یک خاطره....

[SonBol]

دوستان عزیز این خاطره به ایمیل من اومده بد نیست شما هم بخونین:

يك عكس سئوال برانگيز از تايلند و اين سئوال چرا ؟

چندي پيش براي تفريح به كشور تايلند رفته بودم ، اما امان از ايراني بودن !!
اولين توصيه ليدر تور به من اين بود : اينجا هر كسي به تو گفت كجايي هستي بگو ايتاليا !!
اولش خيلي به من برخورد تا روزي كه براي تفريح به پارك كروكوديل تايلند رفتم و آنجا بين اين همه كشور ، اين همه زيان دنيا ، اين همه آدم ‍‍!!!!!!!!!!! فقط با يك زبان تابلو تهديد آميز نوشته بود !!
آن هم كشور عزيزمان ايران !!!!!!! براستي دليل اين مساله چيست كه در كشوري مانند تايلند نيز ما ايرانيان شده ايم نشان دست اين و آن ؟؟

[امیر عباس انصاری]

نوشته اصلی توسط SonBol 2561

سلام
من نظر خودمو میگم
چون ما درب کشورمون رو به روی همه مردم دنیا بستیم و از آموزش پایه ای و اصولی و درست زبان بین المللی که نوع روان و ساده انگلیسی هست در تمام سیستم آموزشیمون اکراه داریم...
چون ما مردم ایران باور نداریم که جزئی از دنیا هستیم و هنوز دنیا رو جزئی از خودمون می دونیم...
ما بلدیم انگشتمون رو بالا ببریم دنیا رو نصیحت کنیم و بگیم به به... به به... ولی بلد نیستیم خودمون هم قوانین همه جا منجمله کشور خودمون رو یاد بگیریم و به قوانین احترام بگذاریم
در کل فرهنگ از نظر ما یعنی بهداشت و شخصیت و دف و چنگ و تار و سه تار و ضرب و مولانا و سعدی و فردوسی و.... در حالی که اینها همگی تاریخ ماست و فرهنگ ما در تاریخ ما نیست
رفتار ما نشون دهنده فرهنگ و چگونگی رفتار شهروندی ماست
نمونه ای مثال میزنم
وقتی تیمهای ژاپنی یا کره ای یا حتی چینی ( همون بودائی های خدانشناس ) به کشورهای مختلف برای تماشا و تشویق تیمهای فوتبالشون پا می گذارند اولین کاری که بعد از مسابقه می کنند (غیر از رفتار به شدت جمعی و تیمی خودشان هنگام تشویق ) جمع آوری زباله ها و باقی موارد مصرفی خودشان است
سال پیش بازی فکر کنم سپاهان بود با یه تیم کره ای یا ژاپی یادم نیست دقیقا
بعد بازی تمام زباله های قسمت خودشون را از استادیوم جمع کردند و در محلی برای بردن کارگران جمع کردند
تمیز و مرتب و به نوبت رفتند و برنامه های مختلف تلویزیونی منجمله دوربین خبرساز شبکه تهران و برنامه نود 900 شبکه سه این حرکت بسیار مودبانه و این سطح فرهنگ شهروندی را نشون دادند و انگشت حیرت به دهان ماندند
بله تا زمانی که ما ایرانیان به تاریخ و میراث پدرانمان پز بدیم هیچی نیستیم و در کمال موش بودن ادعای شیر بودن داریم
اما اگه یاد بگیریم ما هم جزئی از شیش میلیارد نفر انسان روی کره زمین هستیم و هر کس باید وظایفش را درست و کامل انجام دهد و نمونه کامل یک انسان متین و شرف باشد خیلی از مسایل و مشکلات امروزی حل می شود
منجمله ترس کشورها و مردمان دیگه از رفتارهای احساسی و لحظه ای ما
آمار خیلی چیزها پایین میاد
منجمله رفتارهای نابخردانه شهری و کشوری

الان اگر کسی بیاد بحث کوروش کبیر و اینجور چیزا رو با من بکنه میگم:
گیرم پدر تو بود فاضل
از فضل پدر تو را چه حاصل؟؟

به چی پز بدیم؟ چرا ننویسند؟ اتفاقا خوبه که فارسی می نویسند و از بین اینهمه زبان و ملیت پارسی نوشتند که اینکار رو نکنیم
تا گوشزد و انتقاد نباشه ما از کجا بفهمیم که کجای کارهامون غلطه
ادب از که آموختی ... از بی ادبان
اتفاقا من الان با دیدن این عکس فهمیدم در فلان کشور نباید چنین و چنان کرد و یکسری رفتارهای دیگه هم در پی دارد

چرا نه؟
چرا از انتقاد فرار می کنیم و خودمون رو کامل بدونیم؟
یا نتیجه اعمال فردی و جمعی خودمون رو بیاندازیم گردن این و آن و مسولین و دولت؟
مگه کسی غیر از توریستهای هموطن ما مورد خطاب هستند؟
پس خیلی هم نکته خوبیه
و بهتره یه نفر که دسترسی داره بده همینو تابلوی خوش خط و مرتبی کنند و حتی پیشنهاد بده و کمک کنه مسولان اون پارک وحش چند زبانه اش کنند

با دادن همچین پشنهادی اونوقت ببینید اونها چقدر جا می خورند که ما هم اشکال رفتارمون رو قبول داریم و هم حاضریم کمکشون کنیم که بهتر و زیباتر و چند زبانه انجام بشه و پارسی هم درونش باشه تا پارک وحش اونا بهتر اداره بشه
بد میگم بگو بد میگی.