[امیر عباس انصاری]

نوشته اصلی توسط kalantar48

نه آبش دادم
نه دعائی خواندم،
خنجر به گلويش نهادم
و در احتضاری طولانی
او را كشتم.
به او گفتم:
«ـ به زبان دشمن سخن می گوئی!»
و او را
كشتم ...

م

از زنده یاد احمد شاملو

می ترسم
از لحظه بعد و از ابن پنجره ای که به روی احساسم گشوده شود
برگی روی فراموشی دستم افتاد : برگ اقاقیا
بوی ترانه ای گمشده می دهد بوی لالایی که روی چهره مادرم نوسان می کند
از پمجره
غروب را به دیوار کودکی ام تماشا می کنم
بیهوده بود بیهوده بود

از سهراب سپهری