[مستور]

البته بنده حقیر کوچکتر از آن هستم که در باب این مطلب و بیت زیر مولانا قلمفرسایی کنم .ولیکن چون یک دوست و از باب کمک و مساعدت از دوستان پی سی کمک خواسته است با بیانی الکن و زبانی قاصر آنچه را که در توان دارم جهت روشن شدن ذهن این عزیز در طبق اخلاص نهاده تقدیم میکنم .
تا آنجاییکه به فکر حقیر میرسد این شعر ( هفتصد پرده دل ) مولانا می باشد که شعر بسیار زیبا با مفهوم و عرفانی است که در وصف خود و در مقابل استاد و معشوق خود یعنی شمس تبریزی سروده است و بیشتر در شعر نهایت عشق و دلدادگی را به معشوق ابراز داشته است
که یک عاشق در مقابل معشوق می بایستی چه نشانه هایی داشته باشد
و ویزگی یک عاشق چیست
خیلی دوست داشتم تمامی شعر را معنا نموده تا بهتر مطلب را برسانم از جایی سائل سوال همین بیت را خواسته اند توضیح بنده اینگونه است .
که مولانا پس از اینکه عاشق را به نحو احسن توصیف میکند به این بیت میرسد
که اگر عاشق قلب و دل خود را برای معشوق بدراند و باز لایه های دل را که 100 لایه دارد وهرلایه از آن 7 پرده دارد تا هفتصد لایه پاره کند تا به معشوق بفهماند چقدر عاشق است
آنگاه است که از عرش الهی ندا می آید بنامیزد بنامیزد که این اصطلاحی بوده در گویش آن زمان به معنی آفرین آفرین ، بارک الله بارک الله
و سپس رو به ملائک نموده می فرمایند ببینید ای ملائک این را میشود عشق نام نهاد که عاشق در مقابل معشوق بروز میدهد .
نتیجتاً این که باریتعالی هم بر اینگونه عشق صحه میگذارد و احسنت بر این عاشق مینماید امید است که مقبول واقع شده باشد .
البته نمیدانم این دوست عزیز به پاسخ رسیده اند یا خیر ؟