عزراییل

[amir ahmadi]

روزی عزراییل نزد موسی امد موسی پرسید برای زیرتم امده ای یا برای قبض روحم ع گفت برای قبض روحت امده ام موسی گفت ساعتی به من مهلت بده تا فرزندانم راوداع کنم /ع/مهلتی در کار نیست/موسی/به سجده افتاد واز خدا خواست تا به او مهلت دهد تابا فرزندانش وداع کند خداوند به عزراییل فرمود به موسی مهلت بده او هم مهلت داد موسی نزد مادرش امد وگفت سفری در پیش دارم مادر گفت چه سفری موسی فرمود سفر اخرت مادر گریه کرد /موسی نزد همسرش امد کودکش رادر دامن همسرش دید با همسر وداع کرد کودک دست به دامن موسی ع زد وگریه کرد دل ح موسی ع از گریه کودکش سوخت وگریه کرد خداوند به موسیع وحی کرد ای موسی تو به درگاه ما می ایی این گریه وزاریت چیست عرض کرد دلم به حال کودکانم می سوزد خداوند فرمود ای موسی دل از انها بکن من از انها نگه داری می کنم وانها را در اغوش محبتم می پرورانم دل موسی ع ارام گرفت /به عزراییل گفت جانم را از کدام عضو می گیری گفت از دهانت موسی ع /ایا از دهانی که بی واسطه با خدا سخن گفته است جانم می کککگیری .گفت از دستت/ موسی ع گفت ایا از دستی که الواح تورات را گرفته است /گفت از پایت/موسی ع /ایا از پایی که من با ان به کوه طور برای مناجات با خدا رفته ام عزراییل نارنجی خوشبو به موسی ع داد موسی ع ان را بویید وجان سپرد فرشتگان به موسی ع گفتند ای کسی که در میان پیامبران از همه راحت تر مردی مرگ را چگونه یافتی موسی ع گفت مرگ را مانند گوسفندی که زنده پوستش را بکنند یافتم

در جنگ بدر پس از فتح مسلمین وکشته شدن گروهی از سران قریش وانداختن انها در یک چاه در حوالی بدر سر به درون چاه کرد وگفت ما انچه را خداوند به ما وعده داده بود محقق یافتیم ایا شما نیز وعده های راست خداوند را به درستی در یافتید بعضی از اصحاب گفتند یا رسول الله شما با کشته ها حرف می زنید مگر این ها سخن شما را درک می کنند حضرت فرمودند انها هم اکنون از شما شنواترند