اگه انگور می خورید مواظب باشید برق شما رو نگیره!

[behnam5555]

اگه انگور می خورید مواظب باشید برق شما رو نگیره!

روشی جدید برای تولید انرژی الکتریکی دانشمندان به روش جدیدی برای تولید انرژی الکتریکی از انگور دست یافته اند. در این روش انرژی از واکنش های طبیعی درون انگور به دست می آید و هیچ نوع آلودگی به وجود نمی آید. هر انگور تنها می تواند 4/2 میکرووات توان ایجاد کند و به همین دلیل میلیون ها دانه انگور برای روشن کردن یک لامپ معمولی موردنیاز خواهد بود؛ اما همین مقدار کم انرژی برای به کار انداختن یک حسگر یا فرستنده کوچک کافی است. منبع انرژی این باتری ها تنها به انگور محدود نمی شود. این باتری ها حتی می توانند از مایعات بدن برای تولید انرژی استفاده کنند. طرز کار آنها چندان پیچیده نیست ؛ چون اجزای اصلی آنها تنها 2 الکترود کربنی بسیار نازک است. قطر این الکترودها حتی از تار مو هم کمتر است ؛ اما طول آنها به چند سانتی متر می رسد. یکی از مزیت های این باتری ها وزن بسیار کم و همین طور قیمت پایین آنهاست ؛ اما مشکل اصلی آن است که باتری هایی که تا به حال ساخته شده اند، حداکثر می توانند برای یک روز توان خود را حفظ کنند و با گذشت زمان توان آنها بسرعت کاهش پیدا می کند. باید توجه داشت که مکانیسم این روش با باتری های سیب زمینی که سیستم بسیار ساده ای دارند، کاملا متفاوت است.
در باتری های سیب زمینی 2 الکترود را که یکی از جنس مس و دیگری از جنس روی است، داخل یک سیب زمینی فرو می برند. انرژی از واکنش میان 2 الکترود و اسید سیب زمینی تولید می شود؛ اما در باتری های جدید انرژی از واکنش میان گلوکز و اکسیژن به دست می آید. این واکنش که به طور طبیعی در انگور رخ می دهد، شامل انتقال الکترون ها از گلوکز به اکسیژن است. با استفاده از 2 الکترود کربنی می توان الکترون ها را به داخل یک مدار هدایت کرد. وجود آنزیم در مجاورت الکترودها باعث افزایش سرعت واکنش می شود. این روش زمانی بیشترین بازده را دارد که مقدار زیادی گلوکز موجود باشد، یعنی دقیقا همان شرایطی که در انگور وجود دارد. یکی از کاربردهای این باتری ها تامین انرژی حسگرهای کوچکی است که در محل زخم و جراحات قرار می گیرند. از آنجایی که تغییرات دما در محل جراحت می تواند نشان دهنده عفونت یا التهاب باشد این حسگرها با اندازه گیری دما به پزشکان در بررسی وضعیت زخمهای عمیق یا اندامی که جراحی روی آنها انجام گرفته، کمک می کنند. یکی دیگر از کاربردهای جالب این روش در حشره شناسی است. حشره شناسان برای ردیابی حشرات کوچکی مثل مورچه باید دستگاه ردیاب بسیار کوچکی را به بدن حشره متصل کنند. این کار تا به حال امکانپذیر نبوده است ؛ چون باتری های موجود بیش از حد بزرگ و سنگین هستند. با استفاده از این روش می توان انرژی موردنیاز را از بدن خود حشرات به دست آورد.