نقاشی بدن - نقاشی پوست

[SonBol]

نقاشی بدن، یکی از اشکال هنر بدن است که برخی از افراد آن را به عنوان قدیمی ترین و کهن ترین شکل هنر مطرح می کنند. برخلاف تاتو و خالکوبی و سایر انواع هنر بدن، نقاشی بدن موقتی است. نقاشی به روی پوست بدن انسان انجام می شود و تنها چند ساعت و یا حداکثر دو هفته باقی می ماند( اگر از تاتو حنا یا مهندی استفاده شده باشد). نقاشی بر روی صورت،« نقاشی چهره» نامیده می شود.

شکل باستانی نقاشی بدن


نقاشی بدن با استفاده از خاک رس و سایر رنگدانه ها و مواد رنگی طبیعی، پیش از همه در فرهنگ های قبیله ای به وجود آمد، و اغلب در طول مراسم و جشن ها به کار می رفت. این رسم هنوز هم در میان مردم بومی استرالیا، نیوزلند، جزایر اقیانوس آرام و بخش هایی از آفریقا، به همان شکل سنتی باقی مانده است و حفظ شده است. یک نوع نیمه ماندگار از نقاشی بدن، مهندی(Mehndi ) نامیده می شود که از رنگینه های تهیه شده از حنا برای آرایش موقتی پوست استفاده می شود( از این رو معمولا به اشتباه « تاتو حنا» نامیده می شود). مهندی از گذشته تا کنون در هند و خاورمیانه، خصوصا برای عروس ها، به کار می رود. از اواخر دهه 1990، مهندی در میان زنان جوان دنیای غرب نیز رایج شده است .

مردم بومی آمریکای جنوبی، به طور سنتی از زغال چوب مرطوب، درخت آناتو( درخت قرمز بویا) و هیوتو، برای آرایش صورت و بدن خود استفاده می کنند. هیوتو یک ماده نیمه ماندگار است و معمولا چند هفته طول می کشد تا رنگ سیاه و تیره آن محو بشود و از بین برود.

از قرن ها پیش، بازیگران و دلقک ها در سراسر دنیا، چهره و گاهی اوقات بدن خود را نقاشی می کردند و تا امروز هم این کار ادامه دارد. به تدریج انواعی از نقاشی چهره برای موقعیت های معمولی، به شکل شیوه های آرایشی که ما امروزه آنها را می شناسیم، رشد و پیشرفت کرد.






نقاشی بدن به شکل مدرن

از دهه 1960، نقاشی بدن در جوامع غربی احیا و تقویت شد و تا حدودی با آزاد سازی عادات اجتماعی در خصوص برهنگی، این امر تسریع شد. حتی امروزه هم درباره مشروعیت و قانونی بودن نقاشی بدن به عنوان یکی از اشکال هنر، بحث های بسیاری وجود دارد. می توان گفت که احیای جدید این هنر، به نمایشگاه جهانی سال 1933 در شیکاگو برمی گردد؛ زمانی که مکس فکتور بدن مدل خود را با فرمول جدید گریم خود برای فیلم های هالیوود نقاشی کرد و باعث ایجاد آشوب و اختلال عمومی شد، که در نتیجه مکس فکتور و مدل او بازداشت شدند.

نقاشی بدن همیشه بر روی بدن کاملا برهنه انجام نمی شود. نقاشی بدن ممکن است شامل طرح های کوچکتر بر روی یک قسمت از بدن باشد.
یک جنبش هنری اندکی متفاوت در دهه 1950 و 1960 آغاز شد. در این روش، مدلی را به طور کامل با رنگ می پوشاندند و سپس آن مدل، بدن خود را بر روی پارچه کرباس، پرده نقاشی یا وسایل دیگر می مالید و بر روی آنها می غلتید، تا رنگ بدن خود را به آنها منتقل کند. اثری که با این تکنیک خلق می شد، شکلی از انتقال تصویر بدن مدل بر روی آن وسیله بود. این اثر شامل تمام خطوط و منحنی های بدن مدل بود(معمولا مدل زن)، که در زمینه و طرح تصویر منعکس می شد. این تکنیک لزوما تکرنگ و یکنواخت نبود؛ چندین رنگ
مختلف در قسمت های مختلف بدن، گاهی اوقات تاثیر بسیار جالبی را خلق می کرد.