‌اي مقدس در زرده - واقع در 700 كيلومتري غرب تهران- دور هم جمع شده بودند تا مراسمي مذهبي را به جا آورند.
احمد حسيني كه هفت عضو خانواده اش را در اين حمله از دست داد و هنوز آثار مشهود سوختگي روي دست و پاهايش به چشم مي خورد، گفت:
«بستگان ما فقط براي چند دقيقه از درد رنج كشيدند و بعد مردند اما ما، بازماندگان آن حمله نزديك به 20 سال است كه زندگي زجرآور و دردناكي را تحمل مي كنيم.»
بر اساس اين گزارش علي حسن المجيد، از هواداران اصلي صدام، به خاطر رهبري حمله‌ي نظامي عليه كردهاي شمال عراق در سال 1980 به مرگ محكوم شد.
مبارزه اي كه شامل حملات شيميايي عليه شهرهاي كردنشين بود و او را به نام مستعار "علي شيميايي" ملقب كرد.
اين گزارش حاكي است:
اما ايراني‌ها از اين غمگين هستند كه هيچ نشانه اي از اجراي عدالت براي دهها حمله شيميايي كه صدام عليه شهرهاي ايراني در طول جنگ خونين دو كشور در سال‌هاي 1980-1988 صورت داد، وجود ندارد.
اين گزارش حاكي است: خاطره اين حملات هم چنان در ايران پر رنگ است. روز پنج شنبه ايران بيستمين سالروز اولين حمله شيميايي به اين كشور را گرامي داشت.
حمله ای كه در تاريخ 28 ژوئن 1987 (7 تير 1366) در سردشت 120 كشته و 6000 زخمي به جاي گذاشت.
در زرده دهها تن از بازماندگان هنوز هم از اثرات آن حمله رنج مي‌برند؛ از آنهايي كه براي تمام عمرشان فلج شدند گرفته تا آنهايي كه به سرفه هاي مزمن مبتلا شده اند.
آسوشيتدپرس افزود: زرده كه در آن زمان 700 سكنه داشت و تعداد ساكنين آن امروز نيز همان اندازه است، مورد حمله‌ي گاز اعصاب قرار گرفت. گازي كه پيش از كشتن فرد را به تشنج و فلج مبتلا مي‌كند.
سنجان سليم زاده كه 65 ساله است وقتي كشته شدن چهار تن از بستگانش در آن حمله را به ياد آورد با دو دست خود به صورتش كوبيد.
وي بر سر مزار آنها گفت: «با دستان خودم دختر و نوه هايم را خاك كردم.»
بر روي پلاكاردي كه بر درختي در نزديكي او آويزان است نوشته شده :
«به كدامين گناه كشته شدند؟»
در اين گزارش آمده است: نيروي نظامي صدام در حملات شيميايي عليه ايران و در شمال عراق از گازهاي اعصاب و خردل استفاده كرد.
حملات عراق عليه جماعت كرد عراقي از جمله بمباران حلبچه با گازهاي شيميايي در سال 1988 كه به كشته شدن 5000 تن منجر شد در سراسر جهان معروف شد.
در ادامه با اذعان به بي اعتنايي جامعه بين المللي به جنايات صدام عليه ايران آمده است: برعكس چنين حملاتي عليه ايران كه در بحبوحه جنگي خونين به وقوع پيوست و حدود يك ميليون كشته در هر دو كشور برجاي گذاشت مورد توجه بسيار كمي قرارگرفت.
طبق برآورد ايران حدود 5000 ايراني در حملات شيميايي كشته شدند و 100هزار نظامي قديمي و غير نظامي از آثار قرار گرفتن در معرض اين حملات رنج مي برند.
آسوشيتد پرس افزود: ايران از دادگاه ويژه عراق كه اعضاي رژيم مخلوع صدام حسين را محاكمه مي كند خواست تا صدام را براي جنايات جنگي در طول جنگ ايران - عراق محكوم كند، اما رهبر سابق عراق در ماه دسامبر به اتهام جنايت عليه بشريت و جنايات جنگي مربوط به سركوبي شيعيان شهر دوجيل در سال 1982 به دار آويخته شد.
اين دادگاه قرار است به مواردي ديگر عليه دار و دسته سابق صدام بپردازد، اما هنوز با برگزاري دادگاه مربوط به جنگ با ايران موافقت نكرده است.
در ادامه اين مطلب مي خوانيم: ايراني‌ها از اجراي عدالت درباره‌ي صدام خوشحال شدند اما از اينكه او به حملاتش عليه آنها پاسخ نداد متاثر شدند.
فريدون حسيني كه پنج عضو خانواده اش را در حمله‌ي زرده از دست داده است، گفت:
ما از اينكه توسل صدام به سلاح شيميايي عليه ايران به اين شكل ناديده گرفته شد، دلسرد شديم. من مي خواستم كه صدام فقط بگويد، چرا دستور استفاده از سلاح شيميايي عليه مردم كشورم را صادر كرد؟!.
حسيني كشورهاي غربي را براي فراهم كردن سلاح هاي شيميايي صدام در اين حملات مقصر دانست و گفت:« آنها در اين جنايت هولناك شريك جرم هستند.»
اين روستاييان گلايه دارند كه جهان زرده را ناديده گرفته است.
انتهای گزارش