[محسن جون]

بمون ولي به خاطر غرور خسته ام برو
برو ولي بخاطر دل شكسته ام بمون
به موندن تو عاشقم به رفتن تو مبتلا
شكسته ام ولي برو بريده ام ولي بيا
چه كيج حرف ميزنم چه ساده درد ميكشم
اسير قهر و آشتي ميان آب و آتشم
چه عاشقانه زيستم چه بي صدا گريستم
چه ساده با تو هستم وچه ساده بي تو نيستم
تو را نفس كشيدم وبه گريه با تو ساختم
چه دير عاشقت شدم چه دير شناختم
تو با مني و بي توام ببين چه گريه آوره
سكوت كن سكوت كن . سكوت حرف آخره
ببين چه سرد وبي صدا ببين چه صاف و ساده ام
گلي كه دوست داشتم به دست باد داده ام
بمون كه بي تو زندگي تقاص اشتبا همه
عذاب دوست داشتن تلا في گنا همه