والا من که زیاد تو خط فیلم های ترسناک نیستم ولی خب تا اون جایی که بتونم صحبت می کنم.
مشکل اول ما ایرانی ها در برخورد با فیلم های ترسناک تفاوت نگرشمون به مقوله ترسه در مقایسه با نگرش غربی ها. مثلا ببینین ما فقط می گیم فیلم ترسناک ولی ببینین در زبان انگلیسی چی میگن:
Horror films, chillers, scary movies, spookfests, thriller films, macabre
و اینکه ما همه ی فیلم های ترسناک رو یه جا دسته بندی می کنیم در حالی که یه فیلم ترسناک می تونه مولفه های ژانر های دیگه رو هم همراهش داشته باشه.
اما خب چرا از نقاب استفاده می کنن؟ والا این سوال رو باید از خودشون پرسید اما چون تعریفشون از فیلم ترسناک اینه که باید مرکزیت رو به قسمت تاریک زندگی داد و ترس های پنهان وجود انسان ها رو آشکار کرد، شاید فکر می کنن که با نقاب بیشتر به مفهوم dark side of life نزدیک میشن.
اما در کل فیلم ترسناکی از نظر هنری ارزشمنده که بتونه تعلیق رو به بیننده منتقل کنه نه ترس رو. مثلا شاید یکی از یه سوسک بترسه، حالا شما فکر کن از یه سوسک فیلم بگیری و یکی رو بترسونی. چه ارزشی می تونه داشته باشه. یا مثلا آدم از بریده شدن دست و پاش با اره می ترسه و چندشش میشه حالا شما بیا همچین فیلمی بساز. اما انتقال تعلیق دقیقا به معنای کشف جزئیات قسمت های تاریک زندگی و پیدا کردن ترس های پنهانه. استاد این کار هم در قدیم هیچکاک بوده و جدیدا فیلم هایی مثل Rec دارن این کار رو انجام میدن.