[افسون 13]

5 فیلم فوق العاده درباره ازدواج های مشکل دار!

ازدواج موضوعی است که در تمام کشورهای جهان از اهمیت برخوردار است ، و به همین دلیل فیلمهای زیادی با این موضوع ساخته شده است . امّا ازدواج هایی که با مشکل روبه رو هستند ، می توانند موضوعات جذّابی باشند و لحظاتی از این حقیقت تلخ را به ما نشان دهند . در ادامه به 5 نمونه از این فیلمها اشاره می کنیم :

1. صحنه هایی از یک ازدواج (1973)

یکی از بهترین فیلمهای اینگمار برگمن ، این درام صمیمی و پُر زرق و برق است که زندگی یک زوج سوئدی ظاهراً خوشحال و از طبقه بالا را در طول سالها به تصویر می کشد ؛ سالهایی که در نهایت سبب می شود تا ازدواج آنها به جدایی منجر گردد . ماریان (لیو اولمان) و یوهان (ایرلاند جوزفسون) یکدیگر را تخریب می کنند ، از همدیگر جدا می شوند ، و هر یک به سویی می رود ، امّا هنوز ذاتاً و دروناً خود را به یکدیگر گره خورده می دانند . برگمن با کمک همکار قدیمی خود ، فیلمبردار بزرگ و فوق العاده سیوین نیکویست ، به بررسی این موضوع عاشقانه انسانی و ضعفهای این پیوند راسخ و غیر قابل انعطاف می پردازد . اولمان و جوزیفسون نیز بسیار عالی بازی می کنند . این فیلم در واقع یک سریال کوتاه تلویزیونی برای تلویزیون بود . سپس با تدوین ، آن را به فیلم سینمایی بلند 3 ساعته تبدیل می کنند . حتّی یک صحنه احساسی نیز از فیلم حذف نشده است .

2. چه کسی از ویرجینیا وولف می ترسد؟ (1966)

این فیلم در لیستهای بسیاری آمده و درباره آن بسیار صحبت شده است ؛ حیف است که در این لیست نیز نباشد . فیلم درباره قطار زندگی است که در نهایت شکسته و غرق می شود ؛ الیزابت تیلور و ریچارد برتون ، در مقابل زوج جوان و بی گناهی که به دعوت آنها برای شام شب ، جواب مثبت داده اند ، یکدیگر را توبیخ و سرزنش می کنند . اقتباس مایک نیکلاس از نمایشنامه ادوارد آلبی ، اوّلین کارگردانی فوق العاده و مطمئن او، به هر حال حس بی امان هراس را به قلبهای بیننده وارد می کند . امّا واقعیت این است که تیلور و برتون با داشتن رابطه ای پُر سر و صدا و بدنام در پشت دوربین (آنها در دنیای واقعی با یکدیگر ازدواج کرده بودند - برای اوّلین بار) ، سبب شد تا رابطه آنها در این فیلم شدیدتر و حساس تر به نظر آید . این فیلم نامزد سیزده جایزه اسکار شد ، و 5 جایزه را نیز از آن خود کرد ؛ از جمله جایزه بهترین بازیگر زن برای الیزابت تیلور .

3. ولنتاین غمگین (2010)

درامی بسیار اندوهناک درباره فروپاشی یک ازدواج که بسیار اصیل و دلخراش به نمایش گذاشته می شود و در برخی صحنه ها ، بیننده تصور می کند که در حال دیدن فیلمی مستند از زندگی یک زوج واقعی است . میشل ویلیامز به خاطر بازی در این فیلم ، برای دومین بار نامزد اسکار شد؛ همبازی او رایان گاسلینگ نیز لیاقت چنین نامزدی را داشت . هر یک از آنها به دیگری نیاز داشت تا بتواند کاری پویا و فوق العاده را به نمایش بگذارد ، و هر دو بازی های قدرتمندی را به اجرا گذاشتند . دِرِک کیانفرانس در زمان نوسان می خورد و به جلو و عقب می رود؛ روزهای شاعرانه خود را با همسرش می بیند و از آن سو ، فاصله ای را که آنها به عنوان والدین طبقه کارگر از یکدیگر دارند؛ هنگامی که می فهمند چقدر اهدافشان برای زندگی کردن ، با یکدیگر تفاوت دارد . فرار شبانه آنها از هتل ، آخرین فرصت برای نجات ازدواجشان ، هم امیدوارانه و هم اندوهناک است ...

4. جنگ رزها (1989)

این فیلم مجبور بود تا حدّی کمدی باشد - یکی از سیاه ترین کمدیها - تا بتوانیم خود را از افسردگی مطلق نجات دهیم . مایکل داگلاس و کاتلین تِرنِر، با هم بازی خود دنی دیووتو (عشق سنگ) ، بار دیگر تیمی را در کنار یکدیگر تشکیل دادن د؛ دنی دیووتو فیلمی را کارگردانی کرده است که نمی توانست متفاوت تر و بدون عشق تر از چنین فیلمی باش د. داگلاس و تِرنِر در نقش های اولیویا و باربارا روز (گل سرخ) ، همدیگر را نابود کرده و از هم دور می شوند . آنها به دنبال طلاقی آشفته کننده می باشند که کتمان کننده حقیقت است . اتفاقاتی که برای به دست آوردن عمارت مجلل بین آنها رخ می دهد ، شبیه به جنگی واقعی است . این فیلم ، تصویر بدبینانه ای از عشق دوران مدرن را به مخاطب خود ارائه می دهد .

5. من عشق هستم (2010)

فیلمی زیبا و پُر هیجان ، از ازدواجی است که آهسته و آرام در حال پژمردن است و به مرگ نزدیک می شود . تیلدا سوینتون در این فیلم ، وجه دیگری از استعداد خود در بازیگری را به نمایش می گذارد . او "در من عشق هستم" بسیار روان و عالی به زبان ایتالیایی صحبت می کند (حتّی کمی زبان روسی را نیز چاشنی کارش می کند) ؛ و نقش همسر یک صنعتگر بخشنده و بی عیب و نقص میلانی را بازی می کند . این طور به نظر می رسد که او با داشتن چنین شوهری و همچنین سه فرزندش و زندگی در خانه ای مجلل ، از همه چیز برخوردار است - تا آنکه سرانجام می فهمد که اصلاً خوشحال نیست . یک سرآشپز جوان چشم او را می گیرد ؛ فردی که به او کمک می کند تا زن درونی اش و زنی که پیشتر بود ، را بار دیگر کشف نماید . این فیلم الهام گرفته از حرکت اوج در اُپرا می باشد . کارگردان ایتالیایی این فیلم لوکا گوادیجینیو، سبک ملودرام را به ذهن می بیننده می آورد ؛ اگرچه سیریک و ویسکوناتی از مظاهر فیلم به شمار می آیند ، امّا حضور قدرتمندانه سوینتون در مرکز فیلم ، حس واقعی بودن را به خوبی به بیننده القاء می کند .

تهیه و ترجمه : گروه فرهنگ و هنر سیمرغ