[shokofe]

یادداشت برای مایلی کهن؛خواسته های زمینی با ادبیات آسمانی!

او متخصص اين است که وقتي با مديران غيرورزشي بر سر اينکه «کي پرسپوليسي​تر است؟» وارد دعوا مي​شود پاي پيرزني که در ميدان تره​بار ميوه​هاي لهيده جمع مي​کند را هم وسط بکشد

سايت گل- باز هم بيانيه؛ باز هم توهين و تحقير و هتاکي؛ باز هم پرده​دري با بدترين الفاظ ممکن؛ و باز هم محمد مايلي​کهن. حالا ديگر مثل روز روشن است که حاجي​مايلي​ اين اعتراض​ها را به عشق جنجال​هاي بعدي مطرح مي​کند. شکايت و جوابيه که هيچ، حتي همين يادداشت انتقادي هم براي اين مربي خانه​نشين در حکم توجهي است که نثارش مي​شود و از شادي سيرابش مي​کند. امروز ديگر توجه کردن به حرف​هاي اين مرد، بزرگ​ترين خيانتي است که مي​توان در حق او روا داشت اما چاره چيست؟ ساکت هم نمي​توان نشست.

محمد مايلي​کهن مصداق بارز «نقض غرض» است. زماني که به جنگ «فوتبال ناپاک» مي​رود اين کار را با «جملات ناپاک» انجام مي​دهد. وقتي براي امير قلعه​نويي بيانيه صادر مي​کند و او را لمپن مي​خواند از الفاظي بهره مي​گيرد که روي تمام لمپن​هاي تاريخ فيلمفارسي را هم سفيد مي​کنند. و حالا هم دعوايش با علي دايي را با به کار بردن سخيف​ترين ادبياتي که سراغ داريم تا حد دعواهاي کودکستاني پايين مي​برد. و جالب اين​که به تمام اين دعواها هم رنگ​وبوي ارزشي مي​دهد و اصرار دارد باور کنيم دغدغه​اش امور معنوي است نه اميال دنيوي!

اين مورد آخر، بزرگ​ترين اشتباه (بخوانيد بزرگ​ترين گناه) مايلي​کهن است که هر موجود بي​زباني را به فرياد مي​آورد. مربي سابق علي دايي، هنوز به دعواي کشدارش با اين شاگرد سابق که 15سال پيش کليد خورده است ادامه مي​دهد اما اصرار دارد اين دعواي کهنه و خاله​ زنکی را در زيرمجموعه دعواي «مستضعفين» و «مستکبرين» طبقه​بندي کند!

او متخصص اين است که وقتي با مديران غيرورزشي بر سر اينکه «کي پرسپوليسي​تر است؟» وارد دعوا مي​شود پاي پيرزني که در ميدان تره​بار ميوه​هاي لهيده جمع مي​کند را هم وسط بکشد و اصلا به اين نکته فکر نکند که گودرز با شقايق هيچ نسبتي ندارد! شايد استاد حق دارد بابت عرق​هايي که براي باشگاهش ريخته طلبکار باشد، همان​طور که مجتبي محرمي و عباس کارگر هم حق دارند. منتها آن​ها تلفظ درست کلمه «بيت​المال» را بلد نيستند. آن​ها بازيکن فوتبال بوده​اند نه داعيه​دار ارزش​هاي شرعي و مذهبي.

امروز سوال​ها از مايلي​کهن اين است: آيا همين ارزش​هايي که از آن حرف مي​زنيد ايجاب مي​کنند به بدترين شکل آبروي شخصي افراد را هدف بگيريد؟ اين​که با طرف​هاي دعوايتان از «سرجهازي همسران​شان» حرف بزنيد دقيقا مطابق با همان ارزش​هايي است که به آن باور داريد؟ اينکه ادعا کنيد مديران پرسپوليس خرج ماه عسل مصطفي پاشا را پرداخت کرده​اند چطور؟ يعني اگر در اين يادداشت هم به​جاي انتقاد از شخص شما از نزديک​ترين افراد خانواده​تان نام برده مي​شد يک کار ارزشي و خداپسندانه انجام شده بود؟

آقاي مايلي​کهن؛ اينکه فرزندان ما شما را به​عنوان يک مربي فوتبال در کشور مي​شناسند و نمي​شود حرف​هايتان را با برچسب «18+» از جلوي چشمانشان سانسور کرد، الحق که سرشکستگي بزرگي است براي ما، و سنگ بزرگي در پيش پاي تربيت آن​ها! کم​کم داريم ياد سکانس معروف آژانس شيشه​اي مي​افتيم و جمله تکان​دهنده عباس، درست همان​جايي که دعواي کله​گنده​ها اوج مي​گرفت: «بابا خجالت بکشين! مردم دارن نگاهتان مي​کنن!»