تک بيتي هاي ناب

[مستور]

دم فروبسته ام اکنون ز غم جور فلک
نزد هر کس نتوان گفت چو افسانه ی دل

[افسون 13]

كاسه و كوزه ی تقوا كه نمودند درست
ديدم‌ آن ‌كاسه به ‌سنگ آمد و آن كوزه شكست

"شهريار"

[مستور]

تکبر کنــد مــرد حشمت پــرست
نداند که حشمت به حلم اندرست

[ماهین]

اگر چه در پی آهو دویده ام چون شیر
به من اهالی جنگل شکار می گویند

[مستور]

فکر دیگر به جز از گریه نکردم در عشق
گریه سودی ندید فکر دگر باید کرد

[افسون 13]

روزگار این سان که خواهد بی کس و تنها مرا
سایه هم ترسم نیاید دیگر از دنبال من

"شهریار"

[ماهین]

در این دنیای بی ارزش چرا مغرور می گردی
سلیمان گر شوی آخر خوراک مور می گردی

[افسون 13]

چون سپند از درد و داغ بيكسي‌ هايم مپرس
دود آهي داشتم ، رفت و مرا تنها گذاشت

"بيدل"

[شابادی]

گر ز حال دل خبر داری بگو
ور نشانی داری بگو
مرگ را دانم ولی تا کوی دوست
راه اگر نزدیک تر داری بگو

[ماهین]

ذره ذره هر چه بود از من گرفت
دیر دانستم که گیتی رهزن است