[دانه کولانه]

تفاوت جسارت و پرخاشگری


پرخاشگر بودن به معني حمايت از خود به شيوه‌اي است كه در آن به حقوق ديگران تجاوز مي‌شود.
رفتار پرخاشگرانه به صورت معمول تنبيه‌گرانه؛ خصمانه؛ سرزنش‌آميز و تحكم‌جويانه است. پرخاشگري مي‌تواند تهديد؛ توهين و حتي تنبيه بدني را شامل شود. پرخاشگري مي‌تواند شامل لبخند تمسخرآميز؛ عبارات طعنه‌آميز؛ غيبت و... «لغزش زبان» شود. وقتي خودخواهانه يا به شيوه‌اي كه مستلزم تجاوز به حقوق ديگران است، رفتار مي‌كنيد در واقع به جاي عمل به شيوه سازنده و تقویت و رفتار مثبت مخرب و پرخاشگرانه عمل مي‌كنيد.
پرخاشگري يعني اينكه شما به بهانه تخفيف يا تحقير حقوق فرد ديگر؛ حقوق شخصي خود را ابراز كنيد. شما ممكن است در لحظه خاصي احساس تفوق و تسلط كنيد، اما بعدها اگر درباره مسائلي كه رخ داده فكر و تأمل كنيد؛ احساس گناه مي‌كنيد.