مشاعره با شعر نو

[امیر عباس انصاری]

مشاعره با شعر نو

سلام و به تالار شعر فروم خوش آمدین
از عنوان تاپیک کاملا مشهوده که با اشعار نو به مشاعره می پردازیم.
حسن اینکار شناخت بیشتر شاعران دارای سبک نوین شعر هست و ضمنا تنوع جدیدی در مشاعره در اینترنت.
پس هر کی اهل تنوع و نوگرائی هست بسم الله.

اولی از خودم و از نیما یوشیج (علی اسفندیاری)

آی آدمها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید یک نفر در آب دارد می سپارد جان یک نفر دارد که دست و پای دائم می زند روی این دریای تند و تیره و سنگین که می دانید آن زمان که مست هستید از خیال دست یابیدن به دشمن آن زمان که پیش خود بیهوده پندارید که گرفتستید دست ناتوانی را تا توانایی بهتر را پدید آرید آن زمان که تنگ می بندید بر کمرهاتان کمربند در چه هنگامی بگویم من یک نفر در آب دارد می کند بیهوده جان قربان

ن بده بیاد

ارادتمند... امیرعباس...بچه تهرانپارس!![IMG]****************************/87.gif[/IMG]

[kalantar48]

نه آبش دادم
نه دعائی خواندم،
خنجر به گلويش نهادم
و در احتضاری طولانی
او را كشتم.
به او گفتم:
«ـ به زبان دشمن سخن می گوئی!»
و او را
كشتم ...

م

از زنده یاد احمد شاملو

[امیر عباس انصاری]

نوشته اصلی توسط kalantar48

نه آبش دادم
نه دعائی خواندم،
خنجر به گلويش نهادم
و در احتضاری طولانی
او را كشتم.
به او گفتم:
«ـ به زبان دشمن سخن می گوئی!»
و او را
كشتم ...

م

از زنده یاد احمد شاملو

می ترسم
از لحظه بعد و از ابن پنجره ای که به روی احساسم گشوده شود
برگی روی فراموشی دستم افتاد : برگ اقاقیا
بوی ترانه ای گمشده می دهد بوی لالایی که روی چهره مادرم نوسان می کند
از پمجره
غروب را به دیوار کودکی ام تماشا می کنم
بیهوده بود بیهوده بود

از سهراب سپهری

[kalantar48]

در دور دست
قويی پريده بی گاه از خواب
شويد غبار نيل ز بال و پر سپيد
لب های جويبار
لبريز موج زمزمه در بستر سپيد
در هم دويده سايه و روشن
لغزان ميان خرمن دوده
شبتاب می فروزد در آذر سپيد
همپای رقص نازك نيزار
مرداب می گشايد چشم تر سپيد
خطی ز نور روی سياهی است
گويی بر آبنوس درخشد رز سپيد
ديوار سايه ها شده ويران
دست نگاه در افق دور
كاخی بلند ساخته با مرمر سپيد ...


سهراب سپهری

[امیر عباس انصاری]

در گذرگاهت سرودی دگر گونه آغاز کردم...


من برگ را سرودی کردم
سرسبزتر ز بیشه

من موج را سرودی کردم
پرنبض تر ز انسان

من عشق را سرودی کردم
پر طبل تر زمرگ

سرسبزتر ز جنگل
من برگ را سرودی کردم

پرتپش تر از دل دریا
من موج را سرودی کردم

پر طبل تر از حیات
من مرگ را
سرودی کردم

احمد شاملو

[kalantar48]

میوه بر شاخه شدم
سنگپاره در کف کودک
طلسم معجزتی
مگر پناه دهد از گزند خویشتنم
چنین که دست تطاول به خود گشاده
منم ...!


احمد شاملو

[SonBol]

مثل عبور نور است
مثل عبور نوروز
مثل صدای آمدن روز است
آنروز ناگزیر که می آید
روزی که عابران خمیده
یک لحظه وقت داشته باشند
و آفتاب را
در آسمان ببیند...

زنده یاد قیصر امین پور

[امیر عباس انصاری]

(تکه ای از شعر لوح گور)
...
دوشیزه عشق من
مادری بیگانه است
و ستاره پر شتاب
در گذرگاهی مایوس
بر مداری جاودانه می گردد.

احمد شاملو

[kalantar48]

در تاريکی بی آغاز و پايان
دری در روشنی انتظارم روييد.
خودم را در پس در تنها نهادم
و به درون رفتم
اتاقی بی روزن تهی نگاهم را پر كرد.
سايه ای در من فرود آمد
و همه شباهتم را در ناشناسی خود گم كرد.
پس من كجا بودم؟
شايد زندگی ام در جای گمشده ای نوسان داشت
و من انعكاسی بودم
كه بيخودانه همه خلوت ها را بهم می زد
در پايان همه روياها در سايه بهتی فرو می رفت ...

سهراب سپهری

[امیر عباس انصاری]

تو را من چشم در راهم

تو را من چشم در راهم شباهنگام
که می گیرند در شاخ " تلاجن" سایه ها رنگ سیاهی
وزان دلخستگانت راست اندوهی فراهم
ترا من چشم در راهم.

شباهنگام.
در آندم که بر جا دره ها چون مرده ماران خفتگانند
در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام
گرم یاد آوری یا نه
من از یادت نمی کاهم
ترا من چشم در راهم.

نیما یوشیج (علی اسفندیاری)