آموزش سخت افزار (کامل)

[deltang]

آموزش CPU (ريزپردازنده يا ميكرو پروسسور) (بخش دوم)

شركت هاي توليد كننده پردازنده
با توجه به اين كه پردازنده ها دستورهاي خاصي را مي پذيرند و برنامه هاي خاصي را اجرا مي كنند، طبيعتاً پردازنده هاي گوناگوني وجود دارند. اين پردازنده ها توسط شركت هاي مختلفي توليد مي شوند. بعضي از آن ها مشابه و سازگارند و برخي ديگر ناسازگار. معروف ترين اين شركت ها عبارتنداز: Intel- IBM- AMD- Cyrix- Motorola- IDT- IIT- NEC- Nexgen- Rise- Metaflow- Chips & Technology معمولاً بر روي هر CPU نام شركت توليد كننده نوشته مي شود، ممكن است شماره آن نيز همراه با حرف اول و يا دو حرف اول توليد كننده نوشته شود.
نسل هاي پردازنده ها
مهم ترين عامل شناسايي پردازنده ها، نوع آنها مي باشد كه با شماره و يا نام اختصاصي مشخص مي شود. از بين پردازنده هاي توليد شده نوع اينتل و موتورولا متداولتر از بقيه هستند. موتورولا پردازنده خود را به صورت ۸۶xxx يا نام اختصاصي و اينتل به صورت ۸۰x86 يا نام اختصاصي خود به بازار معرفي نمودند. بدين صورت x مي تواند يك عدد دلخواه يك رقمي باشد كه هر چه مقدار آن بيشتر باشد در نتيجه رقم آن بزرگ تر بوده و پردازنده جديد تر، سريعتر و كاراتر مي باشد. قبل از پردازنده پنتيوم پردازنده ها يك شماره ۵ رقمي داشتند كه دو رقم سمت چپ معمولاً نام پردازنده و سه رقم سمت راست نسل پردازنده رامشخص مي كنند.
برخي سازندگان ديگر به جاي شماره از نام هاي اختصاصي مانند K5 و K6 استفاده مي نمودند.
مدل پردازنده
هر كدام از نسل هاي مختلف پردازنده ها داراي انواع متفاوتي مي باشند كه براي كارهاي خاصي ساخته شده اند. به عنوان مثال پردازنده هاي ۸۰۴۸۶ داري انواع (SX- SLC- DX- DX2- DX3- DX4- DX5) مي باشد كه در آن DX اولين پردازنده با يك كمك پردازنده است كه داراي ۸ كيلوبايت حافظه زمان اوليه مي باشد و سرعت آن۵۰ برابر ۸۰۸۸ است، در صورتي كه SX فاقد كمك پردازنده مي باشد. نسل پنجم پردازنده اينتل داراي مدل هاي (كلاسيك، MMX) مي باشد. نسل ششم پردازنده اينتل داراي مدل هاي (IIT,II ,PRO Celeron ) هستند. نسل هفتم پردازنده هاي اينتل داراي مدل هاي (ايتانيوم) ۶۴ بيتي با سرعت يك گيگاهرتز) مي باشد.
سرعت پردازنده
يكي از مواردي كه مستقياً روي كارآيي پردازنده اثر مي گذارد سرعت آن است كه معمولاً بر روي آن نوشته مي شود. هر چه پردازنده سريعتر باشد اطلاعات را سريعتر پردازش مي كند. سرعت پردازنده ها بر حسب مگاهرتز بيان مي شود و يك مگاهرتز، معادل يك ميليون چرخه در ثانيه است. بعضي توليد كنندگان سرعتي كه بر روي پردازنده مي نويسند واقعي نيست، بلكه آنها توانمندي پردازنده در مقابل اينتل را مي سنجند و به آن سرعت معادل پنتيوم مي گويند. عوامل مؤثر در كارآيي پردازنده فركانس ساعت يا سرعت ساعت است كه معمولاً به دو صورت مي باشد: ۱- سرعت ساعت داخلي: در اين حالت پردازنده عمليات داخلي خود را براساس اين ساعت انجام مي دهد، اين سرعت برابر سرعتي است كه بر روي پردازنده ذكر شده است. در هنگام فروش نيز اين سرعت را معرفي مي كنند. مانند:P4/2.2Ghz
۲- سرعت ساعت خارجي (سرعت گذرگاه سيستم): اين سرعت درواقع مدار الكترونيكي است كه خارج از تراشه قرار دارد و به پايه هاي مربوط به ساعت وصل مي شود. اطلاعات خارج از پردازنده مانند اطلاعات حافظه اصلي رايانه بر اين اساس سنجيده مي شود.
ولتاژ پردازنده
در ابتداي ساخت پردازنده ها از ولتاژ ۵ ولتي به صورت استاندارد استفاده مي شد، اما پس از ورود پردازنده هاي «۴۸۶ دي ايكس ۴» و «پنتيوم» از ولتاژهاي پايين تر مانند ۸/۲ و ۳/۳ نيز استفاده مي شود.
جايگاه پردازنده
پردازنده معمولاً بر روي شبكه اي از سوراخ هاي كوچك بر روي مادربرد قرار مي گيرد. به طور كلي تراشه گير، محلي براي نصب پردازنده يا هر نوع آي سي است.
پردازنده معمولاً روي مادربرد لحيم نمي شود تا بتوان آن را ارتقا يا تعويض نمود.
گرماگير پردازنده
پردازنده ها در زمان كار كردن گرماي زيادي توليد مي كنند و اگر اين گرما دفع نشود ممكن است پردازنده بسوزد. براي خنك نگه داشتن پردازنده از چند روش استفاده مي كنند:
۱- استفاده ازFan : قرارگيري يك پنكه كوچك بر روي پردازنده باعث حركت هوا و هدايت گرما به بيرون مي شود. معمولاً در جعبه اصلي رايانه پنكه اي براي بيرون بردن گرما وجود دارد. با اين حال قرار دادن يك پنكه كوچك پردازنده را بهتر خنك مي كند و كارآيي رايانه بالا مي رود. بعضي از پنكه ها براي اتصال به پردازنده داراي يك گيره مي باشد كه بايد توجه نمود در هنگام نصب نبايد به مادربرد برخورد كند.
۲- استفاده از گرماگير: گرماگير وسيله اي فلزي است كه حرارت توليد شده را به وسيله يك قطعه الكتريكي جذب و به بيرون مي فرستد. گرماگير داراي پره هاي فلزي يا سراميكي است.
۳- استفاده از مواد پركننده: اين مواد بين پردازنده و پنكه قرار مي گيرد و باعث خنك شدن پردازنده مي شود. اين ماده با نام چسب نيز شناخته مي شود.
پردازنده هاي تقلبي
جهت تشخيص پردازنده هاي تقلبي از اصل مي توان از روش هاي زير استفاده نمود:
۱- روش چشمي: كج بودن نوشته هاي روي پردازنده - كم رنگ بودن نوشته ها - وجود خراش - وجود رنگ پريدگي چاپ قبلي - كوچك و بزرگ بودن حروف و عددها
۲- شماره سريال: جهت دريافت شماره سريال هاي واقعي مي توانيد از برنامه ID CPUاستفاده نماييد و يا به سايت پردازنده مربوطه متصل شويد.
۳- اطلاعات بايوس.
۴- اطلاعات برنامه هاي عيب ياب.
خرابي پردازنده ها
يكي از علت هاي خوب كار نكردن رايانه مي تواند خرابي پردازنده باشد كه البته در اولويت قرار ندارد يعني درصد خراب شدن آن بسيار كم مي باشد. برنامه اي به نام پست خطاي پردازنده را اعلام مي كند كه آن را با زدن بوق هاي پشت سر هم بيان مي كند.
برنامه ديگر در اين رابطه Ndiags نورتن مي باشد كه پردازنده را تست و كنترل مي كند.

[deltang]

برد اصلي (Mother Board)

(بخش اول)
بزرگترين بردي كه در داخل كيس رايانه مشاهده مي شود، مادربرد است. اين برد يكي از اجزاي اساسي و مهم محسوب مي شود. در سال ۱۹۸۲ همزمان با ارائه اولين كامپيوترهاي شخصي از برد اصلي استفاده گرديد. اين برد دربرگيرنده پروسسور، رم، انواع درايوها (اعم از هارد ديسك، سي دي رام، فلاپي درايو) و ساير موارد مي باشد. اين قطعات بوسيله كابل به برد اصلي متصل هستند ، در زمان كار كردن رايانه، اطلاعات درايوها، پروسسور و رم در حال انتقال در اين برد مي باشد. مثلاً زماني كه برنامه اي را اجرا مي كنيم يا فايلي را ذخيره مي نماييم كارت هاي مودم، شبكه، صدا و گرافيك بوسيله اسلات هاي مادربرد به آن وصل مي شوند و زماني كه در حال كار با اينترنت هستيم، موسيقي گوش مي دهيم و يا برنامه اي را اجرا مي كنيم اطلاعات بين كارت ها، برد و پروسسور در حال رد و بدل است. جهت اتصال قطعات برروي مادربرد، شكاف يا اسلات وجود دارد. اكثر كارت ها داراي يك لبه اتصال دهنده مي باشند كه از طريق اين لبه برروي شكاف ها قرار دارند.
برد اصلي شامل چند چيپ ست مي باشد و اين چيپ ها نقل و انتقال اطلاعات بين پروسسور و ديگر اجزا را ميسر مي سازند. مادربردها در انواع مختلفي از نظر شكل و اندازه توليد مي شوند. شكل و اندازه آن ها متناسب با كيس هاي موجود در بازار مي باشد. اگر مادربرد خراب باشد رايانه از كار مي افتد. توجه داشته باشيد كه مادربردها داراي امكانات مشابهي نمي باشند و اگر مادربردي كارت خاصي را پشتيباني نكند نمي توان از آن كارت استفاده كرد. در ضمن اينكه همه مادربردها نمي توانند با همه پردازنده ها كار كنند.
اجزاي اصلي مادربرد
وجود تمام قطعاتي كه برروي مادربرد قرار دارند الزامي مي باشد. اين قطعات عبارتند از:
۱- تراشه هاي حافظه اصلي(رم) و جايگاه آن
۲- پردازنده و تراشه گير پردازنده
۳- تراشه هاي حافظه BIOS
۴- كمك پردازنده و جايگاه آن
۵- كليدهاي قطع و وصل و اتصال گرهاي تنظيم (جامپرها)
۶- محل اتصال كابل هاي برق
۷- محل اتصال صفحه كليد
۸- محل اتصال بلندگو
۹- محل قرارگيري شكاف ها يا اسلات ها
۱۰- باتري و محل اتصال آن
۱۱- چندين قطعه الكترونيكي ديگر مانند خازن ها، كريستال، مقاومت ها، چيپ ست ها و ساير موارد
خازن ها انرژي را ذخيره مي كنند و معمولاً براي تنظيم امواج، به عنوان يكسو كننده، جهت تبديل جريان متناوب به مستقيم به كار مي رود. كريستال ها ضربان هاي ساعت را در فاصله هاي زماني ثابت توليد مي كنند و مقاومت ها نيز ولتاژ امواج را تغيير مي دهند.
انواع مادربردها از نظر شكل
همان طور كه مي دانيد اندازه مادربردها بايد با منبع تغذيه و جعبه رايانه متناسب باشد. انواع مادربردها از نظر شكل عموماً به موارد زير تقسيم مي شود:
۱- مادربرد سبك PC/XT
۲- مادربرد سبك AT/Full size
۳- مادربرد سبك Baby AT or Mini AT
۴- مادربرد سبك LPX
۵- مادربرد سبك ATX
۶- مادربرد سبك NLX
- مادربرد سبك PC/XT در سال ۱۹۸۱ به بازار عرضه شد و هم اكنون مورد استفاده قرار نمي گيرد. طول آن در حدود ۳۰ و عرض آن در حدود ۲۰ سانتي متر و داراي ۵ شكاف براي كارت ها بود.
- مادربرد سبك AT/Full size در سال ۱۹۸۴ به بازار عرضه شد. طول آن ۳۵ و عرض آن ۳۰ سانتي متر مي باشد و تقريباً از دور خارج شدند و ديگر توليد نمي شوند، زيرا بسيار بزرگ بودند.
- مادربرد سبك Baby AT or Mini AT تقريباً استاندارد مادربرد AT/Full size را دارد ولي از نظر اندازه كوچك تر از آن است. از آنجايي كه اين مادربرد در هر جعبه اي جاي مي گيرد، بيشتر مادربردهاي كنوني بدين شكل توليد مي شوند.
- مادربرد LPX مانند نوع قبل داراي دو گونه كوچك و بزرگ بود. اين مادربرد داراي اين امكان است كه بعد از نصب اتصالات مختلف در قسمت عقب قرار مي گيرد و شكاف ها بر روي يك كارت جدا نصب مي شود و اتصال گرها در كنار هم در عقب مادربرد قرار مي گيرند. درضمن اينكه اين نوع مادربردها داراي اتصال گرهاي اضافي نيز مي باشند.
- مادربرد ATX در سال ۱۹۹۵ طراحي شدند كه شباهتي به مادربردهاي Baby AT or Mini AT دارند. با اين تفاوت كه ۹۰ درجه تغيير شكل يافته اند، در اين گونه مادربردها تهويه رايانه به خوبي انجام مي شود و داراي يك نوع جامپر مي باشد. در اين نوع بردهاي اصلي نمي توان از هر دو نوع حافظه استفاده نمود. اين نوع بردها داراي امكاناتي مي باشند كه مي توان بدون استفاده از كابل هاي بلند قطعات را بر روي آن وصل كرد زيرا داراي جايگاه هاي خاصي مي باشند. درضمن اينكه مي توان بر روي شكاف هاي آن هر كارتي با هر طولي را بر روي آن نصب كرد.- كار با مادربرد NLX بسيار ساده مي باشد. تعميرات، نگهداري و ارتقاء آنها نيز ساده تر است.

[deltang]

در باره PDA چه می دانید؟


امروزه در اغلب کشورهای پيشرفته از notbook و يا organizer در موارد متعددی استفاده بعمل می آيد.
با استفاده از دستگاههای فوق هر شخص دارای دفترچه آدرس ، برنامه ريزی روزانه ، ليست کارهائی که می بايست انجام شود ، دفترچه ياداشت ، ماشين حساب ، ليست پروژه ها و ساير گزارشات متنوع و مورد نياز خود بوده در صورت لزوم قادر به استفاده سريع از آنان خواهد بود. دستگاههای فوق دارای تمام امکانات لازم بمنظور برنامه ريزی و سازماندهی فعاليت های رايج زندگی می باشند. طی ساليان اخير دستگاه جديدی با قابليت های بمراتب بيشتر عرضه شده است که بااستقبال چشمگيرخريداران مواجه شده است. دستگاههای فوق PDA )Personal Digital Assistants( ناميده می شوند. کامپيوترهای قدرتمندی بوده که براحتی در يک دست قرار می گيرند. عملکردPDA دربرخی موارد مشابه Organizer است ، با اين تفاوت که با استفاده از PDA می توان نامه های الکترونيکی خود را دريافت و يا به موسيقی گوش داد. ميزان فروش PDA از زمان عرضه تاکنون يک رکورد تاريخی را ثبت کرده است .
تاکنون بيش از نه ميليون کامپيوتر دستی )PDA( فروخته شده است . اکثر PDA فروخته شده متعلق به شرکت Palm می باشند. شرکت های ديگر نيز محصولات خود را در اين زميته توليد و به بازار عرضه نموده اند ، بنابراين با توجه به رقابت موجود می توان نمونه ای را تهيه نمود که دقيقا" منتاسب با خواسته های هر فرد باشد.


مبانی PDA
PDA به دو گروه عمده: کامپيوترهای دستی )Hand-held( و کامپيوترهای Palm-Sized تقسيم می گردند. مهمترين تفاوت بين دو گروه فوق اندازه ، نوع نمايشگر و نحوه ورود اطلاعات است . کامپيوترهای دستی در مقايسه نسبت به کامپيوترهای Palm-Sized ، بزرگتر و سنگين تر می باشند. اين نوع کامپيوترها دارای صفحات نمايشگر LCD بزرگتر ويک صفحه کليد کوچک بهمراه ترکيب تکنولوژی Touch-screen برای ورود اطلاعات می باشند. کامپيوترهای Palm-Sized سبک تر و کوچک تر می باشند. اين نوع از کامپيوترها از صفحات نمايشگر LCD کوچک و تکنولوژی stylus/touch-screen و برنامه های تشخيص تايپ دستی برای ورود اطلاعات استفاده می نمايند.
صرفنظر از نوع PDA ، تمام آنها دارای پتانسيل های سخت افزاری مشابه ای می باشند:
ريزپردازنده
سيستم عامل
حافظه
باطری
نمايشگرهای LCD
دستگاه ورودی ) دکمه هائی بهمراه نمايشگرهای touch-screen و يا صفحه کليد )
پورت های ورودی و خروجی
نرم افزارهای کامپيوترهای شخصی

ريزپردازنده
دستگاههای PDA مشابه کامپيوترهای شخصی و يا Laptop از ريزپردازنده استفاده می نمايند. ريزپردازنده بمنزله مغز يک PDA بوده و تمام عمليات مربوطه را بر اساس دستورالعمل های برنامه ريزی شده انجام می دهند. برخلاف کامپيوترهای شخصی ، دستگاههای PDA از ريزپردازنده های کوچکتر و ارزانتر استفاده می نمايند. پردازنده های Motorola Dragonball و هيتاچی SH7709a نمونه هائی در اين زمينه می باشند. با اينکه سرعت پردازنده های فوق در مقايسه با پردازنده های استفاده شده در کامپيوترهای شخصی بمراتب کمتر است ) سرعت پردازنده های فوق بين 16 تا 75 مگاهرتز می باشد ( ولی پردازنده استفاده شده در اين نوع از کامپيوترها متناسب با وظايفی است که بر عهده آنان گذاشته شده است . ابعاد کوچک و قيمت پايين اين نوع از کامپيوترها ، سرعت پايين ) نسبت به کامپيوترهای شخصی( آنها را کم رنگ می نمايد.

سيستم عامل
سيستم عامل شامل دستورات از قبل برنامه نويسی شده ای می باشد که به پردازنده عمليات مربوطه را ديکته خواهد کرد. سيستم های عامل استفاده شده در کامپيوترهای PDA به پيچيدگی سيستم های عامل استفاده شده در کامپيوترهای شخصی نمی باشند. اين نوع از سيستم های عامل دارای مجموعه دستورات کمتری بوده که به حافظه کمتری نياز خواهند داشت . مثلا" سيستم عامل Palm به 100کيلو بايت حافظه بيشتر نياز ندارد.) کمتر از يک درصد نسبت به حافظه مورد نياز برای نصب ويندوز 9) و يا MAC OS ( کامپيوترهای PDA عمدتا" از دو نوع سيستم عامل استفاده می نمايند ) Palm OS(3COM يا PocketPC سيستم عامل Palm os ، به حافظه کمتری نياز داشته و دارای سرعت بيشتر می باشد. اغلب کاربران نيز از سادگی استفاده از سيستم عامل Palm ابراز رضايت می نمايند.سيستم عامل PocketPC نمايشگرهای رنگی، گرافيک، نسخه های خاصی از نرم افزارهای Word,Excel و ساير دستگاهها ) نظير )Built-in MP3 player,MPEG movie Player را حمايت می نمايد. سيستم عامل فوق با توجه به ماهيت خود به فضای بيشتری از حافظه نياز نداشته و سرعت آن نسبت به Palm Os کمتر است . با توجه به گسترش استفاده از اين نوع کامپيوترها در سطح جهان ، شرکت های متعددی در حال پياده سازی نرم افزارهای خاص برای استفاده تحت دو سيستم عامل فوق می باشند.

حافظه
کامپيوترهای PDA دارای هارد ديسک نمی باشند. برنامه های مورد نظر ) دفترچه تلفن ، ماشين حساب ، دفترچه ياداشت و سيستم عامل( در يک نوع حافظه ROM ذخيره می گردند. اطلاعات فوق زمانيکه کامپيوتر خاموش است ، همچنان در حافظه باقی خواهند ماند. داده ها و ساير برنامه هائی که توسط کاربران اضافه می گردد ، در حافظه RAM دستگاه ذخيره می گردند. رويکرد فوق نسبت به کامپيوترهای شخصی دارای چندين مزيت است .زمانيکه PDA روشن می گردد ، تمام برنامه ها بلا فاصله قابل استفاده بوده و نيازی به معطل شدن برای فعال شدن هر يک از برنامه ها نخواهد بود. زمانيکه محتويات يک فايل تغيير داده می شود ، اطلاعات جديد بصورت اتوماتيک ذخيره خواهند شد و نيازی به استفاده از دستور Save نخواهد بود. زمانيکه دستگاه خاموش می گردد ، اطلاعات همچنان در حافظه باقی خواهند ماند.) چون از باطری استفاده می گردد(. تمام کامپيوترهای PDA از حافظه های Solid-state استفاده می نمايند. برخی از حافظه Static RAM و برخی ديگر از حافظه Flash استفاده می نمايند. برخی ديگر نيز از حافظه های قابل حمل ) تعويض ( استفاده می نمايند. حداقل حافظه کامپيوترهای PDA دو مگابايت است . برخی از مدل های پيشرفته PDA دارای حافظه ای بين 5 تا 32 مگابايت می باشند. سيستم عامل PocketPC نسبت به Palm OS فضای بيشتری از حافظه را اشغال خواهند کرد ، بنابراين کامپيوترهای PDA که از سيستم عامل PocketPC استفاده می نمايند ، بين 16 تا 32 مگابايت حافظه استفاده می گردد. در برخی از مدل های PDA امکان ارتقاء حافظه نيز وجود دارد.

باطری
برق مورد نياز کامپيوترهای PDA توسط باطری تامين می گردد. برخی از مدل های PDA از باطری الکالاين )AAA( استفاده می نمايند. برخی ديگر از مدل های PDA از باطری های با قالبيت شارژ مجدد) Lithium,nickel-cadmium,nickel-metal hybride( استفاده می نمايند عمر مفيد باطری بستگی به PDA و نوع استفاده از آن دارد. موارد زير باعث مصرف بالای باطری می گردد:
سيستم عامل
حافظه بيشتر
نمايشگرهای LCD رنگی
ضبط صوت
Mp3 Player
عمر يک باطری می تواند از دو ساعت تا دو ماه، باتوجه به نوع PDA و امکانات مربوطه باشد . اکثر کامپيوترهای PDA دارای سيستم مديريت Power می باشند. سيستم فوق باعث افزايش عمر مفيد يک باطری می گردد. در صورتيکه عمر باطری بگونه ای باشد که نتوان دستگاه را روشن نمود ) پيشاپيش هشدار خواهد داد( ، به اندازه کافی برای نگهداری اطلاعات موجود در RAM فرصت خواهد بود. در صورتيکه عمر مفيد باطری بطور کامل به اتمام رسيده باشد و يا آنها را از دستگاه خارج کرده باشيد ، تقريبا" يک دقيقه فرصت خواهد بود تا باطری را تعويض نمود ) ترانزيستور موجود در سيستم شارژ خود را ازدست نداده باشد ( در صورت تخليه شارژ ترانزيستور موجود در سيستم و عدم استفاده از زمان يک دقيقه ای بمنظور تعويض باطری ، اکثر دستگاههای PDA اطلاعات خود را از دست خواهند داد. با گرفتن Backup از اطلاعات موجود در PDA بر روی يک کامپيوتر شخصی و يا يک LapTop می توان اثرات جانبی را به حداقل مقدار خود رساند. دستگاههای PDA دارای آداپتورهای AC برای استفاده از برق شهری نيز می باشند.

نمايشگر LCD
کامپيوترهای PDA دارای يک نوع خاص از صفحات نمايشگر LCD می باشند. برخلاف کامپيوترهای شخصی که نمايشگرهای LCD بعنوان دستگاههای خروجی مورد استفاده قرار می گيرند ، دستگاههای PDA از نمايشگرهای خود برای ورودی و خروجی استفاده می نمايند. نمايشگرهای LCD دستگاههای PDA بمراتب کوچکتر از نمايشگرهای laptop است . کامپيوترهای Hand-held )نوعی خاصی از دستگاههای PDA(از صفحات نمايشگر بزرگتری نسبت به کامپيوترهای Palm-Sized استفاده می نمايند. نمايشگرهای PDA دارای ويژگی های زير می باشند :
LCD و يا Enhanced LCD و يا CSTN
دارای وضوح تصوير 160*160 و 320 * 240 می باشند
سياه و سفيد ) 16 رنگ خاکستری ( و يا رنگی ) 65.536 رنگ )
ماتريس های Active و يا Passive )ماتريس های Active شفاف تر و خواندن اطلاعات آسان تر است)
Reflective و يا ) Backlit نمايشگرهای Backlit برای استفاده در نور پايين مناسب می باشند)

دستگاه ورودی
در کامپيوترهای PDA ، بمنظور ورود اطلاعات و دستورات از روش های متفاوتی استفاده می شود.کامپيوترهای Hand-held عموما" از يکدستگاه صفحه کليد خيلی کوچک و ظريف همراه با يک touch-screen استفاده می نمايند. کامپيوترهای palm-Sized از يک قلم فولادی و يک touch-screen همراه با يک برنامه تشخيص تايپ دستی استفاده می نمايند. هر يک از مدل های فوق دارای مجموعه ای از دکمه ها بمنظور فعال کردن نمايشگر و يا برنامه ها می باشند.
نمايشگر کامپييوترهای Palm-sized ، يک صفحه بسيار نازک چهار اينچی است که از آن هم بعنوان دستگاه ورودی و هم بعنوان دستگاه خروجی استفاده می گردد.کامپيوترهای فوق بمنظور نمايش اطلاعات از يک LCD استفاده می نمايند. در قسمت بالای LCD يک touch-screen وجود داشته که می توان با استفاده از يک مداد شبه فولادی و يا ورود مستقيم داده ، اطلاعاتی را وارد کرد. زمانيکه مداد فولادی با صفحه تماس برقرار می نمايد ، روکش پلاستيکی موجود بر روی نمايشگر ، به سمت پايين حرکت تا با سطح شيشه ای تماس برقرار نمايد. عمليات فوق باعث می گردد يک ميدان ولتاژ ايجاد گردد ، ميدان فوق توسط درايورtouch-screen ضبط می گردد. با ارسال يک جريان الکتريکی افقی و در ادامه عمودی ، touch-screen مختصات X,Y مربوطه به نقطه مورد نظر را بدست می آورد. درايور در هر ثانيه هزاران مرتبه touch-scrren را پيمايش و اطلاعات مورد نظر را برای هر يک از برنامه هائی که به آنها نياز دارند ، ارسال می دارند.
همانگونه که اشاره گرديد يکی ديگر از روش های ورود اطلاعات در کامپيوترهای Palm-Sized ، استفاده از يک برنامه تشخيص تايپ دستی است . با استفاده از مداد فولادی بر روی نمايشگر کاراکترهائی رسم می گردد. نرم افزارهمراه PDA ، کاراکترهای رسم شده را به حروف و يا ارقام تبديل می نمايد. در دستگاههای Palm ، نرم افزاری که حروف را تشخيص می دهد Graffiti ناميده می شود. بمنظور کمک به تشخيص کاراکترها توسط برنامه فوق ، می بايست حروف در يک بخش صفحه و ارقام در بخش ديگر رسم گردند. هر کاراکتر می بايست با يک حرکت بدون توقف رسم گردد. بدين منظور می بايست از حروف " الفبائی مخصوص " استفاده کرد. مثلا" برای نوشتن حرف "A" می بايست "V" و يا برای حرف "F" از يک L وارونه استفاده گردد.
يکی از اشکالات نرم افزار تشخيص تايپ دستی ، نياز به فراگيری روش های جديد برای نوشتن است . سرعت نوشتن با استفاده از روش فوق نسب به تايپ دستی کند تر است . در صورت تمايل می توان از يک صفحه کليد Onscreen استفاده و از مشکلات اشاره شده برحذر ماند. صفحه کليد فوق مشابه يک صفحه کليد معمولی است . تنها تفاوت موجود استفاده از مداد فولادی برای ضربه زدن و فشردن هر يک از کليدهای مورد نظر بر روی صفحه کليد است . برخی از مدل های کامپيوترهای Palm دارای امکان جانبی صفحه کليد می باشند. استفاده از صفحه کليد فوق بمراتب راحتر از ساير موارد اشاره شده بوده خصوصا" در زمان ارسال E-mail است . اخيرا" برخی از مدل های PDA از تکنولوژی تشخيص صوت نيز استفاده می نمايند. در اين مدل ها می توان با استفاده از ميکروفن اطلاعات خود را بصورت صوتی وارد و توسط نرم افزار مربوطه عمليات تبديل صوت به داده انجام خواهد شد.

دستگاههای ورودی و خروجی
کامپيوترهای PDA بگونه ای طراحی شده اند که تحت هر شرايطی قادر به استفاده از کامپيوترهای شخصی و يا Laptop باشند. مثلا" می توان اطلاعاتی را از کامپيوتر شخصی خود به PDA منتقل و يا اطلاعات را از PDA به کامپيوتر منتقل نمود. بنابراين يک PDA می بايست قادر به ارتباط با يک کامپيوتر شخصی باشد. مبادله اطلاعاتی بين PDA و PC اصطلاحا" data synchronization ناميده می شود. ارتباطات فوق در کامپيوترهای PDA از طريق پورت USB انجام می گيرد. علاوه بر استفاده از کابل ، بمنظور تبادل اطلاعات ، برخی از دستگاههای PDA دارای يک پورت مادون قرمز بوده که از امواج نوری برای تبادل اطلاعات بين يک کامپيوتر شخصی و PDA استفاده می شود. برخی ديگر از مدل های PDA از روش های بدون کابل برای تبادل اطلاعات استفاده می نمايند. استفاده کنندگان PDA بمنظور دريافت و يا ارسال e-mail می بايست از يک ISP که امکان "بدون کابل " را نيز ارائه می دهد ، استفاده گردد. برخی ديگر از مدل های PDA دارای يک امکان جانبی بمنظور استفاده از مودم می باشند. امکان فوق بصورت جداگانه می بايست تهيه گردد.

نرم افزارهای کامپيوترهای شخصی و يا Laptop
بمنظور ارسال اطلاعات از دستگاه PDA به کامپيوتر های شخصی و بالعکس ، می بايست از نرم افزارهای خاصی نظير : HotSync برای کامپيوترهای PDA که از سيستم عامل Palm OS و يا ActiveSync برای کامپيوترهائی که از سيستم عامل PocketPc استفاده می نمايند ، استفاده گردد. نرم افزار فوق می بايست بر روی هارد ديسک کامپيوتر شخصی نصب تا امکان اتصال PDA به کامپيوتر شخصی توسط يکی از روش های : کابل ، اشعه مادون قرمز ، بدون کابل و يا مودم فراهم گردد. با توجه به گسترش دستگاه های PDA شرکت های متعددی در سطح جهان اقدام به طراحی و پياده سازی نرم افزارهای مختص اين نوع از سيستم ها نموده اند.

قابليت های PDA
دستگاههای PDA در ابتدا مشابه organizers رفتار می نمودند. آنها قادر به ذخيره آدرس ، شماره تلفن ، ثبت قرار ملاقات های روزمره و ... بودند. دستگاههای PDA در حال حاضر نيز عمليات فوق را انجام می دهند. پس از گذشت مدت زمانی کوتاه دستگاههای PDA متحول و پتانسيل های متعددی در آنها ايجاد گرديد. امروزه با استفاده از دستگاههای PDA می توان اقدام به ارسال و يا دريافت E-mail و يا بازيابی اطلاعات مورد نياز از اينترنت ، نواختن موزيک ، مشاهده فيلم و بازيهای ويدئويی نمود. برخی از قابليت های PDA بشرح زير می باشند:
مديريت اطلاعات شخصی ) تمام مدل ها (.
ذخيره اطلاعات مربوط به تماس با ديگران شامل : نام ، آدرس ، شماره تلفن ، آدرس E-mail
ايجاد ليست فعاليت های روزمره
ياداشت نويسی
دفترچه ياداشت
ثبت زمان وتاريخ قرار ملاقات ها
يادآوری قرار ملاقات
برنامه ريزی پروژه ها
ماشين حساب
ارسال و دريافت e-mail ( برخی از مدل ها )
استفاده از يک واژه پرداز ( برخی از مدل ها )
پخش فايل های موزيک mp3 ( برخی از مدل ها )
پخش فايل های فيلم MPEG ( برخی از مدل ها )
دريافت اطلاعات دلخواه از اينترنت( برخی از مدل ها )
بازيهای ويدئويی ( برخی از مدل ها )
ارتباط با ساير دستگاه ها نظير دوربين های ديجيتال ( برخی از مدل ها )