200 سال بعد چطوری هست ؟

[bigbang]

200 سال بعد چطوری هست ؟
داشتم فکر می کردم ما ایرانی ها عادت داریم رویا پردازی بکنیم و هممون واسه خودمون یه پا برنامه ریز هستیم .
برای این گفتم 200 سال بعد که دیگه توی برنامه چندم توسعه وقتی ما و نوه و نتیجه مون کفن کردن گذاشتن تو خاک نبیره و ندیده مون به یه نون و نوایی برسن
!زیاد حرف نمیزنم میرم سر اصل مطلب !
200 سال بعد ما به هم دیگه حسودی نمیکنیم و دغدغه شکم و نون نداریم برای پول و آب و برق و گاز ناراحت نیستیم و شب راحت سرمون رو زمین میزاریم
پدر و مادرها به بچه هاشون برای درس خوندن اصرار نمیکنن چون جامعه دیگه مدرک گرا نیست فاصله ای بین پولدار و بیپول نیست یه کارمند دولت میتونه بهترین خونه و بهترین زندگی و بهترین ماشین ور داشته باشه . هیچ بی کاری در ایران نیست همه سیرن هیچکی گرسنه نیست زندگی راحت و بی دغدغه آرزو نیست . هیچکس بی آبرو نیست سیاست مدارا دیگه کم حرف میزنن همه اهل کارو تلاشند تو جامعه میتونی راحت حرف بزنی بدون اینکه از کسی بترسی دیگه مردم همدیگه رو تحمل نمیکنن یاد گرفتن که به هم دیگه نیاز دارن و باید مشکلاتشون رو با حرف زدن حل کنند .
200 سال بعد تهران کثیف نیست گرد و غبار نداریم تو کشور همه ماشینها سوختشون شوقورت شده ( نوع جدیدی از سوخت قراره خودم در سالهای آینده اونو کشف کنم !) دیگه تو هیچ مهمانی و جلسه و تو تاکسی مکانهای عمومی صدای آه و ناله از چپ و راست و بالا و پایین نمیاد همه چیز گل و بلبل هست حرفهای قشنگ و مثبت میشنوی همه همدیگه رو دوست دارن . دیگه تو جمع جوونا برای اینکه خودشون رو خفن جلوه بدن فحشهای اونجوری و جکهای اونجوری تر نمیگن که مثلاً بگن ما خفنیم و آخر بلوغ !
200 سال بعد اینترنت ما از افغانستان بهتره ! تیم ملی به جام جهانی میره و حتی تا یک چهارم نهایی هم سعود میکنه
جوونا فکر نمیکنن تو جامعه اشون اضافی هستن و کسی اونها رو آدم حساب نمیکنه ازدواج میکنن بچه دار میشن و خوشحال هستن عروسی هاشون مثل عروسی های الان نیست همه خوشحالند هیچ لبخند و خوشحالی مصنوعی وجود نداره هیچ فخر فروشی نیست همه مثل کف دست صاف و بی ریا هستن
200 سال بعد از رادیو میگن 200 سال قبل در چنین روزی یه فرومی بود به نام پی سی سیتی
جیبها پرهست زندگی راحت .
ندیده های ما لذت نبرده ما رو میبرند .
200 سال بعد یکی از دانشگاه های ما جزو 50 دانشگاه برتر دنیاست علم مثل هوا تو جامعه تنفس میشه .دیگه معتاد نداریم دیگه کارگرا برای اضافه کاری غروبا جیلیز و ویلیز نمیکنن که تا صبح کار کنند و شارژ باشند
قتل و تجاوز نداریم . تصادف خیلی کم شده
200 سال بعد تلویزیون شونصد تا کانال داره که هیچکدوم هم مجری ندارن همشون هم حداقل یه فیلم مطرح در هفته پخش میکنن .
200 سال بعد ما جنس های بنجلمون رو به چینی میفروشیم زیرش هم مینویسیم (made in china )
خیلی حرف زدم میتونستم بیشتر هم بگم قدیمی ها رو قبول دارم
از قدیم گفتن آرزو بر جوانان عیب نیست ......................................