[amir ahmadi]

سپیده جدیری


گریز

چه ظهرِ کوتاهی بود؛
آدامسِ بادکنکی
جرقه زد و ترکید؛
گریختی و
باز
ماندم
تا آخرِ تعجّب...
حالا که برگشته‌ای
ببین چه‌قدر بزرگم؛
عروسکم، دخترِ موبلندی شده است.