|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| پزشکی بهداشتی و درمان در این تالار مطالب پزشکی و آموزشی در مورد بهداشت و سلامتی قرار خواهند گرفت |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
#61
01-31-2010
|
|||
|
|||
زياد بودن مايع آمنيوتيك (هيدرآمنيوس يا پلي هيدرآمنيوس)
اگر پزشك به شما گفته است كه مايع آمنيوتيك شما بيش از حد است خيلي نگران نباشيد. بيشتر زناني كه دچار اين مشكل هستند كودكاني سالم بدنيا مي آورند. ولي در بعضي موارد اين مسئله ممكن است علامتي از ديابت و يا مشكلي در جنين باشد. مايع آمنيوتيك چيست؟ مايع آمنيوتيك ماده اي است كه جنين را در كيسه جنين احاطه كرده است. اين مايع كارهاي مهمي انجام مي دهد كه عبارتند از: بعنوان يك ضربه گير جنين را در مقابل صدمات و بند ناف را در مقابل تحت فشار قرار گرفتن (و در نتيجه اختلال در اكسيژن رساني به جنين) محافظت مي كند. جنين و رحم را از عفونت محافظت مي كند. بعنوان يك منبع پشتيبان كوتاه مدت از مايعات و مواد غذايي عمل مي كند. به جنين براي تنفس و تحرك كمك مي كند. به تكامل مناسب سيستم هاي گوارشي، اسكلتي-عضلاني و تنفسي جنين كمك مي كند. مايع آمنيوتيك كجا توليد مي شود؟ در طي 16 هفته اول حاملگي، جفت، غشاهاي آمنيوتيك، بند ناف، و پوست جنين همگي مايعي توليد مي كنند كه همزمان با رشد جنين كيسه آمنيوتيك را پر مي كند. پس از آن جنين شروع به بلعيدن مايع كرده، مايع از كليه هاي جنين گذشته و بصورت ادرار از بدن جنين خارج مي شود و اين چرخه مجدداً تكرار مي شود بطوريكه كل مايع آمنيوتيك هر چند ساعت يك بار از اين چرخه عبور مي كند. (تعجب نكنيد! بله، بيشتر مايع آمنيوتيك در واقع ادرار است). جنين همچنين مقداري مايع از ريه هايش ترشح مي كند. مقدار كمي از مايع آمنيوتيك جذب كيسه آمنيوتيك شده و وارد بدن مادر مي شود و يا از طريق خون بند ناف به بدن مادر بر مي گردد. بنابراين، جنين نقش مهمي در حفظ مقدار مناسب مايع در كيسه آمنيوتيك دارد. زياد بودن مايع هيدرآمنيوس يا پلي هيدرآمنيوس و كم بودن آن اليگوهيدرآمنيوس خوانده مي شود. تشخيص زياد بودن مايع آمنيوتيك رشد سريعتر از طبيعي رحم ممكن است پزشك را به زياد بودن مايع مشكوك كند. زياد بودن مايع ممكن است سبب شود مادر حركات جنين را آنطور كه بايد در سه ماهه دوم يا سوم حس كند احساس نكند. بيمار ممكن است علائمي نظير دردهاي شكمي (ناشي از فشار زياد مايع)، نوسان شديد وزن، كمر درد، و ورم شديد پاها و قوزك پا داشته باشد. در صورت وجود اين علائم پزشك براي بيمار سونوگرافي تجويز كرده و اندكس مايع آمنيوتيك (Amniotic Fluid Index) را محاسبه مي كند. اندكس بالاي 25 سانتي متر بيش از حد تلقي مي شود. مقدار طبيعي اين اندكس در سه ماهه سوم حاملگي 5 تا 25 سانتي متر است. دلايل افزايش بيش از حد مايع در بيشتر موارد علت ناشناخته است. در حدود 60% موارد هيچ دليل خاصي پيدا نمي شود، جنين مشكلي ندارد و مايع خوبخود كم مي شود. با اين حال بيمار بايد همچنان تحت نظر باشد و براي وي تا آخر حاملگي non-stress test و سونوگرافي تجويز شود. همچنين ممكن است به منظور كاهش خطر پارگي زودرس كيسه آب و شروع زايمان زودرس استراحت مطلق تجويز شود. علل ديگر عبارتند از: ديابت مادر: در صورتيكه مادر ديابت كنترل نشده داشته باشد ممكن است دچار افزايش بيش از حد مايع گردد. (پلي هيدرآمنيوس در 10% مادران ديابتي و معمولا در سه ماهه سوم تشخيص داده مي شود). به همين دليل معمولا براي مشخص كردن اينكه ممكن است افزايش بيش از حد مايع ناشي از ديابت باشد يك تست گلوكز انجام مي شود. اين موارد معمولا خفيف بوده و با كنترل ديابت براحتي درمان مي شوند. ماكروزومي يا حاملگي چند قلويي: بزرگ بودن بيش از حد جنين يا حاملگي دوقلويي يا چند قلويي خطر افزايش بيش از حد مايع آمنيوتيك را افزايش مي دهد. پلي هيدرآمنيوس بويژه در موارد سندرم انتقال خون دوقلوها محتمل است. در اين سندرم قلوي دهنده داراي مايع آمنيوتيك كم و قلوي گيرنده خون دچار افزايش بيش از حد مايع است. ناهنجاري هاي جنيني: در بعضي موارد نادر، جنين ممكن است دچار ناهنجاري باشد كه سبب مي شود مايع را نبلعد در حاليكه كليه اش ادرار بيشتري از همان مايع كمي كه بلعيده توليد مي كند. اين مسئله ممكن است ناشي از ناهنجاري هايي باشد كه بلعيدن را براي جنين مشكل مي كنند. از جمله اين ناهنجاري ها مي توان به تنگي پيلور، شكاف لب يا كام، يا انسداد دستگاه گوارش اشاره كرد. بعضي مشكلات دستگاه عصبي نظير نواقض لوله عصبي يا هيدروسفالي نيز مي توانند مانع بلع نوزاد شوند. در صورت تشخيص پلي هيدآمنيوس پزشك يك سونوگرافي با وضوح بالا و شايد يك آمنيوسنتز انجام مي دهد تا جنين را از نظر ناهنجاري ها و اختلالات ژنتيكي كنترل كند. درمان در حدود 50% موارد بويژه در موارد خفيف مشكل خودبخود حل مي شود. در صورتيكه مايع خيلي زياد باشد و يا سبب ناراحتي زيادي شود پزشك ممكن است با استفاده از روشي بنام آمنيوسنتز درماني مقداري از مايع را خارج كند. در اين روش پزشك سوزني را طريق رحم وارد كيسه آمنيوتيك كرده و مقداري از مايع را مي كشد. در موارد شديد اين كار ممكن است هر هفته و يا حتي بيشتر تكرار شود. در بعضي موارد ممكن است براي كم كردن ميزان ادرار جنين از داروهاي مهار كننده پروستاگلاندين ها نظير ايندومتاسين استفاده شود. تأثير پلي هيدرآمنيوس بر زايمان پلي هيدرآمنيوس خطر زايمان زودرس را افزايش مي دهد بنابراين مادر بايد تحت نظر باشد. با شروع مراحل زايمان، خارج شدن مقدار زيادي مايع از رحم خطر پارگي جفت (جدا شدن زودرس جفت) يا پرولاپس بند ناف (قرار گرفتن بند ناف در گردن رحم و احتمال تحت فشار قرار گرفتن آن) را افزايش مي دهد. هر دو اين وضعيت ها كودك را در خطر كمبود اكسيژن قرار داده و ممكن است نياز به سزارين اورژانس باشد. از آنجا كه رحم نيز ممكن است پس از زايمان قادر به منقبض شدن نباشد احتمال خونريزي بعد از زايمان نيز وجود دارد. از اين رو پزشك در طول زايمان كاملا مادر را تحت نظر خواهد داشت. 
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#62
01-31-2010
|
|||
|
|||
|
تخمدان پلي کيستيک ( تنبلي تخمدانها ) اين بيماري به صورت معمول با قاعدگي کاملاً نامنظم ، نازايي ، پرمويي بدن ، چاقي و بزرگي دو طرفه تخمدان پر از کيست است . حدود ۳٪ افراد در سنين باروري به اين بيماري مبتلا بوده و علت بيماري به طور کامل شناخته نشده است ولي شاخص ترين اختلال مربوط به غدد درون ريز بوده که در آن افزايش هورمون هاي مردانه يا آندروژنها ديده مي شود . علائم ، نشانه ها و ارزيابي نشانه هاي عدم تخمک گذاري اين حالت با خونريزي هاي نامنظم ( حدود ۱۵٪ بيماران ) ، عدم قاعدگي ( حدود ۵۰٪ بيماران ) و نازايي ( ۷۵٪ بيماران ) تظاهر مي کند . افزايش آندروژن افزايش آندروژن هاي تخمدان و غده فوق کليوي باعث بروز پرمويي ، چرب شدن پوست و آکنه به درجات مختلف مي شود . شيوع پرمويي حدود ۹۰-۷۰ درصد موارد بوده و اغلب سرعت پيشرفت و شدت آن کم مي باشد . افزايش آندروژن غالباً به قدري زياد است که موجب عضلاني شدن اندام ، کلفت شدن صدا و ريزش موهاي شقيقه مي شود ، لذا در صورت پيشرفت سريع و شديد علائم فوق بايد به فکر بيماري هاي ديگري مثل بدخيمي و مشکلات غده فوق کليه بود . چاقي در حدود ۵۰ -۴۰ درصد مبتلايان به اين بيماري چاق هستند . چاقي خود موجب افزايش هورمون تستوسترون آزاد و نيز توليد دائمي استروژن از آندروژن مي شود . همچنين ضايعات پررنگ پوستي که قهوه اي ، مايل به سبز و قرينه هستند و در لمس ظريف به صورت مخمل حس مي شوند و بيشتر مناطق گردن ، زيربغل و کشاله ران را گرفتار مي کنند و در حدود ۵۰-۳۰ درصد بيماران مبتلا و در افراد چاق ديده مي شود . تدابير درماني درمان بيماران مبتلا به بيماري تنبلي تخمدان وابسته به نياز و شکايت بيمار بوده و داراي ۳ جنبه اصلي است که هريک درمان خاص خود را مي طلبد و شامل پرمويي ، آکنه ، عدم تخمک گذاري مزمن و در نتيجه وجود ممتد استروژن و ضخيم شدن لايه دروني رحم ( آندومتر ) است . در درمان پرموئي بايد نکات زير را مد نظر قرار داد و به بيمار نيز انتقال داده شود : موهايي در بدن وابسته به آندروژن هستند و اينها به درمان طبي پاسخ ميدهند . اين موها عبارتند از : موهاي صورت ، سينه ، شکم و کشاله ران ، موهاي ساير نقاط بدن نظير اطراف سينه ، بازوها ، پشت و ساق پاها پاسخ مناسبي به درمان طبي نمي دهند . به غير از قرص ضدبارداري در استفاده از ساير داروها بايد يک روش مطمئن جلوگيري از حاملگي در طول درمان بکار برده شود . حداقل مدت زمان لازم براي مشاهده اثرات درماني دارو حدود ۶ ماه است . در بيش از نيمي از بيماراني که معالجه شده اند ، پس از قطع دارو موها مجدداً رشد مي کنند . تا حصول نتيجه مطلوب ، بهتر است از روش مکانيکي ( بي رنگ کردن ، تراشيدن و کندن مو ) نيز استفاده شود . آن گروه از موهايي که مدتهاي مديدي است رشد کرده و داراي ضخامت زيادي هستند ، به درمان طبي پاسخ مناسب نداده و بايد به روش فيزيکي آنها را از بين برد . در افراد چاق کاهش وزن مي تواند در هر ۳ جنبه درمان کمک کننده باشد .
|
|
#63
01-31-2010
|
|||
|
|||
|
دیس پارونی ( مقاربت دردناک در زنان ) چیست و چه باید کرد ؟
عفونت آميزشي، از جمله هرپس (عامل تب‌خال تناسلي) و ساير ويروس‌هايي كه مجراي تناسلي (مهبل)، گردن رحم، لوله‌هاي رحمي، يا تخمدان را درگير مي‌سازند. فشار روي ديواره مجراي تناسلي در اثر تشكيل بافت جوشگاهي به دنبال اعمال جراحي يا اشعه درماني تشكيل بافت جوشگاهي ناشي از ترميم پارگي مجراي تناسلي در اثر يا براي زايمان به‌طوري كه مجرا را تنگ كند. تومور فيبروييد يا ساير تومورهاي رحمي آندومتريوز پرده بكارت بدون سوراخ، پاره، يا ضخيم‌تر از حد طبيعي آسيب‌ديدگي نوك پيشابراه لغزنده‌سازي ناكافي مجراي تناسلي يا كاندوم واكنش آلرژيك به ديافراگم، كاندوم، پا ژل يا فوم ضد حاملگي خشكي و نازكي ديواره مجراي تناسلي پس از يائسگي بيماري التهابي لگن علل رواني و عاطفي‌اين اختلال كدامند ؟ ترس از حاملگي ترس از آسيب رسيدن به جنين در هنگام حاملگي فقدان برانگيختگي جنسي و لغزندگي مجراي تناسلي در اثر كمي ترشحات. اين حالت در اثر عوامل مختلف مثل تحريك جنسي ناكافي، بيزاري از مرد، خستگي، يا اضطراب ايجاد مي‌شود. نداشتن تجربه يا اطلاعات جنسي سابقه آسيب جسمي يا ضربه روحي ناشي از روابط جنسي نداشتن موقتي اشتياق به رابطه جنسي ۳- چه عواملي كه اين اختلال را شدت ميدهند ؟ حاملگي و دوره پس از زايمان استرس، بيماري اخير، خستگي، يا كار زياد نوشيدن الكل يائسگي ۴-چگونه از بروز اين پديده ممانعت نماييم؟ اگر علايم عفونت دستگاه تناسلي وجود دارد بايد سريعاً براي درمان مراجعه شود. مصرف ژل‌ها يا فوم‌هاي ضد حاملگي كه باعث واكنش‌هاي آلرژيك مي‌شوند را متوقف كنيد. موضوع بايد با شوهر در ميان گذاشته شود. پشتيباني و صبر شوهر براي غلبه بر اين مشكل اهميت زيادي دارد. مسأله تحريك جنسي در اين ميان مهم است. در صورت لزوم از مواد لغزنده‌كننده غيرروغني و غير آلرژيك مي‌توان استفاده كرد. اگر صدمات جسمي يا روحي در روابط جنسي گذشته وجود داشته است، بهتر است براي مشاوره تخصصي در رابطه با احساسات منفي مربوطه مراجعه شود. ۵-عوارض احتمالي اين اختلال عبارتند از : به علت بستگي دارد. بيماري‌هاي طبي معمولاً قابل معالجه هستند. مشكلات رواني را نيز اغلب مي‌توان رفع كرد. راه حل بهبود مشكلات بين فردي نيز برقراري ارتباط مناسب و صبر است. عوارض احتمالي پيدايش مشكل در روابط شخصي، ناتواني دايمي از لذت بردن از تجربيات جنسي، و از دست دادن عزت نفس درمان اين پديده ممكن است ؟ چگونه؟ - انجام بررسي‌هاي آزمايشگاهي مثل پاپ‌اسمير و كشت هر گونه ترشح از مجراي تناسلي براي پيدا كردن هرگونه مشكل طبي كه بتوان آن را درمان كرد. - درمان مناسب برحسب وجود علل جسمي يا رواني طرح‌ريزي مي‌شود. - نشستن در آب داغ به رفع علايم كمك مي‌كند. بهتر است اين كار ۳ يا ۴ بار در روز، هر بار به مدت ۱۵-۱۰ دقيقه، انجام شود. - به هنگام مقاربت جنسي از لغزنده‌كننده مناسب استفاده شود. - تمرينات مخصوص براي آشنا كردن جسم و ذهن با مقاربت جنسي - وضعيت‌هاي مختلف بايد امتحان شوند تا وضعيتي كه كمترين درد را به همراه دارد مشخص شود. - درمان مشكلات رواني بسته به نيازهاي بيمار متفاوت است. روش‌ها شامل موارد زير هستند: آموزش درباره جلوگيري از حاملگي؛ مشاوره براي كشف تعارضات روحي مخفي در ناخودآگاه؛ تمرينات تمركز حسي و عاطفي؛ و آموزش روش‌هاي مناسب تحريك جنسي
|
|
#64
01-31-2010
|
|||
|
|||
|
تعاریف مراقبت های پس از زایمان
پس از زايمان مراقبت هاي معمول پس از زايمان، طي ۳ ملاقات انجام مي شود كه ملاقات اول در روزهاي ۱ تا ۳، ملاقات دوم در روزهاي ۱۰ تا ۱۵ و ملاقات سوم در روزهاي ۴۲ تا ۶۰ پس از زايمان انجام مي شود. مراقبت های نوزاد نیز در۳ نوبت شامل مراقبت بدو تولد، مراقبت روزهای ۳ تا ۵ و مراقبت روز ۳۰ انجام می شود. برای مادری که در بیمارستان زایمان می کند، مراقبت پس از زايمان در بيمارستان را می توان مراقبت بار اول پس از زايمان محسوب کرد. نوزاد مادری که به هر دلیل تحت درمان داروهای روان گردان است، باید تحت مراقبت متخصص اطفال قرار بگیرد. آموزش و توصیه: طی ملاقات های پس از زایمان در مورد بهداشت فردی و روان و جنسی، علائم خطر، شکایت شایع، تغذیه و مکمل های دارویی، نحوه شیردهی و مشکلات و تداوم آن، مراقبت از نوزاد و علائم خطر نوزاد، مشاوره تنظیم خانواده، مراجعه برای انجام پاپ اسمیر در صورت نیاز و مراجعه برای دریافت خدمات تنظیم خانواده، بهداشت دهان و دندان به مادر آموزش دهيد. نكته: در هر ملاقات، علائم خطر را به مادر گوشزد كنيد و مطمئن شويد كه اين علائم را فراگرفته است. اختلال هوشياري: عدم پاسخگويي مادر به تحريكات وارده (نيشگون، ضربه، نور و…) یا عدم درک زمان و مکان ارزیابی علائم خطر فوری: در ملاقات اول و دوم، ابتدا مادر را از نظر وجود علائم خطر فوری بررسی کنید. التهاب لثه: متورم، پرخون و قرمز شدن لثه بررسی پرونده و آشنایی با وضعيت مادر: در ملاقات دوم و سوم، فرم مراقبت را مرور کرده و نقایصی مانند تکمیل نبودن قسمتهای مختلف را رفع کنید. بیماری زمینه ای: منظور بيماري هاي قلبي، كليوي، ديابت، فشارخون بالا، صرع،… است. پاپ اسمیر: در ملاقات سوم طبق راهنما و با تأکید به این نکته که مادر لکه بینی نداشته باشد، از دهانه رحم نمونه بگیرید. پوسیدگی دندان: تخریب ساختمان دندان به دنبال فعالیت میکروب های پوسیدگی زای دهان که علائم آن عبارتند از: تغییر رنگ مینای دندان به رنگ قهوه ای یا سیاه سوراخ شدن دندان حساس بودن یا درد گرفتن دندان هنگام مصرف غذاهای سرد و گرم یا ترش و شیرین حساس بودن یا درد گرفتن دندان هنگام فشردن دندانها بر همدیگر تاریخ مراجعه بعدی: تاريخ مراجعه بعدي مادر را تعيين و يادآوري كنيد. ترشحات مهبل: خروج ترشحات چرکی و بد بو را از مهبل سئوال کنید. تزریق رگام: آمپول رگام را در مادر ارهاش منفی با همسر ارهاش مثبت درصورتی که هنگام زایمان دریافت نکرده باشد، طی ۷۲ ساعت اول پس از زایمان به صورت عضلانی تزریق کنید. تجویز مكمل هاي دارویی: مکمل های دارویی را طبق راهنما برای مادر تجویز کنید. نكته: توجه داشته باشید که مادر باید تا ۳ ماه پس از زایمان مکمل مصرف کند. بنابراین مطمئن شوید که مادر به میزان مورد نیاز قرص آهن و مولتی ویتامین دارد. تشکیل پرونده: برای تشکیل پرونده، «فرم مراقبت پس از زایمان» را تکمیل کنید. تشنج: انقباضات تونیک و کلونیک تمام یا قسمتی از بدن تنفس مشکل: مادر به هر دلیلی نمی تواند به راحتی نفس بکشد. جرم دندانی: چنانچه پلاک میکروبی به وسیله مسواک زدن و یا نخ کشیدن از سطح دندانها پاک نگردد و مدت طولانی روی دندان باقی بماند، به لایه ای سفت به رنگ زرد یا قهوه ای تبدیل می گردد. خونریزی: معمولاً در روزهاي پس از زايمان به تدريج از مقدار ترشحات خونی مهبل كاسته شده و كم رنگ مي شود. در ملاقات سوم خروج ترشحات خونی از مهبل را سئوال کنید. درد شکم و یا پهلوها: هر نوع درد خفیف یا شدید، متناوب یا متوالی در هر ناحیه از شکم و پهلوها سرگیجه: حالتی از دوران و یا گیج رفتن سر است. در صورت شکایت مادر از سرگیجه، فشارخون و تعداد نبض او را ابتدا در حالت خوابیده و سپس در حالت نشسته اندازه گیری کنید. اگر میزان فشارخون سیستولیک ازحالت خوابیده به نشسته به میزان ۲۰ میلیمتر جیوه کاهش یابد و تعداد نبض ازحالت خوابیده به نشسته ۲۰ بار افزایش یابد، نیاز به بررسی دارد. شرح حال: شرح حال شامل موارد زیر است: - تاریخچه پزشکی: سابقه یا ابتلا فعلی به بیماری های زمینه ای(دیابت، فشارخون بالا، صرع، کلیوی، آسم، قلبی، سل و …)، اختلالات روانی - تاریخچه زایمان: تاریخ، نوع و محل زایمان - تاریخچه اجتماعی: سن، همسرآزاری، مصرف داروها در شیردهی، مصرف الکل، کشیدن سیگار و دخانیات، اعتیاد به مواد مخدر و داروهای مخدر شکایت های شایع: اين شكایت ها شامل خستگي، سردرد، كمردرد و یبوست است. شوك: اختلالي در گردش خون بدن كه با علائم حياتي غير طبيعي مشخص مي شود. (علائم اصلی شامل نبض تند و ضعیف ۱۱۰ بار دردقیقه یا بیشتر و فشارخون سیستولیک کمتر از۹۰ میلیمتر جیوه می باشد که ممکن است با رنگ پریدگی، عرق سرد و سردی پوست، تنفس تند ۳۰ بار در دقیقه یا بیشتر و بی قراری و گیجی همراه باشد.) عفونت دندانی، آبسه و درد شدید: از فوریت های شایع دندان پزشکی است. پیشرفت شدید پوسیدگی و عفونت دندان معمولاً با دردهای شبانه، شدید، مداوم و خود به خودی همراه است که می تواند باعث تورم صورت و لثه ها(آبسه) شده و گاهی با فیستول(دهانه خروجی چرک آبسه دندان) همراه شود. علائم حیاتی: در هر ملاقات، علائم حیاتی مادر را اندازه گيري کنید فشارخون را در يك وضعيت ثابت (نشسته يا خوابيده) و از يك دست ثابت (راست يا چپ) اندازه گيري كنيد. فشارخون۹۰/۱۴۰ميليمتر جيوه و بالاتر «فشارخون بالا» است. درجه حرارت بدن را از راه دهان اندازه گيري كنيد. دماي بدن به ميزان ۳۸ درجه سانتيگراد يا بالاتر ( بجز ۲۴ ساعت اول پس از زايمان ) «تب» است. تعداد نبض را به مدت يك دقيقه كامل اندازه گيري كنيد. تعداد طبيعي نبض،۶۰ تا ۱۰۰ بار در دقيقه است. تعداد تنفس را به مدت يك دقيقه كامل اندازه گيري كنيد. تعداد طبيعي تنفس، ۱۶ تا ۲۰ بار در دقيقه است. علائم روانی: وضعیت روانی مادر را با ارزیابی علائم به شرح زیر تعیین کنید: علائم خطر فوری روانی: افکار یا اقدام به خودکشی، تحریک پذیری و پرخاشگری شدید، فرار از منزل، امتناع از خوردن، پرفعالیتی، توهم و هذیان با محتوای آسیب رساندن به خود و دیگران علائم در معرض خطر روانی: روحیه افسرده، انرژی کم، کم حوصلگی، عصبانیت، بی قراری، اختلال در خواب و اشتها (پرخوابی، کم خوابی، پراشتهایی، کم اشتهایی)، توهم و هذیان با محتوای غیر آسیب رسان به خود و دیگران محل بخیه ها: در هر ملاقات، محل بخیه ها (برش اپي زياتومي يا سزارين) را بررسی کنید. ناحيه برش معمولا بدون درد، التهاب و كشش می باشد. محل برش اپی زیاتومی معمولاً پس از ۳ هفته ترميم مي شود و نخ بخیه محل برش سزارین پس از ۷ تا ۱۰روز نیاز به کشیدن دارد. مشاوره تنظیم خانواده: در ملاقات دوم، با مادر طبق راهنما مشاوره کنید. در صورتی که در ملاقات دوم با مادر در مورد انتخاب روش پیشگیری از بارداری مشاوره نکرده اید، در ملاقات سوم انجام دهید. نکته: مراجعه برای دریافت خدمات تنظیم خانواده را تأکید کنید. مشکلات شیردهی: در صورت وجود مشکلاتی چون نوک فرورفته، صاف، دراز و مجاری بسته و شقاق به مادر آموزش دهید. مصرف مکمل ها: در هر ملاقات، مصرف منظم مکمل های دارویی را از مادر سئوال كنيد. معاینه اندام ها: در هر ملاقات، پاها (ساق و ران) را از نظر وجود ورم یک طرفه بررسي كنيد. معاینه پستان: پستان ها را از نظر تورم و درد بررسي كنيد. معاینه چشم: در هر ملاقات، رنگ ملتحمه را بررسي كنيد. نکته: كم رنگ بودن مخاط ملتحمه چشم به همراه كم رنگ بودن زبان، بستر ناخنها و يا كف دست «رنگ پريدگي شديد» است. معاینه دهان و دندان: در ملاقات سوم، دهان و دندان مادر را از نظر وجود جرم، پوسیدگی، التهاب لثه، عفونت دندانی و آبسه معاینه کنید. معاینه شکم(رحم): در هر ملاقات، وضعیت رحم را از روی شکم بررسي كنيد. پس از زايمان، رحم به تدريج به داخل لگن باز می گردد. در هفته اول رحم پايين تر از ناف، سفت و جمع است و از هفته سوم به بعد، رحم از روي شكم قابل لمس نيست. نکته: در برخی از مادران ممکن است انقباضات رحم در دوره پس از زایمان ادامه داشته باشد که به آن «پس درد» می گویند. ملاقات اول: ملاقات با مادر در یکی از روزهای ۱ تا ۳ پس از زایمان ملاقات دوم: ملاقات با مادر در یکی از روزهای ۱۰ تا ۱۵ پس از زایمان ملاقات سوم: ملاقات با مادر در یکی از روزهای ۴۲ تا ۶۰ پس از زایمان وضعیت ادراری- تناسلی و اجابت مزاج: از مادر در مورد وضعیت دفع ادرار(سوزش، درد، فشار، تکرر، احساس دفع سریع، بی اختیاری) و اجابت مزاج(یبوست، خونی بودن مدفوع، درد مقعد، بواسیر، بی اختیاری) و سوزش و خارش ناحیه تناسلی سئوال کنید. وضعیت روانی(خلق و خوی): در مورد وضعیت روحی و روانی یا سابقه بیماری روانی مادر سئوال کنید. برخي مادران ممكن است در روزهاي ۳ تا ۶ و حداکثر تا روز ۱۴ پس از زايمان دچار افسردگي خفيف و گذرا (اندوه پس از زايمان) شوند که علائم آن به صورت گریه و بی قراری، اختلال در خواب و اشتها و احساس غمگینی تظاهر می کند. دوره پس از زایمان، دوره پرخطری از نظر عود بیماری روانی قبلی و یا بروز بیماری روانی جدید است. بنابراین چنانچه فاکتورهای خطر بیماری روانی مثل سابقه بیماری روانی در مادر وجود دارد و در حال حاضر با علائم اندوه پس از زایمان مراجعه کرده است، او را تحت نظر بگیرید. اگر علائم طولاني و شديدتر شود مانند تمایل به خودكشي و آزار به نوزاد «سایکوز یا جنون پس از زایمان» مطرح است. در مراحل اولیه بروز سایکوز بعد از زایمان، علائم مانند «اندوه و یا افسردگی پس از زایمان» است و بیماری به صورت بی خوابی، بی قراری، تغییرات سریع خلق و خو خود را نشان می دهد. بنابراین اگر « سابقه جنون پس از زایمان» در مادر و یا خانواده او و یا سایر عوامل خطر وجود دارد، ویزیت روان پزشکی الزامی است و مادر باید ارجاع شود. وضعیت شیردهی: در هر ملاقات، از مادر در مورد تداوم شيردهي سؤال کنید. همسرآزاری: هر رفتار خشن وابسته به جنسیتی است که موجب آسیب شده یا با احتمال آسیب جسمی، جنسی یا روانی و یا رنجش زن همراه گردد. چنین رفتاری می تواند با تهدید، اجبار یا سلب مطلق آزادی و اختیار صورت گرفته و در جمع یا در خفا رخ دهد. خشونت جسمی: هر گونه اقدام عمدی از سوی شوهر که منجر به وارد شدن آسیب بدنی به همسرش گردد مانند مشت زدن، سیلی زدن و لگد زدن، هل دادن، کشیدن موها، اقدام به خفه کردن، ضربه زدن با چاقو خشونت جنسی: هر گونه عمل جنسی یا اقدام برای به دست آوردن یک عمل جنسی، هر گونه پیشنهاد برای انجام عمل جنسی ناخواسته و یا اعمالی که در راستای تجارت جنسی از فرد باشد، استفاده از زورگویی و تهدید به آسیب رساندن برای تعرض جنسی بدون توجه به این که فرد معارض همسر وی یا فرد دیگری است و در هر محلی که فقط محدود به خانه و محل کار نمی شود. خشونت روانی: رفتار خشونت آمیزی است که شرافت، آبرو و اعتماد به نفس زن را خدشه دار می کند. این رفتار به صورت انتقاد ناروا، تحقیر، بد دهانی، تمسخر، توهین، فحاشی، متلک و تهدیدهای مداوم اعمال می شود.
|
|
#65
01-31-2010
|
|||
|
|||
|
آيا مسافرت در دوران بارداري مجاز است ؟
با توجه به اينکه در فصل تابستان هستيم و با تعطيل شدن مدارس ، افراد بيشتر به فکر سفر به شهرهاي مختلف مي افتند. در اين بين تکليف خانم هاي باردار چيست ؟ آيا مجاز هستند به مسافرت بروند يا نه ؟ آيا سفر براي آنها و جنين داخل شکمشان مشکلي به وجود نمي آورد ؟ اگر يک خانم باردار مجاز است به مسافرت برود ، چه کارهايي بايد انجام دهد تا سفر بي خطري داشته باشد ؟ براي پاسخ به اين سئوالات و رفع ابهام ، سعي کرده ايم با ارائه مطلب زير راهکارهاي حفظ سلامت مادر و جنين را در طي مسافرت براي شما بيان کنيم. مطالعات نشان مي دهد، در صورتي که حاملگي بدون عارضه باشد، سفر کردن اثر مضري بر روي آن ندارد.سفر با هواپيما خطر خاصي ايجاد نمي کند به شرط اين که فشار هوا در داخل هواپيما کاملاً تنظيم شده باشد. مسافرت هوايي بايد پس از ماه هشتم بارداري بايد با اجازه پزشک متخصص باشد و خانم باردار بايد حداقل هر دو ساعت يک بار قدم بزند. هرگز در هفته هاي آخر بارداري ( از هفته 35 به بعد ) با هواپيما مسافرت نکنيد. شايد بيشترين خطر سفر به خصوص در مسافرت هاي بين المللي، بروز مشکل در محلي است که امکانات کافي براي درمان وجود ندارد. برنامه مسافرتي خود را در سه ماهه ي دوم بارداري قرار دهيد (هفته 28-14 بارداري ) ، زيرا در سه ماهه اول بارداري ، خطر سقط جنين وجود دارد. همچنين در سه ماهه سوم ( از 28 هفتگي به بعد )، احتمال زايمان زودرس مي رود.در طي مسافرت با اتومبيل ، از کمربند ايمني آن استفاده کنيد. هيچ مدرکي وجود ندارد که نشان دهد اين کمربندها احتمال صدمه به جنين را افزايش مي دهند. در واقع عمده ترين علت مرگ جنين در تصادفات ، مرگ مادر است. کمربند بايد در زير شکم و روي قسمت فوقاني ران ها قرار گيرد و تا آن جايي که ممکن است بايد چگونگي قرارگيري کمربند راحت باشد، کمربند شانه نيز بايد در ميان دو سينه قرار گيرد. اما شرايط خاصي که بايد براي مسافرت مورد توجه قرار گيرند عبارتند از : فشار خون بالا ، سابقه ي سقط جنين ، خونريزي و ديابت . مادر گرامي ، مسافرت در طول بارداري مي تواند آرامش بخش و مفرح باشد، به شرطي که چند نکته را مورد توجه قرار دهيد : 1- برنامه مسافرتي خود را در سه ماهه ي دوم بارداري قرار دهيد (هفته 28-14 بارداري ) ، زيرا در سه ماهه اول بارداري ، خطر سقط جنين وجود دارد. همچنين در سه ماهه سوم ( از 28 هفتگي به بعد )، احتمال زايمان زودرس مي رود. 2- از نشستن به مدت طولاني خودداري کنيد و حداقل هر 2-1 ساعت يک بار قدم بزنيد و بدن خود را بکشيد. در هواپيما يا قطار هر چند کوتاه هم که شده است قدم بزنيد؛ زيرا حتي قدم زدن کوتاه مدت باعث بهبود جريان خون شده و از ورم پاها جلوگيري مي کند. 3- هر 4-3 ساعت، حداقل يک ليتر آب براي جلوگيري از هدر رفتن آب بدن بنوشيد و براي جلوگيري از عفونت هاي ادراري از وسايل بهداشتي استفاده کنيد. 4- غير از وعده هاي اصلي غذا ، ميان وعده هم مصرف کنيد. 5- کيفي شامل ساندويچ هاي کوچک ، کشمش ، نان هاي سبوس دار و ميوه و سبزي هايي مثل سيب و هويج همراه خود داشته باشيد. 6- لباس گشاد و راحتي بپوشيد. همچنين کفش راحتي به پا کنيد. 7- همراه خود بالش کوچکي براي جلوگيري از کمردرد داشته باشيد. 8- حتماً يک کپي از گزارش هاي بارداري خود ( که از پزشک يا ماماي خود دريافت کرده ايد ) با خود داشته باشيد. اگر به نقاط دوري مسافرت مي کنيد، بيمارستان هايي را که به مقصد مورد نظر شما نزديک تر هستند، شناسايي کنيد تا در صورت لزوم به آنها مراجعه کنيد. 9- قبل از مصرف هرگونه دارو يا آمپولي با پزشک خود مشورت کنيد. در پايان مي توان گفت که شما با پيش بيني هاي مناسب و اجازه ي پزشک خود، مي توانيد با خيال راحت براي تعطيلات به مسافرت برويد و سفري شاد و راحت داشته باشيد.
|
|
#66
01-31-2010
|
|||
|
|||
|
آمنوره
آمنوره (قطع قاعدگی) ثانویه عبارت است از توقف قاعدگی برای حداقل 3 ماه در خانمی که قبلاً قاعده می‌شده است. علایم شایع از بین رفتن دوره قاعدگی برای حداقل 3 ماه یا بیشتر در خانمی که حداقل یک بار قاعدگی داشته است. علل
قطع قاعدگی خطری برای سلامتی نیست. برطرف شدن آن بستگی به علت زمینه‌ساز دارد:
اصول کلی
هیچ محدودیتی برای آن وجود ندارد. رژیم غذایی
|
|
#67
01-31-2010
|
|||
|
|||
|
خونريزي رحم پس از يائسگي اطلاعات اوليه
توضيح كلي خونريزي رحم پس از يائسگي عبارت است از خونريزي غير منتظره و شبيه قاعدگي كه 6 ماه يا پيش از يائسگي شروع شود. علايم شايع خونريزي مهبلي كه ممكن است يك ترشح به رنگ قهوه‌اي روشن يا خونريزي قرمز و شديد (بايا بدون لخته) باشد. ممكن است همراه خونريزي بلغم باشد. طول مدت دوره‌هاي خونريزي متفاوت است. نوع يا كيفيت خونريزي به اندازه اين واقعيت كه خونريزي رخ داده است، متناسب نيست. به دنبال يائسگي زناني كه در حال درمان با جايگزيني هورمون هستند، احتمالاً دچار مقاديري خونريزي خواهند شد و بايد در مورد انواعي از خونريزي كه بايد نگران آنها بود، با پزشك مشورت كنند. علل سرطان دستگاه توليدمثل التهاب يا عفونت غشاهاي پوشش داخلي مهبل آتروفي مهبل يا آندومتر (كوچك شدن يا از دست دادن بافت) آسيب يا ترومابه مهبل همراه با كاهش غلظت استروژن پوليپ يا تومورهاي خوش‌خيم گردن رحم پوليپ‌هاي پوشش داخلي رحم، ميوم‌ها هورمون درماني كه آندومتر (پوشش داخلي رحم) را تحريك كند و مثل قاعدگي طبيعي باعث ريزش آن شود. مصرف نامنظم استروژن (هورمون‌هاي زنانه) از علل شايع آن هستند. اختلالات سلول‌هاي خوني، دستگاه لنفاوي يا مغز استخوان فشار خون بالا نارسايي احتقاني قلب اختلالات كبد داروهاي ضد انعقاد يا حاوي آسپيرين عوامل افزايش‌دهنده خطر عفونت اخير مهبل افراد بالاي 60 سال به خاطر عروق خوني شكننده و نازكي پوشش داخلي مهبل يا رحم پيشگيري ابزارهاي پيشگيري خاصي لازم نيست. عواقب مورد انتظار به علت زمينه‌اي و درمان انتخاب شده بستگي دارد. عوارض احتمالي كم خوني اگر علت، سرطان باشد، ممكن است به ساير بخش‌هاي بدن گسترش يابد. درمان اصول كلي آزمون‌هاي تشخيصي مي‌توانند شامل بررسي‌هاي آزمايشگاهي خون و پاپ‌اسمير باشند. خونريزي بدون توجيه پس از يائسگي نيازمند آزمون‌هاي بيشتري است. اين آزمون‌ها مي‌توانند شامل بررسي با هيسترسكوپ (ابزاري تلسكوپي با فيبر نوري، سونوگرافي ناحيه لگن و عمل جراحي (اتساع گردن رحم و خراش دادن رحم با يك كورت كه مي‌تواند هم تشخيص دهنده باشد و هم خونريزي را تسكين دهد) باشند. گاهي حتي پس از آزمون‌ها وسيع هيچ دليل قاطعي براي خونريزي يافت نمي‌شود. درمان اختصاصي (معمولاً دارو يا جراحي) به علت بستگي دارد. ممكن است حمام آب گرم براي شل كردن عضلات و تسكين ناراحتي كمك‌كننده باشد. هر وقت لازم باشد، به مدت 15-10 دقيقه در وان آب داغ بنشينيد. از گرما براي تسكين درد استفاده كنيد. يك پوشش گرم‌كننده يا بطري آب داغ روي شكم يا پشت درهنگام استراحت بگذاريد. عمل جراحي براي برداشتن رحم (گاهي). داروها معمولاً هورمونها تجويز خواهند شد. دارو براي درمان اختلال زمينه‌اي مثلاً داروهاي ضد پرفشاري خون براي فشار خون بالا فعاليت به محض بهبود علايم، فعاليت‌هاي طبيعي خود را از سر بگيريد. پس از تشخيص و درمان به محض تمايل، روابط جنسي را از سر بگيريد. رژيم غذايي رژيم غذايي خاصي ندارد. در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد اگر شما دچار خونريزي مهبلي پس از يائسگي باشيد. اگر علي‌رغم درمان، خونريزي به مدت يك هفته باقي بماند. اگر خونريزي بيش از حد شود (بيش از يك بار در ساعت، نوار بهداشتي را پر كند). اگر علايم عفونت (تب، احساس ناخوشي كلي، سردرد، گيجي و دردهاي عضلاني) ايجادگردند. اگر شما دچار علايم جديد و غير قابل توجيه شده‌ايد. داروهاي مورد استفاده در درمان ممكن است عوارض جانبي ايجاد كنند
|
|
#68
01-31-2010
|
|||
|
|||
|
پولیپهای رحمی
رشد و نمو بافت غیر سرطانی که در رحم و سرویکس بروزمی نماید را پولیپ رحمی گویند . سن : بیشترین شیوع در سنین 50- 30 سالگی می باشد . نحوه زندگی : نداشتن فرزند از عوامل خطر می باشد .[/ ژنتیک : عامل قابل توجهی به شمار نمی آید پولیپهای رحمی، رشد بافت بدون دردی است که چسبیده به سرویکس یا داخل رحم می باشند . این پولیپها ممکن است به شکل تکی یا گروهی باشند و در طول و اندازه متفاوت می باشند و ممکن است تا سه سانتیمتر ( یک اینچ ) طول داشته باشند . پولیپها معمولاً بی ضرر و بی خطرند . اما ممکن است در موارد نادر سرطانی شوند .پولیپهای رحم شایع هستند . به خصوص در خانمهایی که قبل از یائسگی و بالای سی سال باشند . علت اینکه چرا در رحم پولیپ ایجاد می شود ناشناخته است ، اما این پولیپها در صورتیکه قبلاً سرویکس دچار خراشیدگی یا ارزیون شده باشد ، گسترش می یابند . در هنگام ارزیون سلولهای سطح سرویکس نازکتر و حساستر از معمول می شوند . گاهی پولیپها در سرویکس پیرو عفونت در آن نواحی تشکیل می شوند . خانمهایی که فرزندی ندارند بیشتر مستعد ابتلا به پولیپ می باشند علائم پولیپهای رحمی شامل ترشحات آبکی ، خون آلود از واژن و خونریزی پس از مقاربت جنسی بین فاصله دو پریود یا خونریزی پس از یائسگی می باشد این قبیل خونریزیها ممکن است نشانه ای از بیماری جدی تری نظیر سرطان سرویکس باشد . اقدامات درمانی پزشک معمولاً قادر به دیدن پولیپ در سرویکس به هنگام معاینه و بازکردن واژن باوسیله ای به نام اسپکلوم می باشد . در صورتیکه مشکوک به پولیپهای رحمی باشیم ، برسی های بیشتری صورت خواهد گرفت . این بررسی ها شامل سونوگرافی یا هیستروسکوپی خواهد بود . در هیستروسکوپی خواهد بود . درهیستروسکوپی سرویکس وارد رحم شده و داخل رحم بررسی و مشاهده می گردد . درمان پولیپها معمولاً سریع و آسان می باشد . پولیپهای سرویکس به وسیله جراحی در طی معاینه توسط اسپکلوم برداشته می شوند . درد خفیف و خونریزی مختصر واژینال چند روزی پس از جراحی ادامه دارد . نمونه هایی از بافت پولیپ مورد بررسی میکروسکوپی قرار می گیرند و این از آن جهت است که از عدم وجود سلول سرطانی مطمئن شویم . پولیپ رحم پس از درمان امکان عود مجدد دارد و معمولاً بعداً نیاز به جراحي مي باشد
|
|
#69
01-31-2010
|
|||
|
|||
|
واژينيت باكتريايي (واژينيت‌گاردنرلايي؛ واژينيت‌غيراختصاصي] اطلاعات توضيح كلي واژينيت باكتريايي عبارت است از عفونت يا التهاب مهبل واژينيت غيراختصاصي (واژينوز باكتريايي) حاكي از آن است كه هر يك از چندين ميكروب عفونت‌زا شامل گاردنرلا ، اشريشيا كولي ، مايكوپلاسما ، استرپتوكوك‌ها يا استافيلوكوك‌ها باعث عفونت شده‌اند. اين عفونت‌ها مسري هستند. واژينيت مي‌تواند تمامي سنين را مبتلا كند ولي در طول سال‌هاي باروري شايعتر است علايم شدت علايم زير بين زنان مختلف و از زماني تا زماني ديگر در يك زن فرق مي‌كند ترشح مهبل با بوي نامطبوع تورم، سوزش و خارش ناحيه تناسلي ناراحتي مهبل تغييررنگ مهبل از صورتي كم‌رنگ به قرمز ناراحتي در طول مقاربت جنسي ميكروب‌هايي كه به‌طور طبيعي در مهبل وجود دارند، در صورت اختلال و تعادل هورموني مهبل و بافت اطراف آن مي‌توانند تكثير يابند و باعث عفونت شوند. باكتري اشريشيا كولي به‌طور طبيعي در مقعد ساكن مي‌شوند و در صورت گسترش به مهبل مي‌توانند عفونت ايجاد كنند. وضعيت‌هاي زير احتمال عفونت را افزايش ميدهند. سلامت عمومي نامناسب هواي داغ، لباس به‌ويژه زيرپوش بدون تهويه يا هر وضعيت ديگري كه رطوبت، گرما و تاريكي ناحيه تناسلي را افزايش دهد. اين عوامل، رشد ميكروب‌ها را زياد مي‌كنند. بهداشت نامناسب (گاهي عوامل افزايش‌دهنده خطر ديابت شيرين يائسگي بيماري كه مقاومت را كاهش داده باشد. عفونت با ويروس نقص ايمني انساني (ايدز پيشگيري ناحيه تناسلي را تميز نگه داريد. از صابون ساده و بدون بو استفاده كنيد. از تميز بودن همسرتان اطمينان حاصل كنيد به جاي وان حمام از دوش استفاده كنيد. از زيرشلواري‌هاي نخي يا جوراب‌شلواري‌هاي داراي فاق نخي استفاده كنيد. با لباس مرطوب به‌ويژه حوله حمام مرطوب ننشينيد. پس از ادرار كردن يا اجابت مزاج با خشك كردن يا شستن از جلو به عقب (مهبل تا مقعد) خود را پاك كنيد. اگر چاق هستيد، وزن خون را كم كنيد. ]از دوش مهبلي، خوشبوكننده و خوشبوكننده‌هاي حمام پرهيز كنيد. در صورت ابتلا به ديابت، به برنامه درماني خود كاملاً پايبند باشيد. ]تامپون‌ها و نوارهاي بهداشتي را مرتب عوض كنيد عواقب مورد انتظار با درمان معمولاً ظرف 2 هفته علاج مي‌شود عوارض احتمالي ناراحتي و كاهش علاقه به فعاليت ممكن است نشانگر يك اختلال زمينه‌اي مثل ديابت باشد. واژينيت‌هاي غيراختصاصي با تولد نارس همراه بوده‌اند. در صورتي كه اين اختلال در بارداري رخ دهد، بايد به دقت ارزيابي و درمان گردد درمان آزمون‌هاي تشخيصي مي‌توانند شامل بررسي‌هاي آزمايشگاهي ترشحات مهبل، پاپ‌اسمير و معاينه لگن باشند دارودرماني متوجه ارگانيسم‌هاي خاص خواهد بود. ممكن است همسر شما نيز به درمان نياز داشته باشد. بهتر است تا مشخص شدن علت خاص، براي اين اختلال درمان توسط خود شخص صورت نگيرد. دوش مهبل استفاده نكنيد مگر براي شما تجويز شده باشند. اگر ادرار كردن باعث سوزش مي‌شود، از طريق يك دستگاه لوله‌اي مثل رول كاغذ توالت يا فنجان پلاستيكي بدون ته ادرار كنيد يا در هنگام ادرار كردن يك فنجان آب گرم روي ناحيه تناسلي بريزيد داروها آنتي‌بيوتيك‌ها يا ضد قارچ‌ها براي درمان عفونت. غالباً ازمترونيدازول (فلاژيل) براي درمان واژينوز باكتريايي استفاده مي‌شود
|
|
#70
01-31-2010
|
|||
|
|||
|
فیبروم ها
فیبروها تومورهای شایع غیر سرطانی هستند که به آهستگی در عضله دیواره رحم رشد می نمایند . سن بیشر بین سنین 55- 35 شایع است ژنتیک بیشتر در خانمهای سیاه پوست شایع است نحوۀ زندگی : عامل قابل توجهی به شمار نمی آید . فیبروم ها رشد بافت غیر طبیعی در رحم می باشند که عضله و بافت فیبروز ( لیفی ) را در بر میگیرند . فیبروم ها در یک سوم خانمها در سن باروری در بریتانیا یافت شده است و بیشتر در خانمهای سیاه پوست شایع است . فیبرومها بصورت تکی یا مجموعه ای فیبرومها بروز می نمایند . اما فیبرومهای بزرگ بر قاعدگی و باروری تأثیر میگذارند علل فیبروم علت فیبروم ناشناخته است . اما تصور می شود که فیبرومها به پاسخ غیر طبیعی رحم به هورمونهای جنسی استروژن مرتبط می باشند . فیبرومها قبل از بلوغ بروزنمی نمایند . یعنی هنگامیکه تخمدانها افزایش تولید استروژن را آغاز می نمایند و آنها معمولاً رشدشان پس از یائسگی متوقف می گردد . همچنین فیرومها در اندازه شان خواهند داشت و این هنگامی است که افزایش سطوح استروژن در بدن ایجاد می شود . مانند زمان حاملگی و زمان مصرف داروهای ضد حاملگی ترکیبی ویا درمان جایگزینی هورمونی که افزایش سطح استروژن وجود دارد . فیبرومها از نظر اندازه بزرگتر می شوند علائم بیماری بیشتر فیبرومهای کوچک علامتی ایجاد نمی کنند . اما علائم شایع فیبرومهای بزرگ عبارتند از : خونریزی طولانی قاعدگی درد شکمی در طول پریود ( دیسمنوره خونریزی شدید در طی قاعدگی ( منوراژی خونریزی شدید در طی پریود منجر به کم خونی می شود و موجب رنگ پریدگی و خستگی می گردد . فیبرومهای بزرگ ممکن است موجب کج شدن رحم شوند که این امر اغلب منجر به ناباروری وسقط جنین مکرر می گردد . در طی حاملگی ، فیبروم بزرگ می تواند موجب فشار به مثانه و احساس تکرر ادرار ، یا فشار بر رکتوم شده و موجب درد در ناحیه پشت شود . به ندرت یک فیبروم ممکن است پیچ خوردگی نموده و منجر به درد در ناحیه تحتانی شکم شود تشخیص بیماری پزشک معاینه لگنی انجام خواهد داد . فرد ممکن است سونوگرافی از رحم یا هیستروسکوپی داشته باشد که در این روش وسیله ای از طریق سرویکس وارد رحم می شود . نمونه ای از فیبروم در طی هسیتروسکوپی برداشته خواهد شد که این امر به منظور بررسی سرطانی بودن فیبروم خواهد بود . گاهی فیبرومها در رادیوگرافی که به منظور سایر دلایل انجام می شوند ، دیده و شناسایی می شوند . درمان بیماری فیبرومهای کوچک نیاز به درمان ندارند ، اما باید بطور مرتب توسط دکتر کنترل شوند تا در صورت رشد مشخص شوند . در صورتیکه درمان ضرورت داشته باشد ، فیبروم ممکن است در طی هسیتروسکوپی برداشته شود واین امر در صورتی است که فیبروم روی دیواره داخلی باشد . بندرت فیبرومها با تزریق ماده ای که عروق خون رسان فیبروم را مسدود میکند و موجب چروک خوردن و جمع شدن فیبروم می شوند ، درمان می گردد . فیبرومهای بزرگ می توانند از طریق برشی در شکم برداشته شوند . قبل از جراحی فرد مبتلا داروهای هورمونی به منظور متوقف کردن تولید استروژن مصرف می نماید که موجب چروک و منقبض شدن فیبروم می گردد . در صورتیکه فرد فیبروم مزمن و بزرگی داشته باشد و تمایل به بچه دار شدن نداشته باشد ، پزشک ممکن است عمل هیسترکتومی را پیشنهاد نماید . برداشتن فیبروم معمولاًمنجر به باروی مجدد می شود ، اما در 10% خانمها فیبروم عود خواهد داشت . فیبروم معمولاً پس از یائسگی شروع به جمع شدن و چروک خوردن می نماید و این بدین دلیل است که سطوح استروژن کاهش می یابد
|
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 01:34 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.