داستان طنز، ماجراهای طنز، مقالات طنز، داستانهای طنز، مطالب طنز، طنزنوشته

[fatemiii]

مردي در جهنم بود كه فرشته اي براي كمك به او آمد و گفت من تو را نجات مي دهم براي اينكه تو روزي كاري نيك انجام داده اي فكر كن ببين آن را به خاطر مي آوري يا نه؟

او فكر كرد و به يادش آمد كه روزي در راهي كه مي رفت عنكبوتي را ديد اما براي آنكه او را له نكند راهش را كج كرد و از سمت ديگري عبور كرد.

فرشته لبخند زد و بعد ناگهان تار عنكبوتي پايين آمد و فرشته گفت تار عنكبوت را بگير و بالا برو تا به بهشت بروي. مرد تار عنكبوت را گرفت در همين هنگام جهنميان ديگر هم كه فرصتي براي نجات خود يافتند به سمت تار عنكبوت دست دراز كردند تا بالا بروند اما مرد دست آنها را پس زد تا مبادا تار عنكبوت پاره شود و خود بيفتد. كه ناگهان تار عنكبوت پاره شد و مرد دوباره به سمت جهنم پرت شد فرشته با ناراحتي گفت تو تنها راه نجاتي را كه داشتي با فكر كردن به خود و فراموش كردن ديگران از دست دادي. ديگر راه نجاتي براي تو نيست و بعد فرشته ناپديد شد. __________________

[پریشان]

یه داستان طنز دیگه که خیلی باحاله:
می گویند در دوران قبل که پاســگاه های ژاندارمری در مناطق مرزی و روستایی و دور از شهرها وجود داشته و اکثرا ماموران مستقر در آنها از نقاط ديگر برای خدمت منتقل می شدند باید مــدت زيادی را دور از اقوام و بستگان سپری می کردند کما اینکه سفر و رفت وآمد به سهولت فعلی نبوده شاید بعضی مواقع حتی در طول سال هم امکانی برای مسافرت ماموران به شهر موطن خود پیش نمی آمد و به همين خاطر معدود خانه سازمانی در اختیار فرمانده پاسگاه و برخی ماموران ديگر قرار می گرفت.

همـــسر یکی از فرماندهان پاسگاه که به تازگی هم ازدواج کرده و چندین ماه از زندگیشان دور از شهر و بستگان در منطقه خدمت همسرش می گذشت بدجوری دلتنگ خانواده پدری اش شده بود چندين بار از شوهرش درخواست می کند که برای دیدن پدر ومادرش به شهرشان به اتفاق هم یا به تنهایی مسافرت کند ولی هر بار شوهرش به بهانه ای از زیر بار موضوع شانه خالی می کند.

زن که در این مدت با چگونگی برخورد ماموران زیر دست شوهرش و بعضا مکاتبات آنها برای گرفتن مرخصی و غیره هم کم و وبیش آشنا شده بود به فکر می افتد حالا که همسرش به خواسته وی اهمیتی قائل نمی شود او هم به صورت مکتوب و به مانند ماموران درخواست مرخصی برای رفتن و دیدن خانواده اش بکند ، پس دست به کار شده و در کاغذی درخواست کتبی به این
شرح می نویسد:

" جناب ..... فرمانده محترم ...
اینجانب .... همسر حضرتعالی که مدت چندين ماه است پس از ازدواج با شما دور از خانواده و بستگان خود هستم حال که شما بدلیل مشغله بیش از حد کاری فرصت سفر و دیدار بستگان را ندارید بدینوسیله درخواست دارم که با مرخصی اینجانب به مدت .. برای مسافرت و دیدن پدر ومادر واقوام موافقت فرمائيد ."

" با احترام ..... همسر شما"


و نامه را در پوشه مکاتبات همسرش می گذارد.


چند وقت بعد جواب نامه به این مضمون بدستش میرسد:

"سرکار خانم ...
عطف به درخواست مرخصی سرکار عالی جهت سفر برای دیدار اقوام، با درخواست شما به شرط تامین جانشین موافقت میشود ."

فرمانده ..."

خودتان می توانید حدس بزنید که همسر بیچاره با دیدن این جواب قید مسافرت و دیدن پدر و مادر را زده ، ماندن در همان محل خدمت شوهر رضایت می دهد

[fatemiii]

ترس بدون پرسش

درویشی به دِهی رسید. جمعی كدخدایان را دید آن‌جا نشسته،


گفت: مرا چیزی بدهید وگرنه با این دِه همان كنم كه با آن دِه دیگر كردم.


ایشان بترسیدند، گفتند مبادا كه ساحری یا ولی‌ای باشد


كه از او خرابی به دِه ما رسد.


آنچه خواست بدادند. بعد از آن پرسیدند كه با آن ده چه كردی؟


گفت: آن‌جا سوالی كردم، چیزی ندادند، به این‌جا آمدم،


اگر شما نیز چیزی نمی‌دادید به دِهی دیگرمی‌رفتم.

عبید زاکانی

[پریشان]

یک خانم ۴۵ ساله حمله ی قلبی داشت و در بیمارستان بستری بود . در اتاق جراحی کم مونده بود مرگ را تجربه کند که خدا رو دید و پرسید: آیا وقت من تمام است؟ خدا گفت:نه شما ۴۳ سال و ۲ ماه و ۸ روز دیگه عمر می کنید . … … … بنابراین پس از بهبود یافتن خانم تصمیم گرفت در بیمارستان بماند و عملهای زیر را انجام دهد: ۱- کشیدن پوست صورت ۲- تخلیهء چربیها(لیپو ساکشن) ۳- جمع و جور کردن شکم . و صد البته به فکر رنگ کردن موهاش و سفید کردن دندوناش هم بود !!!! از اونجایی که او زمان بیشتری برای زندگی داشت ا ز این رو او تصمیم گرفت که بتواند بیشترین استفاده را از این موقعیت (زندگی) ببرد. یکی دو ماه بعد ، پس اتمام آخرین عمل زیبایی بعد از مرخص شدن از بیمارستان در حالی که میخواست از خیابون رد بشه با یه ماشین تصادف کرد و کشته شد . !!! وقتی با خدا روبرو شد او پرسید: من فکر کردم شما فرمودید من ۴۳ سال دیگه فرصت دارم چرا شما مرا از زیر آمبولانس بیرون نکشیدید؟ خدا جواب داد : . . . . . . اِ اِ اِ شما بوووووودی ???? چقدر عوض شدی نشناختمتون!!!

[امیر عباس انصاری]

البته فرشته مرگ بود خانم پریشان نه خدا

خدایی که بنده شو نشناسه رو نمیشه خدا نامید....خدا بالاتر از این اشارات است

[fatemiii]

وصیت نامه' ابوالقاسم حالت
طنز نويس معروف مجله هاي توفيق و گل آقا با تخلص
'خروس لاري'



بعد مرگم نه به خود زحمت بسيار دهيد
نه به من برسر گور و کفن آزار دهيد

نه پي گورکن و قاري و غسال رويد
نه پي سنگ لحد پول به حجار دهيد

به که هر عضو مرا از پس مرگم به کسي
که بدان عضو بود حاجت بسيار دهيد

اين دو چشمان قويرا بهفلانچشم چران
که دگر خوب دو چشمش نکند کار دهيد

وين زبان را که خداوند زبان بازي بود
به فلان هوچی رند از پی گفتار دهید

کله ام را که همه عمر پر از گچ بوده است
راست تحويل علي اصغر گچکار دهيد

وين دل سنگ مرا هم که بود سنگ سياه
به فلان سنگتراش ته بازار دهيد

کليه ام را به فلان رند عرق خوار که شد
ازعرق کليه او پاک لت و پار دهيد

ريه ام را به جواني که ز دود و دم بنز
درجواني ريه او شده بيمار دهيد

جگرم را به فلان بی جگر بی غیرت
کمرم را به فلان مردک زن باز دهید

چانه ام را به فلان زن که پي وراجي است
معده ام را به فلان مرد شکمخوار دهيد

[fatemiii]

يه روز مسوول فروش ، منشي دفتر ، و مدير شرکت براي ناهار به سمت سلف قدم مي زدند… يهو يه چراغ جادو روي زمين پيدا مي کنن و روي اون رو مالش ميدن و جن چراغ ظاهر ميشه…
جن ميگه: من براي هر کدوم از شما يک آرزو برآورده مي کنم… منشي مي پره جلو و ميگه: «اول من ، اول من!… من مي خوام که توي باهاماس باشم ، سوار يه قايق بادباني شيک باشم و هيچ نگراني و غمي از دنيا نداشته باشم»… پوووف! منشي ناپديد ميشه…
بعد مسوول فروش مي پره جلو و ميگه: «حالا من ، حالا من!… من مي خوام توي هاوايي کنار ساحل لم بدم ، يه ماساژور شخصي و يه منبع بي انتهاي آبجو داشته باشم و تمام عمرم حال کنم»… پوووف! مسوول فروش هم ناپديد ميشه…
بعد جن به مدير ميگه: حالا نوبت توئه… مدير ميگه: «من مي خوام که اون دو تا هر دوشون بعد از ناهار توي شرکت باشن»!

نتيجه اخلاقي:
اينکه هميشه اجازه بده که رئيست اول صحبت کنه!

[behnam5555]

کَر و عیادت مریض
مرد کری بود که می خواست به عیادت همسایة مریضش برود. با خود گفت: من کر هستم. چگونه حرف بیمار را بشنوم و با او سخن بگویم¿ او مریض است و صدایش ضعیف هم هست. وقتی ببینم لبهایش تکان می خورد. می فهمم که مثل خود من احوالپرسی می کند. کر در ذهن خود, یک گفتگو آماده کرد. اینگونه: من می گویم: حالت چطور است؟ او خواهد گفت(مثلاً): خوبم شکر خدا بهترم.
من می گویم: خدا را شکر چه خورده ای؟ او خواهد گفت(مثلاً): شوربا, یا سوپ یا دارو.
من می گویم: نوش جان باشد. پزشک تو کیست؟ او خواهد گفت: فلان حکیم.
من می گویم: قدم او مبارک است. همة بیماران را درمان می کند. ما او را می شناسیم. طبیب توانایی است. کر پس از اینکه این پرسش و پاسخ را در ذهن خود آماده کرد. به عیادت همسایه رفت. و کنار بستر مریض نشست. پرسید: حالت چطور است؟
بیمار گفت: از درد می میرم. کر گفت: خدا را شکر. مریض بسیار بدحال شد. گفت این مرد دشمن من است. کر گفت: چه می خوری؟
بیمار گفت: زهر کشنده, کر گفت: نوش جان باد. بیمار عصبانی شد. کر پرسید پزشکت کیست. بیمار گفت: عزراییل . کر گفت: قدم او مبارک است. حال بیمار خراب شد, کر از خانه همسایه بیرون آمد و خوشحال بود که عیادت خوبی از مریض به عمل آورده است. بیمار ناله می کرد که این همسایه دشمن جان من است و دوستی آنها پایان یافت.
از قیِاسی که بِکرد آن کِر گِزین صحبت ده ساله باطل شد بدین
اول آنِکس کِاین قیِاسکِها نِمود پِیش انِوار خِدا ابِلیس بِود
گفت نار از خاک بی شک بهتر است من زنِار و او خاک اکِدًراست
بسیاری از مردم می پندارند خدا را ستایش می کنند, اما در واقع گناه می کنند. گمان می کنند راه درست می روند. اما مثل این کر راه خلاف می روند.

مثنوی معنوی

[پریشان]

سه نفر مردند..

خداوند فرمود:
اولی رو ببرید بهشت
دومی رو ببرید جهنم
سومی رو ببرید طویله
فرشته ها پرسیدنند؟ چرا طویله!!!!!؟؟؟
جواب امد:
اولی زن داشت ,دنیا براش مثل جهنم بوده حالا بره بهشت.
دومی مجرد بود,دنیا براش مثل بهشت بود بره به جهنم.
سومی زنش مرد, مرتیکه خر دوباره رفت زن گرفته((((فقط طویله)))

[fatemiii]

روزگاري در يک شهر کوچک در اطراف تهران، سه نفر به اسامي عبداله، محمود و مسعود باهم رفاقتي ديرينه داشتن، تا جايي كه مردم فكر ميكردن اين سه نفر باهم برادرند. روزي روزگاري عبداله نقشه گنجي در انباري خونه اش پيدا کرد و اونو به محمود و مسعود نشان داد و با هم تصميم گرفتن كه به دنبال گنج برن. يك روز سرد زمستاني، اين سه نفر از خانواده هاشان خداحافظي كردن و به دنبال سرنوشت رفتن. اما غافل از اينکه محمود نقشه اي شيطاني در سر داره و مي خواد وقتي که به گنج دست پيدا كردند، عبداله و مسعود رو از سر راهش برداره و اونارو بكشه و کل گنج رو صاحب شه. بعداز چند شبانه روز سختي اونها به گنج رسيدند و محمود طبق نقشه اي كه در سر داشت مسعود رو كشت اما عبداله از مهلکه فرار کرد. محمود گنج رو برداشت و به خانه اش برگشت. با آن گنج زندگي اش از اينرو به آن رو شد.
از اينطرف عبداله به شهرشون برگشت، سيگاري روشن کرد و رفت دم خونه مسعود اينا و موضوع را به زن مسعود گفت. زن مسعود كه فهميده بود مسعود به دست محمود كشته شده به عبداله گير داد که بيا منو بگير و يک زندگي جديد رو شروع کنيم، آخه اون موقع عبداله مجرد بود، اما عبداله بعد از اينکه پک محکمي به سيگارش زد، جواب داد که علاقه اي به اين وصلت نداره و مي خواد بره تهران و اونجا زندگي کنه. زن مسعود هم وقتي از عبداله نا اميد شد، تصميم گرفت به شهر تهران مهاجرت كرده و ادامه تحصيل بده. بعد از سالها زن مسعود که حالا ليسانس گرفته بود، در يك بيمارستاني به پرستاري مشغول شد.
بعد از چند سال كه آبها از آسياب افتاد محمود به دليل بيماري به بيمارستان شهرشون ميره ولي اونا ميگن که بايد بره تهران و توي يه بيمارستان فوق تخصصي بستر بشه. از قضا همونجايي بستري ميشه اتفاقا زن مسعود هم توي همون بيمارستان كار ميكرد. عبداله وقتي براي ديدن اقوامش به شهرشون رفته بود از موضوع آگاه ميشه و بسرعت سوار ماشين آخرين مدلش ميشه و زن مسعود رو خبر مي کنه. زن مسعود هم ميره و ته موضوع رو در مياره و مي فهمه که محمود توي يكي از اتاقها بستري هست. زن مسعود رفت توي اتاق و مطمئن شد كه اوني كه بستري هست همون كسي هست كه شوهرش را كشته. اينجا بود كه زن مسعود به فكر انتقام افتاد، موضوع رو با عبداله در ميون ميزاره، عبداله هم يه سيگار آتيش ميزنه و اين کارو تاييد مي کنه. زن مسعود از عبداله خداحافظي کرد و رفت و يك سرنگ 20سي سي را پر بنزين كرد و آمد خودش را پرستار كشيك معرفي كرد و سرنگ پر از بنزين را در بدن محمود خالي كرد. بعد از چند ثانيه حال محمود بد شد و عرق ميكرد در اين لحظه زن مسعود خودش رو معرفي كرد و به محمود گفت تو بودي كه همسرم رو كشتي و منو آواره شهر تهران کردي، حالا من انتقام همسرم و خودم رو ازت گرفتم و در بدنت بنزين تزريق كردم. در اين لحظه محمود از روي تخت پايين اومد زن مسعود که بدجوري ترسيده بود، فرار كرد و محمود به دنبالش دويد و با چاقويي كه در دست داشت ميخواست زن مسعود رو هم بكشه. زن مسعود بعد از پايين رفتن از پله ها به بن بست رسيد و ديگه راه فرار نداشت، محمود از راه رسيد و با چاقويي كه در دست داشت زن مسعود رو تهديد به مرگ كرد، زن مسعود كه ديگه راه فرار نداشت تسليم شد و روي زانو هايش افتاد وبه محمود گفت منو بكش! محمود نامرد هم دستان خود رو بالا برد و ميخواست چاقو را در قلب زن مسعود فرو كند، زن مسعود چشمان خود را بست و محمود دستان خود را رها كرد ولي ناگهان در فاصله بسيار كم از قلب آن زن، محمود از حركت ايستاد. زن مسعود چشمان خود را باز كرد و ديد كه محمود از حركت ايستاده و چاقو هم در دستانش هست. ازش پرسيد كه چرا نميزني؟ محمود گفت: آخه بنزينم تموم شده.! خواهشا فحش ندین میخواستم کمی از اون حالت جدی در بیایین درضمن اگه از احوالات عبداله نيز جويا باشيد، الان بيرون بيمارستان کنار يک ديوار ايستاده و داره سيگار مي کشه