|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| شعر در این بخش اشعار گوناگون و مباحث مربوط به شعر قرار دارد |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
#281
10-21-2009
|
||||
|
||||
کوچه وقتي که نباشي
رگ خشکيده ي شهره ماه تو گوش خونه گفته ديگه با پنجره قهره سقف دلبستگي بي تو واسه من سايه نداره دلم از روزي که رفتي ديگه همسايه نداره تو پي کدوم ستاره پشت ابرا خونه کردي رفتي و چيزي نگفتي گريه رو بهونه کردي من سوال ساده ي تو تو جواب مشکل من ردپاي رفتن تو روي صحراي دل من کوچه وقتي که نباشي رگ خشکيده ي شهره ماه تو گوش خونه گفته ديگه با پنجره قهره سقف دلبستگي بي تو واسه من سايه نداره دلم از روزي که رفتي ديگه همسايه نداره وقتي آسمون شبهام زير سايه ي چشاته وقتي حتي اين ترانه رنگ غربت صداته نمي ذارم اين دو راهي سر راه ما بشينه نمي ذارم اين جدايي رنگ فردا رو ببينه کوچه وقتي که نباشي رگ خشکيده ي شهره ماه تو گوش خونه گفته ديگه با پنجره قهره سقف دلبستگي بي تو واسه من سايه نداره دلم از روزي که رفتي ديگه همسايه نداره شبو با فانوس اشکت مي برم به روشنايي با تو ميرسم دوباره به طلوع آشنايي مي دونم هر جا که باشي دل تو اهل همين جاست واسـه ي من تو اينجا اول و آخر دنياست هر چي آرزوي خوبه مال تو هرچي که خاطره داري مال من اون روزاي عاشقونه مال تو اين شبهاي بيقراري مال من منم و حسرت با تو ما شدن تويي و بدون من رها شدن آخر غربت دنياست مگه نه اول دو راهي آشنا شدن تو نگاه آخر تو آسمون خونه نشين بود دلتو شکسته بودم همه ي قصه همين بود مي تونستم با تو باشم مثل سايه مثل رويا اما بيدارمو بي تو مثل تو تنهاي تنها
__________________
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#282
10-21-2009
|
||||
|
||||
|
وقت رفتن رسيده ولي رفتني که برگشتن آن نزديک است يک کمي خنده واسه روزاي باروني دارم که مي خوام توي جيبم نزديک قلبم بذارم يه بغل خاطره از تو توي کوله بارمه يک کمي اشک و گلايه لاي دستمال پيچيدم وقتي دلم تنگ تو شد غم تو توشه ي راهمه
__________________
|
|
#283
10-21-2009
|
||||
|
||||
|
دخترم با تو سخن مي گويم
دخترم با تو سخن مي گويم
گوش کن با تو سخن مي گويم زندگي در نگهم گلزاري است و تو با قامت چون نيلوفر شاخه ي پر گل اين گلزاري من در اندام تو يک خرمن گل مي بينم گل گيسو، گل لبها، گل ِ لبخند شباب من به چشمان تو گل هاي فراوان ديدم گل عفت، گل صد رنگِ اميد گل فرداي سپيد مي خرامي و تو را مي نگرم چشم تو آينه ي روشن دنياي من است تو همان خُرد نهالي که چنين باليدي راست چون شاخه ي سرسبز و برومند شدي همچو غنچه درختي همه لبخند شدي ديده بگشاي و در انديشه ي گل چينان باش همه گلچين ِ گل امروزند همه هستي سوزند کس به فرداي گل باغ نمي انديشد آنکه گرد ِ همه گل ها به هوس مي چرخد بلبل عاشق نيست بلکه گلچين سيه کرداري است که سراسيمه دَوَد در پي گل هاي لطيف تا يکي لحظه به چنگ آرد و ريزد بر خاک دست او دشمن باغ است و نگاهش ناپاک تو گل شادابي به ره باد مرو غافل از باغ مشو اي گل صد پر من با تو در پرده سخن مي گويم گل چو پژمرده شود جاي ندارد در باغ گل پژمرده نخندد بر شاخ کس نگيرد زگل مُرده سراغ! دخترم با تو سخن مي گويم عشق ديدار تو بر گردن من زنجيري است و تو چون قطعه ي الماس درشتي کميابي گردن آويز بر اين زنجيري تا نگهبان تو باشم ز حرامي در شب بر خود از رنج بپيچم همه روز ديده از خواب بپوشم همه شام دخترم، گوهر من، تو که تگ گوهر دنياي مني دل به لبخند حرامي مسپار دزد را دوست مخوان چشم امّيد بر ابليس مدار ديو خويان پليدي که سليمان رويند همه گوهر شکنند ديو، کي ارزش گوهر داند! نه خردمند بُود آنکه اهريمن را از سر جهل سليمان خواند دخترم، اي همه ي هستي من! تو چراغي تو چراغ همه شب هاي مني به ره باد مرو تو گلي، دسته گلي، صد رنگي پيش گلچين منشين تو يکي گوهر تابنده ي بي مانندي خويش را خوار نبين اي سراپا الماس از حرامي بهراس قيمت خود مشکن قدر خود را بشناس قدر خود را بشناس ... 
__________________
|
|
#284
10-22-2009
|
||||
|
||||
|
از دلم
نگفته ام اما پنجره هایش می لرزد آنگاه که دیوانه ای به کوچه پرسه می زند با پاره سنگی در دست... ... .. .
__________________
Nunca dejes de soñar
هرگز روياهاتو فراموش نكن
|
|
#285
10-23-2009
|
||||
|
||||
|
کجایید ای شهیدان خدایی بلاجویان دشت کربلایی مولانا
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت! که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟ که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم استاد فاضل نظری
|
|
#286
10-26-2009
|
||||
|
||||
|
شیشه ای می شکند ...
یک نفر پرسید چرا شیشه شکست؟؟ مادر میگوید : شاید رفع بلاست ... یک نفر زمزمه کرد : باد سرد وحشی مثل یک کودک شیطان آمد، شیشه پنجره را زد و شکست. کاش امشب که دلم مثل آن شیشه ي مغرور شکست، عابری خنده کنان می آمد تکه ای از آن را بر میداشت ... مرهمی بر دل تنگم میشد ... اما امشب دیدم، هیچ کس هیچ نگفت! غصه ام را نشنید! از خودم می پرسم : آیا ارزش این دل من از شیشه ی پنجره هم کمتر است ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ دل من سخت شکست ... اما ... هیچ کس هیچ نگفت ... و نپرسید چرا ...؟
__________________
هـمیشه از همه نزدیک تر به ما سنگ است ! نگاه کن ، نگاه ها همه سنگ است و قلب ها همه سنگ! چه سنگبارانی... گیرم گریختی همه عمر،کجا پناه بری ؟! " خانه خدا سنگ است "
|
|
#287
10-26-2009
|
||||
|
||||
|
زندگي چيست ؟ اگر خنده است چرا گريه مي کنيم ؟ اگر گریه است چرا خنده مي کنيم ؟ اگر مرگ است چرا زندگي مي کنيم ؟ اگر زندگي است چرا مي ميريم ؟ اگر عشق است چرا به آن نمي رسيم ؟ اگر عشق نيست چرا عاشقيم ؟
|
|
#288
10-26-2009
|
||||
|
||||
|
شکسته جلوهي گلبرگ،از بر و دوشت
دميده پرتو مهتاب،از بنا گوشت مگر به دامن گل،سر نهاده اي شب دوش؟ که آيد از نفس غنچه،بوي آغوشت ميان آن همه ساغر که بوسه مي افشاند بر آتشين لب جان پرور قدح نوشت شراب بوسه ي من،رنگ و بوي ديگر داشت مباد گرمي آن بوسه ها،فراموشت ترا چه نکهت گل،تاب آرميدن نيست نسيم غير ندانم چه گفت در گوشت؟ رهي،اگرچه لب از گفگو فرو بستي هزار شکوه سرآيد نگاه خاموشت شراب بوسه - رهي معيري
__________________
هـمیشه از همه نزدیک تر به ما سنگ است ! نگاه کن ، نگاه ها همه سنگ است و قلب ها همه سنگ! چه سنگبارانی... گیرم گریختی همه عمر،کجا پناه بری ؟! " خانه خدا سنگ است "
|
|
#290
10-26-2009
|
||||
|
||||
|
گفته بودی فردا، پشت این پنجره ها،
غنچه ای می روید، و کسی می آید، روشنی می آرد ... دیرگاهیست که من، پشت این پنجره ها منتظرم، ولی اینجا حتی، رد پایی هم نیست...
__________________
هـمیشه از همه نزدیک تر به ما سنگ است ! نگاه کن ، نگاه ها همه سنگ است و قلب ها همه سنگ! چه سنگبارانی... گیرم گریختی همه عمر،کجا پناه بری ؟! " خانه خدا سنگ است "
|
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 11:37 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.