بازگشت   پی سی سیتی > ادب فرهنگ و تاریخ > فرهنگ و تاریخ > تاریخ

تاریخ تمامی مباحث مربوط به تاریخ ایران و جهان در این تالار

پاسخ
 
ابزارهای موضوع نحوه نمایش
  #1  
قدیمی 02-03-2008
امیر عباس انصاری آواتار ها
امیر عباس انصاری امیر عباس انصاری آنلاین نیست.
مسئول ارشد سایت ناظر و مدیر بخش موبایل

 
تاریخ عضویت: Sep 2007
محل سکونت: تهرانپارس
نوشته ها: 8,211
سپاسها: : 8,720

6,357 سپاس در 1,362 نوشته ایشان در یکماه اخیر
Question برنادت سوبيرو مقدس Saint Bernadette Soubirous قدیسه شهر لورد فرانسه

برنادت سوبيرو مقدس
Saint Bernadette Soubirous



تصویر واقعی برنادت قدیسه ماسابی

برنادت سوبيرو bernadette soubirou مقدسه شهر لورد فرانسه است كه در سال 1844 ميلادي ديده به جهان گشود و در چهارده سالگي 18 مرتبه مريم مقدس را رويت كرد و به دستور بانو چشمه اب شفا بخشي جاري كرد كه تا به امروز هزاران هزار بيمار لاعلاج و صعب العلاج را شفا داده است .
وي در 35 سالگي در اثر سل استخوان جان سپرد.
و سي سال پس از مرگش به دستورمقامات نبش قبر شد . دليل نبش قبر اثبات قديسه بودن اين بانوست. در كمال حيرت بدن پاك و دست نخورده برنادت در تابوت نمايان شد . اين در حالي بود كه لباسها وتابوت برنادت پوسيده بود!
برنادت قديسه اعلام شد. جسم اين بانوي مقدس تا به امروز در يك تابوت شيشه اي در شهر نورز فرانسه نگهداري مي شود.

براي كساني كه به خدا ايمان دارند هيچ توضيحي لازم نيست و براي كساني كه به خدا اعتقاد ندارند هر توضيحي ناكافيست.



تصویر برنادت پس از فوت درحالی که کالبدش سالم و بدون آسیب در تابوتی معمولی و شیشه ای نگاه داشته می شود.

__________________
This city is afraid of me
I have seen its true face
پاسخ با نقل قول
  #2  
قدیمی 02-03-2008
امیر عباس انصاری آواتار ها
امیر عباس انصاری امیر عباس انصاری آنلاین نیست.
مسئول ارشد سایت ناظر و مدیر بخش موبایل

 
تاریخ عضویت: Sep 2007
محل سکونت: تهرانپارس
نوشته ها: 8,211
سپاسها: : 8,720

6,357 سپاس در 1,362 نوشته ایشان در یکماه اخیر
Wink Biography of Bernadette Soubirous برنادت سوبيرو مقدس قدیسه شهر لورد فرانسه

Biography of Bernadette Soubirous

Bernadette of Lourdes



As a young 14 year old girl, Bernadette Soubirous had 18 visions of the Blessed Lady in a grotto in the outskirts of Lourdes. Although doubted at the time, she was later canonised by the Catholic Church. Lourdes has become one of the most popular locations of religious pilgrimage.
Bernadette was born on January 7th 1844, into a loving and devoted family. At the time of her birth her family were relatively prosperous; however, due to a series of misfortunes her family were soon plunged into dire poverty. At one point, Bernadette's father, was arrested on suspicion of stealing firewood (a single wood plank); he was later released without charge, but, the event was, perhaps, indicative of their poverty. Because of the family's poverty, they were forced to live in a single room that used to be a prison cell. The cell was so dank that it was actually deemed to be too “insanitary” even for prisoners . However, despite their material privations the family were said to be loving and devoted to each other. The young children were brought up to accept their lot without complaint. Bernadette herself was generally very well liked and displayed great courtesy and kindliness to others. She suffered from ill health and because of the family’s poverty she missed the opportunity to get a proper schooling. When she was 14, she was still studying the basic catchecism with 7 year old children. Thus she was intellectually ignorant of concepts such as the Immaculate conception, which were soon to have a great impact on her life.


First Vision of the Virgin Mary

On February 11th 1858, Bernadette had her first vision of 'a beautiful lady'. During a mission to collect firewood, Bernadette stumbled across a grotto that at the time was filled with rubbish washed up from the river. As her friends went on to collect firewood, she was left in the grotto. In her own words she describes the vision she saw:
"I came back towards the grotto and started taking off my stockings. I had hardly taken off the first stocking when I heard a sound like a gust of wind. Then I turned my head towards the meadow. I saw the trees quite still: I went on taking off my stockings. I heard the same sound again. As I raised my head to look at the grotto, I saw a Lady dressed in white, wearing a white dress, a blue girdle and a yellow rose on each foot, the same color as the chain of her rosary; the beads of the rosary were white."

Source 1
Bernadette describes how initially she felt a bewilderment, but after a while she felt overcome with a great peace.





On returning home, she reluctantly told her companions. They in turn told her parents. As a result, her mother forbade her from returning. Usually, Bernadatte was very obedient to her parent's wishes, but in this instance, Bernadette felt inwardly compelled to return. After mass on Sunday she found her way back to the grotto where she once again experienced a vision of the “Lady in White.” (Aquero) On Thursday February 18th, she made her way again for a third time. This time she was accompanied by a few grown ups who advised her to take pen and paper. This was the first time that the lady spoke to her. The lady said it would not be necessary to write anything down, but if she could do her the favour of coming here for the next fortnight. It was also on the third visit that the lady said to Bernadette:
she could not promise to make me happy in this world, only in the next.

Over the fortnight the visions of Bernadette created remarkable interest and speculation within the village of Lourdes. Many 100s of people began to accompany her to the grotto. Several witnesses remarked how they felt a reverential atmosphere during Bernadette’s visions; they could see in her face a deep absorption - an other worldly consciousness.

"What struck me was the joy, the sadness reflected in Bernadette's face ... Respect, silence, recollection reigned everywhere. Oh it was good to be there - It was like being at the gates of paradise."
Fr. Desirat, Lourdes, March 1st, 1858


Criticism and Disbelief of Bernadette



However, although some believed they were witnessing a miraculous occurrence, others in the town were both critical and suspicious. Town elders and the police brought Bernadette several times in for questioning; she even had to undergo medical testing to prove she wasn’t fit for a mental asylum. Great pressure was placed on Bernadette to avoid going back to the grotto. However, under cross examination she retained a childlike innocence and also an implacable faith in the veracity of the experiences she had witnessed. Despite frequent and intense examination they were unable to find flaws in her tales. She didn’t seek to exaggerate or materially profit from her experiences. (see transcript from Bernadette's cross examination)


Bernadette and the Spring of Lourdes



- On the ninth apparition Bernadette was asked by the Lady to drink from the spring. Yet, Bernadette could not see any spring (there was none at the time), therefore she began digging with her bare hands in a muddy patch and drank a few drops of muddy water; the lady also asked her to eat some loose grasses. To the onlookers this appeared to be a disgusting act (Bernadette's face was covered in mud, until her relatives wiped it clean with a handkerchief) Many returned in dismay, proclaiming it was a fraud after all. However, in the following days water started to flow from the spring where Bernadette had been digging. From this water flowed a spring in which people started to have miraculous healing experiences, and this remains one of the great attractions of Lourdes to this day.
-After this, the interviews and questioning intensified. (see excerpts from the interview with Bernadette) The Lady also asked Bernadette to go to her parish priest to request the building of a chapel at the site of the Grotto. Initially her own parish priest greeted her with great scepticism and even hostility. She found it very difficult to speak with Father Dominique Peyramale. (Father Peyramale would later relent, and indeed, he became one of her most stalwart supporters, feeling Bernadette was a uniquely saintly character). But, he made a request that her lady reveal her name. On several questions the angelic lady only smiled when Bernadette had asked her name. But on March 25th the Lady stated to Bernadette "que soy era Immaculada Councepciou." “I am the Immaculate Conception” At the time, Bernadette did not realise the significance of these words. (The doctrine on the Immaculate conception of Mother Mary had only recently been approved by the Vatican). But, she repeated the words inwardly to avoid forgetting them before speaking the words to her astonished priest.
-Two more apparitions were to follow this announcement by the lady. In Bernadette's appartitions people noticed how Bernadette seemed to slip into ecstasy. One witness to these apparitions was Dr. Dozous:
-Bernadette seemed to be even more absorbed than usual in the Appearance upon which her gaze was riveted. I witnessed, as did also every one else there present, the fact which I am about to narrate.
She was on her knees saying with fervent devotion the prayers of her Rosary which she held in her left hand while in her right was a large blessed candle, alight. The child was just beginning to make the usual ascent on her knees when suddenly she stopped and, her right hand joining her left, the flame of the big candle passed between the fingers of the latter. Though fanned by a fairly strong breeze, the flame produced no effect upon the skin which it was touching. Astonished at this strange fact, I forbade anyone there to interfere, and taking my watch in my hand, I studied the phenomenon attentively for a quarter of an hour. At the end of this time Bernadette, still in her ecstasy, advanced to the upper part of the Grotto, separating her hands. The flame thus ceased to touch her left hand.
Bernadette finished her prayer and the splendour of the transfiguration left her face. She rose and was about to quit the Grotto when I asked her to show me her left hand. I examined it most carefully, but could not find the least trace of burning anywhere upon it. I then asked the person who was holding the candle to light it again and give it to me. I put it several times in succession under Bernadette's left hand but she drew it away quickly, saying 'You are burning me!'. I record this fact just as I have seen it without attempting to explain it. Many persons who were present at the time can confirm what I have said."

On Friday July 16th Bernadette made one final pilgrimage to the Lady. Under the instructions of the bishop and local authorities she wasn’t able to enter the grotto, but even from across the river, she felt that the lady was as close to her as in the cave. Silently they said goodbyes; during the apparitions of the Blessed Virgin, the Virgin Mary made several revelations to Bernadette. She asked Bernadette to do penance and pray for sinners. She also told her one secret she was not to reveal to anyone and this she never did.


Bernadette and the Virgin Mary.

Bernadette described Our Lady as being very young and very beautiful - In her own words:
"so lovely that, when you have seen her once, you would willingly die to see her again!"
Later, many would try to reproduce the Lady through art, statues and paintings. However, Bernadette was never satisfied with the outcome. She was particularly disappointed with the statue created for the grotto; Bernadette noted many differences. But, also, it was as if the beauty of her visions could never be captured through the images of the world.


Life after the Apparations




Bernadette never sought publicity or name and fame, in many ways she wished to live a quiet life; after the apparitions she become increasingly attracted towards living a religious cloistered life. The miracles of Lourdes had became a significant national event, attracting the attention of many people from all over the country. For a couple of years she had to patiently meet many well wishers, sceptics, disbelievers and the curious who wished to hear directly from the 'Visionary of Lourdes' herself. Many report how Bernadette was always very patient, kind and tolerant of the many uninvited visitors. Even sceptics were impressed with her evident sincerity, humility and simplicity; it is said that as she recounted her memories of seeing the Virgin Mary, her eyes would light up giving a powerful credence to her reminiscences.
Although, she patiently met visitors Bernadette was increasingly attracted to the idea of entering a Carmel Convent, but her weak health made the demanding routines of the Carmellite convent unsuitable. In the end she settled on entering the Convent at Nevers.


Sister Marie Bernard


For the next 13 years Bernadette (now called Sister Marie Bernard) lived the simple life of a nun, eschewing the fame and attention that would have accompanied any worldly life. During her time as a nun, she frequently suffered from ill health. On one occassion she wrly remarked her only function was to "suffer". However, her humility, obedience and cheerful attitude adhered her to her other sisters. In particular young novices often gained much inspiration from spending time with Marie Bernade (the monastic name of Bernadette) Throughout her life, many noted how Bernadetted made the sign of the cross with great devotion and sincerity. In prayer, her face often stood out, shining with an inner fevour. Although, Bernadette would refer to herself as the 'stupid one' and felt unworthy of the many graces she had received, to others her spirituality and saintliness were more than self evident.
Despite suffering tremendously she never complained, but continued to offer, in her own words, her "feeble prayers"
On arriving at the convent all the sister were invited into the chapel where Bernadette was asked to recount her visions for the benefit of the sisters. After this time, the Mother Superior requested that the matter should never be referred to again. Bernadette was quiet happy to accept this injunction, as she herself, wished to move on from merely repeating her stories. However, many senior clergy and other dignitaries came to the convent with the hope of speaking to the young visionary. On most occassions the Convent gave permission for the senior priests to have an interview with Bernadette. Bernadette, with failing health, found these repeated interviews quiet exhausting and on occasions tried to escape. However, although she felt drained from giving so many interviews, Bernadette would always answer the questions with good grace and humility. In these interviews she displayed remarkable patience and modesty, even though. she had to frequently repeat the same answers. She was also frequently asked to reveal the "secrets of the lady" - this, of course, she never did.


Death of Bernadette Soubirous




Prior to her death, Bernadette seemed to suffer from various ailments and afflictions. For several months she had been unable to take active part in the convent lifestyle. For long periods she was confined to her bed. When asked why she didn’t go to Lourdes for healing, she replied “It is not for me.”..
Sister Nathalie Portat was present during the final day of Bernadette's life. She remarked how in the afternoon the patient seemed to be tortured by an inexpressible interior agony and asked for those nearby to pray for her soul.
"At the words of the Angelic Salutation: "Holy Mary, Mother of God", the dying woman revived, and, in a voice full of conviction, a voice that in her final moments expressed her profound humility and her daughterly confidence in the Immaculate Virgin, she twice repeated: "Holy Mary, Mother of God, pray for me, a poor sinner." - Sister Nathalie Portat .

A few moments later Bernadette made a large sign of the cross, drank a few drops of water and left her mortal body.


Saint Bernadette Soubirous

Following the events of the apparitions a papal investigation was founded. After long deliberation and careful examination of the evidence it was declared that the visions of the Virgin Mary really did occur at the Grotto of Lourdes.
She received Beatification in 1925 and Canonization in 1933 under Pope Pius XI, not so much for the content of her visions, but rather for her simplicity and holiness of her life. She is the patron saint of sick persons and also of the family and poverty.
  • Biography By: Tejvan Pettinger copyright: 2007
References

St. Bernadette Soubirous: 1844-1879 (Paperback)
by Francois Trochu


Bernadette Speaks: A Life of St. Bernadette Soubirous in Her Own Words (Paperback)
by Rene Laurentin (Author), References
[1] Bernadette Speaks by Rene Laurentin
[2] A Holy Life, by Patricia A. McEarchern p; 201
  • Quotes by Bernadette Soubirous
  • Excerpts from the cross examination of Bernadette Soubirous
  • Biography of Bernadette Soubirous by Dan Paulos
  • Bernadette Soubirous at Catholic Pilgrim
  • Bernadette Soubirous Incorrupt relic
Films About Bernadette Soubirous
  • Bernadette Soubirous - starring Sydney Penny and Roland Lesaffre (probably closest to historical accuracy)
  • The Passion of Bernadette - sequel to previous film, focusing on her cloistered life
  • Bernadette of Lourdes (1962) starring Josée Steiner, Renaud Mary, Blanchette Brunoy, and Madeleine Sologne
  • Song of Bernadette at Amazon.com
  • Song of Bernadette at Amazon.co.uk
  • View: DVD review "Song of Bernadette" starring Jennifer Jones
  • Differences between film "Song of Bernadette" and Real life of Bernadette Soubirous
Images
  • Image bottom: Sister Marie Bernard - incorrupt body, after exhumation. Her body is still displayed in a glass coffin at the convent of Nevres.
  • Image second to bottom. Copyright (c) by St. Bernadette Institute - All rights reserved
  • Image by Bernadette and Spring of Lourdes, from the Grotto of Lourdes with the statue that Bernadette never cared for.
Sort Merge by: Amir Abbas Ansari
From: p30city.net


__________________
This city is afraid of me
I have seen its true face
پاسخ با نقل قول
  #3  
قدیمی 02-03-2008
امیر عباس انصاری آواتار ها
امیر عباس انصاری امیر عباس انصاری آنلاین نیست.
مسئول ارشد سایت ناظر و مدیر بخش موبایل

 
تاریخ عضویت: Sep 2007
محل سکونت: تهرانپارس
نوشته ها: 8,211
سپاسها: : 8,720

6,357 سپاس در 1,362 نوشته ایشان در یکماه اخیر
Wink برنادت سوبيرو مقدس Saint Bernadette Soubirous قدیسه شهر لورد فرانسه

.سرگذشت برنادت برگرفته از سایت کاتولیک پیلگریمز
اين ماجرا کاملا حقيقی است . برنادت سوبيرو دخترکی ۱۴ ساله که مريم مقدس را ۱۸ مرتبه در غار ماسابی در لورد فرانسه می بيند و در سن ۲۲ سالگی در صومعه ای در شهر نورز فرانسه راهبه می شود و در سن ۳۵ سالگی بر اثر سل استخوان و زخم باز دنيا را ترک می کند . او را در زير زمين کليسا دفن می کنند . سالها از مرگ او گذشته بود ولی هنوز حکايت او زبان به زبان می گشت و راهبه هايی که با برنادت هم اتاقی بودند مرتب از پاپ آن زمان می خواستند که برنادت را قديسه اعلام کند و پاپ چنين چيزی را قبول نداشت و می گفت بايد به من ثابت شود . نهايتا دستور نبش قبر داده شد و علت آن هم بررسی قديسه بودن اين بانو بود .
تابوت گشوده شد و پيکر کاملا سالم و دست نخورده و پاک و بی بوی بانو برنادت نمايان شد .اولين نبش قبرببرنادت مقدس سی سال پس از مرگش بود . و طی اين سالها بدن مقدس او سالم مانده !! برنادت سوبيرو رسما قديسه اعلام شد . و هنوز که هنوز است بيماران زيادی برای گرفتن شفا نزد اين بانو می روند و تا کنون ۶۶ مورد شفايی ديده شده که از نظر پزشکی هيچ دليلی برای آن وجود ندارد و معجزه اعلام شده .

برنادت مقدس

برنادت سوبیرو ، مقدسه شهر لورد فرانسه است . دختری که حضرت مریم را رویت کرد و از طرف او پیامهایش را به ما رساند . برنادت واسطه ای بود که کلام مریم مقدس را برای ما واگویه کرد . کلامی که با لهجه محلی « باسک » توسط مادر مقدس ادا می شد .

( باسک مردمی هستند که در بخش غربی کوههای پیرنه در فرانسه و اسپانیا زندگی می کنند و با زبان محلی باسک صحبت می کنند ) .

و بار معنایی سنگینی داشت . کلام او ارزشهایی چون دعا ، توبه ، فقر و کلیسا را به ما آموزش می دهد . در همان اوایل و در مراحل مقدمانی آشنایی مادر مقدس با برنادت ، یک پیام خصوصی هم به برنادت داده شد و آن این بود که او در این دنیا خوشبخت نمی شود ولی در جهانی دیگر رستگار خواهد شد .

مقدر بود که برنادت 21 سال بعد ، در سال 1879 و در سن 35 سالگی پس از یک دوره طولانی رنج و بیماری از دنیا برود . او در یک صومعه 300، مایل دورتر از خانه زندگی می کرد و در آنجا از دید عموم، پنهان باقی ماند . دیر کوچک ، پناهگاهی برای او به شمار می رفت که او را از بازجویی های متعدد و سیل دیدار کنندگان و زائران نجات داد . ملاقاتهایی که هرگز متوقف نشد و می رفت که برای سراسر دوران زندگی برنادت ادامه یابد ! سرانجام در 35 سالگی بیماری ، بدن ظریف و شکننده او را مغلوب کرد و برنادت به حیات ابدی و شادی جاودانه دست یافت .

مریم باکره سه راز محرمانه را برای برنادت گفته بود و از او خواسته بود که هرگز این اسرار را فاش نکند . یکی از این رازها ، برای سی سال از چشم ما پوشیده نگه داشته شد و آن نپوسیدن بدن مقدس برنادت است . برنادت مقدس برای سی سال در دل تابوت و در زیرزمین مرطوب کلیسا مدفون بود و در طی همه این سالها بدنش کوچکترین روندی از فساد و انهدام نداشته است تا این که نبش قبر شد تا پژوهش و مطالعات لازم بر روی او به عمل آید و ببینند که آیا می توان او را قدیسه اعلام کرد یا نه .

( نکته : در متن اصلی از لغت beatification استفاده شده که معنای آن چنین است :
{ پژوهش برای تعیین اینکه آیا شخص متوفی آمرزیده است یا نه و ( در صورت بودن ) چه احترمی را باید نسبت به او به جا آورد . اعلام رسمی ( توسط پاپ اعظم ) در مورد نتیجه این پژوهش ( که گاهی منجر به دادن عنوان « قدیس » می گردد .} ) .

تا به امروز ، بدن برنادت مقدس ، سرچشمه ژرف الهام و معماییست در مورد راههای عجیب و خارق العاده خدا .

صورت معصوم برنادت ، زیبایی عجیبی دارد و چشمان او برای همیشه یادآور چشمهاییست که مستقیما به چشمهای مریم مقدس خیره می شد و با او مکالمه می کرد .



__________________
This city is afraid of me
I have seen its true face
پاسخ با نقل قول
  #4  
قدیمی 02-03-2008
امیر عباس انصاری آواتار ها
امیر عباس انصاری امیر عباس انصاری آنلاین نیست.
مسئول ارشد سایت ناظر و مدیر بخش موبایل

 
تاریخ عضویت: Sep 2007
محل سکونت: تهرانپارس
نوشته ها: 8,211
سپاسها: : 8,720

6,357 سپاس در 1,362 نوشته ایشان در یکماه اخیر
Wink برنادت سوبيرو مقدس Saint Bernadette Soubirous قدیسه شهر لورد فرانسه

بانو با من سخن گفت برگرفته از روزنامه همشهری



برنادت سوبيرو ـ ترجمه (از انگليسي) حبيبه جعفريان



نمائی از غار ماسابی
نقل از برنادت مقدس:
آن روز من با دو دختر ديگر رفته بودم ساحل رودخانة گيو . ناگهان صدايي شبيه خش خش شنيدم. مثل وقتي باد ، برگ هاي درخت را تكان مي دهد . برگشتم سمت صدا ، اما درخت ها به وضوح آرام بودند و صدا از آن ها نبود. بعد بالا را نگاه كردم . يك غار آن جا بود و من جلوي آن ، بانويي را ديدم كه لباس سفيد زيبايي پوشيده بود با كمربندي كه مي درخشيد. بالاي هر كدام از پاهايش يك رز زردِ روشن بود . همان رنگي كه تسبيحش هم داشت . من چشم هايم را ماليدم تا درست ببينم و دستم را بردم بالا كه صليب بكشم . هيچ وقت ، اين كار را درست بلد نبودم و آن لحظه هم دستم پايين افتاد . بعد آن بانو به خودش صليب كشيد و من در تلاش دومم همان طور كه دست هايم مي لرزيد ، توانستم آن كار را بكنم .

بعد وقتي بانو تسبيحش را بين انگشت هايش چرخاند ، بدون اين كه لب هايش تكان بخورد ، من شروع كردم به ذكر گفتن . به محض آن كه مكث كردم و چيزي نگفتم ، او ناپديد شد .

من از دو همراهم پرسيدم چيزي نديده ايد ؟ گفتند نه، و مي خواستند بدانند من دارم چه كار مي كنم ؟ به شان گفتم بانويي را با لباس زيبايي ديدم ، اما او را نمي شناختم . چيز بيشتري به شان نگفتم و آن ها گفتند من رفتار احمقانه اي داشته ام . يك شنبه بعد برگشتم آن جا . دست خودم نبود . انگار به آن سمت كشيده مي شدم .

بار سوم ، بانو با من حرف زد و از من خواست تا پانزده روز ، هر روز بيايم آن جا . من گفتم مي آيم و بعد بانو از من خواست به كشيش ها بگويم آن جا يك عبادتگاه بسازند . همين طور به من گفت از رود ، آب بنوشم . من رفتم سمت Gave ، تنها رودي كه مي توانستم ببينم . اما بانو به جاي ديگري اشاره كرد . آن جا زمين ، فقط كمي خيس بود . در واقع گل بود . با انگشت هايم زمين را كندم ، فقط تر بود و من ادامه دادم . بعد آب پيدا شد ، آن قدر كه مي توانستي از آن بخوري و بانو ناپديد شد .

من تا 15 روز ، هر روز آن جا رفتم و هر بار به جز يك دوشنبه و يك جمعه ، بانو ظاهر مي شد و از من مي خواست رودخانه را پيدا كنم و خودم را در آن بشويم و به كشيش ها بگويم آن جا عبادتگاهي بسازند .

(كشيش در جواب درخواست برنادت گفت : دروغ مي گويي. گفت : به بانو بگو بايد خودش را معرفي كند .) من هر بار از او مي پرسيدم و حرف كشيش را هم به او گفتم. اما بانو كمي خم شد ، لبخند زد و چيزي نگفت .

بار آخر، من باز از او خواستم اسمش را به من بگويد . لبخند زد و برگشت . من سه بار از او خواستم . بعد بانو دست هايش را به سمت بالا دراز كرد ، به آسمان نگاه كرد و گفت : من باكرة باردارم .
او سه راز به من گفت كه تا به حال با هيچ كس دربارة آن ها حرف نزده ام









__________________
This city is afraid of me
I have seen its true face
پاسخ با نقل قول
  #5  
قدیمی 02-03-2008
امیر عباس انصاری آواتار ها
امیر عباس انصاری امیر عباس انصاری آنلاین نیست.
مسئول ارشد سایت ناظر و مدیر بخش موبایل

 
تاریخ عضویت: Sep 2007
محل سکونت: تهرانپارس
نوشته ها: 8,211
سپاسها: : 8,720

6,357 سپاس در 1,362 نوشته ایشان در یکماه اخیر
Wink برنادت سوبيرو مقدس Saint Bernadette Soubirous قدیسه شهر لورد فرانسه

باکره حامله




بانوي لورد

صبح روز 25 مارس با یک کشش قوی درونی از خواب بیدار شدم و به غار ماسابی فرا خوانده شدم . هنوز هوا تاریک بود که به ماسابیل رسیدم . بانو زودتر آمده بود و در آنجا منتظر من بود .
من از او عذر خواهی کردم که دیر رسیده ام و گفتم سرماخوردگی دارم . بانو لبخند شیرینی به من زد و من زانو زدم و با هم شروع به دعا کردیم . بعد بانو خیلی خیلی نزدیک من آمد و من به او گفتم که چقدر بهش عشق می ورزم و چقدر خوشحالم که دوباره می بینمش .
من گفتم که مادمازل آیا می تونید اونقدر محبتتون رو به من افزایش بدید و نامتون رو به من بگید و او در جواب به من لبخند زد . من دوباره گفتم می تونید محبت کنید و اسمتون رو به من بگید من جمعا چهار مرتبه درخواستم را تکرار کردم . بانو دستهایش را به طرف زمین دارز کرد و بعد آنها را به طرف بالا روی سینه اش به صورت ضربدر به هم پیچاند . چشمانش را به طرف بهشت دوخت ولی سرش را بالا نگرفت . با ملایمت به طرف من خم شد و گفت :



Que soy era Immaculada Conceptiou


بانو به من لبخند زد و بعد غیب شد . من تنها ماندم .
من معنی کلمات را نمی دانستم اما حتما کشیش معنی آن را می دانست . من می دانستم که


بانو به کشیش پیرامل عشق می ورزد .


من شمعم را در غار گذاشتم و در حالی که تمام راه کلمات بانو را با خودم تکرار می کردم ، مستقیم به نزد کشیش پیرامل رفتم . پدر در انتظار من بود . من به او تعظیم کردم و گفتم :


I am the Immaculate Conception


و او را دیدم که بهت زده شدم . توضیح دادم که بانو می فرمایند که


I am the Immaculate Conception


پدر پیرامل خوب و مهربان ، بهت زده در جا میخکوب شد و در حالی که لکنت زبان پیدا کرده بود گفت : تو معنی این کلمات را می دانی ؟ من سرم را تکان دادم و گفتم نه !

پدر پرسید تو که معنی کلمات را نمی دانی چطور آنها را ادا می کنی ؟ من جواب دادم که من تمام طول راه کلمات را با خودم تکرار کردم و ادامه دادم در ضمن بانو هنوز بر ساخت بنای کلیسا اصرار دارند .
رنگ صورت پدر پیرامل تا سر حد مرگ پریده بود او به زور راه می رفت و بریده بریده به من گفت که بچه جان تو به خانه برگرد . یک روز دیگر با تو صحبت می کنم .



پدر پيرامل


من سالها بعد فهمیدم که پدر پیرامل همان شب نامه ای برای اسقف اعظم نگاشته و گفته که


قلبش مالامال از شور و هیجان شده و چشمانش از اشک لبریز شده است .



شکوه و جبروت مریم مقدس

کلمات بانو چه معنی داشت ؟ هیچ فکری به ذهنم نمی رسید . نمی دانستم من باکره حامله هستم یعنی چه تصمیم گرفتم از مادمازل استریدEstrade بپرسم . او دارای حواس ماورایی پاکی بود .
من سوال کردم مادمازل باکره حامله یعنی چه ؟ و او توضیح داد که پاپ چهارم در هشتم دسامبر چهار سال پیش این اصطلاح را در مورد مریم مقدس به کار گرفته است . دریافتم که چیزی را که هفت هفته تمام نمی دانستم و حالا می توانم اظهار کنم که آن فرشته ، کسی نیست جز مریم باکره ، مادر مقدس که از بهشت آمده که احساسات و شور و شوقش را با من قسمت کند . او دعایی آسمانی به من آموخته که به زمین تعلق نداشت . دعایی که روح زمینی نداشت . او برای من دعا کرده بود . او به من قول شادمانی داده بود نه در این دنیا که در دنیای ماورا .
در تمام این دیدارها ، او با من نه با فرانسوی سطح بالی مقامات لورد ، که با لهجه معمولی لورد ، یعنی زبان من ، صحبت کرده بود . مادر مقدس به من آموخت که نیایش و دعا و قداست خیلی ساده و بی تجمل است .
اکثریت مردم حس کرده بودند که بانوی مقدس ما آمده که لورد را تقدیس کند . وقتی مردم به این واقعیت اطمینان پیدا کردند ، از شادی در پوست خود نمی گنجیدند . در تمام طول مدت ظهورات ، هیچ جرم و جنایتی در شهر صورت نگرفت و مردم به کلیسا هجوم آورده بودند و نزد کشیش ها اعتراف می کردند . رمق کشیش های ناحیه تقریبا کشیده شده بود و خیلی خسته شده بودند .



بانوي ما لورد را تقديس كرد


بانو به من گفته بود که همیشه یک شمع مقدس با خودم به غار بیاورم و بعد دوباره آن را با خودم به خانه ببرم. اما در روز 25 مارس او از من خواست که شمع را همانطور روشن ، در غار جا بگذارم . و تا به این روز همیشه شمعها در ماسابیل بر افروخته بودند .
من متوجه شدم که بانو گاه گداری از بالای سر من به جمعیت نگاه می کند و از بین جمعیت نفر به نفر را نگاه می کند و به مردم لبخند می زد تو گویی دوستانی عزیز و آشنا هستند .
او فراموش نکرده بود که مقامات شهر چقدر باعث پریشان حالی و نگرانی والدینم شده اند . همه آنها عاقبت به دیدارها و ظهورات مریم مقدس ایمان آوردند و همگی در حالی از دنیا رفتند که صلیب مسیح را در دستانشان می فشردند . جکومتJacomet اعتراف کرد که ضدیت و دشمنی ما پوچ و بی اساس بوده . مریم باکره مقدس جانب دار برنادت بوده .


شمع فروزان


سه دکتر برجسته به لورد آمدند که مرا معاینه کنند . و یک سیاست مدار به همراه آنها بود که از من سوالاتی کند . او گفت که مادر مقدس نمی تواند با لهجه محلی صحبت کند . عیسی مسیح و مریم مقدس آن زبان را نمی دانسته اند . و من به او گفتم که اگر آنها نمی توانند پس ما چطور می توانیم ؟
سه دکتر اظهار کردند که من از نظر مغزی و احساسی تعادل دارم . ولی از بیماری آسم رنج می برم . مادرم می توانست این بیماری مرا به آنها بگوید و زحمتشان را کم کند . برگ برنده مقامات همیشه این یک جمله بود : " ما می توانیم تو را به زندان بیندازیم " .آنها انگار فراموش کرده بودند که من در سلول زندان کاچوت که در واقع زندان بلااستفاده پلیس بود ، با تمام افراد خانواده ام در یک اتاق زندگی می کنم . آنها می خواستند با این تهدیدها مرا از میدان به در کنند .



زندان لي كاچوت


داشتن یک سلول انفرادی برای خودم به تنهایی و داشتن ساعات خلوت در یک جای دنج برای آمادگی من برای اولین مراسم عشای ربانی خیلی هم غنیمت شمرده می شد .
در چهارشنبه 7 آوریل و روز عید پاک ، یک بانگ درونی در وجودم برای رفتن به ماسابی و دیدار مادر مقدس حس کردم . وقتی وارد شدم صدها نفر از مردم آنجا مشغول دعا بودند . و برایم در آنجا جا نگه داشته بودند . من با بانو در عالم نیایش بودیم و می دانستم که دنیای ما قسمتی از دنیای بهشت است .
وقتی که بانو رفت متوجه دکتر دوزوس شدم که کنار من ایستاده است . او شمع را از دست من گرفت و شعله شمع را روی دست چپ من گرفت . و من با ناراحتی می گفتم که آقا دستم دارد می سوزد .
دقایقی بعد فهمیدم که در حین دیدن بانو شعله شمع انگشتان و کف دست چپم را احاطه کرده بوده و دکتر دوزوس خیلی متعجب شده بود که چطور روی انگشتان و کف دست من هیچ آثار سوختگی بر جا نمانده!
توضیحش ساده است . وقتی روح شخصی توسط مادر مقدس تسخیر شده ، آتش زمینی در مقابل گرمای وجود او هیچ است .


اولین مراسم عشای ربانی


در چهارم ماه می، موسیو جکومت دستور داد که همه شمع ها را از ماسابیل جمع کنند . و خواست که صاحبان آنها برای باز پس گیری ، به دفتر پلیس مراجعه کنند . مردم شمعهایشان را پس گرفتند و روشن کردند و نیایش کنان و در صفوف منظم به ماسابیل برگشتند . غافل از اینکه خود این موسیو جکومت ترتیب صفوف منظم به ماسابیل را با این کارش داده بود!
همان روز مسیو دوتور و شهردار به ملاقات پدر پیرامل رفتند . آنها تصمیم داشتند مرا بازداشت کنند و به بیمارستان روانی تاربس بفرستند ولی برای این کار نیاز به تاییدیه کشیش ناحیه داشتند وگرنه برایشان دردسر ساز می شد . آنها به او پیشنهاد کردند که بهتر است برای به زندان انداختن دردسر ساز کوچولو ، با هم متحد شوند . پدر پیرامل فریاد زد که من وظیفه ام را را به عنوان پیشوای روحانی منطقه خودم و نگهبانی گروه خودم خوب می دانم . پزشکان خود شما هیچ ناهنجاری و آنرمالی در وجود برنادت گزارش نکرده اند . قبل از اینکه یک مو از سر دخترک کم کنید اول باید مرا به زمین بزنید از روی جنازه ام رد شوید و لگد کوبم کنید .
یکشنبه سوم ژوئن اولین مرایم عشای ربانی من بود . روز عید پیکر مسیح بود . مراسم توسط روحانی الهی در محراب کلیسای خواهران راهبه شروع شد و در محراب روح من خاتمه یافت . مادر مقدس ، روح و جان مرا برای عیسی مسیح مهیا کرده بود . و شعله های ایمان من در عشای ربانی روشن شده بود .
رازهایی در احساسات هر کس هست که برای همیشه در حجاب سکوت ، پوشیده باقی می ماند . و اولین عشای ربانی من هم چنین بود . مادمازل استرید از من پرسید که برنادت ، کدام یکی تو را بیشتر خوشحال می کند ؟ اولین مراسم عشای ربانی یا دیدار مریم مقدس ؟ من فقط توانستم بگویم که هر دو . آنها با هم قابل مقایسه نیست . فقط می توانم بگویم که در هر دو حالت خیلی خوشحال بودم .
سالها بعد در دیر نورز من توانستم در دفتر دعایم بنویسم که من هیچ نبودم و خداوند توانست با عشای ربانی از این هیچ یک موجود بزرگ و رفیع خلق کند . من با مسیح دوست و صمیمی هستم . من تسلیم او هستم . سرنوشت من چقدر رفیع و بزرگ بود .


بانو خداحافظی می کند


شانزدهم جولای من در سکوت ، جلوی کلیسای منطقه زانو زده بودم و از خدا به خاطر سومین عشای ربانی ام تشکر می کردم که ناگهان یک جوشش ناگهانی از احساسات آشنا مرا به سوی غار فراخواند . احساس می کردم که مریم مقدس مرا می خواند .
جکومت غار ماسابیل را حصار کشی کرده بود و یک تابلو علم کرده بودند که رویش نوشته بود ورود به این منطقه ممنوع است .
یادداشت به زبان فرانسه بود . مادر مقدس همیشه با من با لهجه محلی صحبت می کرد .
من با شتاب به چمنزار کنار ماسابیل رفتم . زانو زدم و شمع را روشن کردم . من شروع به ذکر گفتن کردم که بانو در حالی که به من لبخند می زد در غار ظاهر شد . روز عید مریم مقدس بود . ( عید کوه کارمل ) او زیبا تر از هر موقع دیگری به نظر می رسید .
احتمالا این آخرین باری بود که او را روی زمین می دیدم . و من این را می دانستم ، چون بانو روح و جان مرا برای مسیح مهیا کرده بود و حالا می توانست مرا تسلیم مسیح کند . کسی که با او راز و نیاز کرده بودم . من از روی حالت تکان دادن سرش وقتی که گفت خداحافظ ، حس کردم که این آخرین دیدار ماست . او بهشت را در قلب من به جا گذاشت و تا به امروز در قلب من باقی مانده .
12 روز بعد کمیسیونی برای بازجویی و بررسی ظهور مریم مقدس تشکیل شد .
دکتر دوزوس ، لیست شفاهایی که در طول استفاده از آب چشمه مشاهده کرده بود ، تهیه کرد . او به خیره سری و یک دندگی متهم شد ولی او به راحتی واقعیت ها را گفت و اقرار کرد این شفاها فرا تر از دانش پزشکی است و توضیحی ندارد . واقعیت ها ، تسلیم ناپذیرترین چیزهای دنیا هستند . آنها را نمی توان انکار کرد و به راحتی از بین نمی روند .
دکتر دوزوس از جانب یک منبع غیر منتظره حمایت می شد . ناپلئون سوم که رفتار بسیار بدی با کلیسا داشت و حتی نشریه های کلیسا و انجمن وینسن دی پال را Vincent De Paul توقیف کرده بود ، دستور داد که تابلوی جکومت را در بیاورند ، نرده های اطراف غار را بکنند و غار ماسابیل به مردم پس داده شد . جکومت هم به آرلزArels انتقال داده شد .
کارگران با شور و اشتیاق نرده ها را خراب کردند و جمعیت به ماسابیل هجوم آوردند . بانو دوباره پیروز شد . آن روز بعد از ظهر شمعها به افتخار بانو در ماسابیل افروخته شدند .
__________________
This city is afraid of me
I have seen its true face
پاسخ با نقل قول
  #6  
قدیمی 02-03-2008
امیر عباس انصاری آواتار ها
امیر عباس انصاری امیر عباس انصاری آنلاین نیست.
مسئول ارشد سایت ناظر و مدیر بخش موبایل

 
تاریخ عضویت: Sep 2007
محل سکونت: تهرانپارس
نوشته ها: 8,211
سپاسها: : 8,720

6,357 سپاس در 1,362 نوشته ایشان در یکماه اخیر
Wink برنادت سوبيرو مقدس Saint Bernadette Soubirous قدیسه شهر لورد فرانسه

دعا و توبه
برای حفظ من از مقامات شهر پدر پیرامل مرا با خواهران راهبه در بیمارستان پانسیون کرد . من یواش یواش نوشتن و زبان فرانسه و خیاطی و گلدوزی و قلاب دوزی آموختم . با وجود اینکه شانزده سالم شده بود اما قد و قواره ام یازده دوازده ساله می نمود .
تصوير برنادت در کنار خواهر ارشد بيمارستان لورد جايي که برنادت از سال ۱۸۶۱ تا ۱۸۶۶ در آنجا زندگي کرد
یک بار من با یک عطسه ناگهانی همه را از جا پراندم و یکی از خواهر ها که داشت به فرانسوی حرف می زد خیلی جا خورد . یک بار هم یکی از خانمها از رفتار من ناراحت شد چون من لنگه کفشم را از پنجره کلاس پرت کرده بودم و از جولی گاروس خواسته بودم که آن را از توت فرنگی های باغچه پر کند و بیاورد . پدر پیرامل به من اجازه داد که هر هفته در مراسم عشای ربانی شرکت کنم و همینطور ماهی دوبار .
در ژانویه 1862 ، حکم اسقف رای خود را بر این مبنی صادر کرد که ما تصدیق می کنیم که مادر مقدس در 11 ژانویه 1858 و روزهای بعد بر برنادت سوبیرو ظاهر شده و پیشنهاد می کنیم در محل غار که حالا در قلمرو اسقف تاربس است ، کلیسایی بنا شود .

كليساي لورد ساخته شده توسط پدر پيرامل
صنعت عکاسی تازه وارد لورد شده بود و از من خواسته شده بود که حالت اکستازی و خلسه به خود بگیرم و برای عکس ژست بگیرم و من جواب دادم که نمی توانم . آخر من که الان بانو را نمی بینم . یک عکاس دیگر از من خواست که برای هر عکس لباسم را عوض کنم . و من لباس نداشتم . عاقبت عکسها در لورد هر کدام به قیمت پنج سنت به فروش رفت .
برنادت سوبیرو
من هر روز ده بیست بار نزد خواهر پارلر فرستاده می شدم و او با سوال و جوابهایش عذابم می داد . خواهر ویکتویرن می گفت این رویت ها همان طور که برای تو بوده می تواند برای بقیه هم اتفاق بیفتد .
در آوریل 1862 من افتادم و بدنم را پماد زدم . دکتر بیمارستان برای من دارو تجویز کرد اما من از آب ماسابیل خواستم . دقایقی بعد از نوشیدن جرعه ای از آن ، احساس کردم که کوه سنگینی از روی سینه ام برداشته شده است .
دکتر گفت که داروی من موثر واقع شده و من جواب دادم ولی من از آن استفاده نکردم و او گفت او آنقدرها هم که فکر می کردی حالت بد نبود .
ترک لورد برای همیشه
در این زمان بود که تندیس مریم مقدس توسط فابیسچ مجسمه ساز ساخته شد و در غار جای داده شد . او سعی کرده بود قداست مادر مقدس را با سنگ مرمر به تصویر بکشد .
تندیس مریم مقدس در غار ماسابی
البته هیچ سنگ مرمری قادر نبود روحانیت او را به تصویر بکشد و من مجبور بودم اقرار کنم که این شبیه به بانو نیست . مجسمه ساز تندیس بانو را خیلی بزرگ و با لبخندی خیلی کم رنگ به تصویر کشیده بود . او تقصیری ندارد . در بهشت متوجه واقعیت خواهد شد .
شادمانی پدرم در آن روز به اوج خود رسیده بود . او روزها به عنوان یک کارگر در آنجا کار کرده بود . و مادرم در سکوت خدا را به خاطر برکاتش سپاس می گفت .
بعد ، در اوایل سال 1865 جاستین برادر کوچکم تلف شد . او هرگز به سن ده سالگی نرسید . او چهارمین فرزند والدینم بود که از دست می رفت . چهار نفر از اعضای خانواده مان در بهشت جای ما را آماده نگه داشته بودند و منتظر ما بودند . قرار بود که روزی دوباره اولیای خدا در بهشت همدیگر را ملاقات کنند .
کمی بعد از مرگ جاستین ، اسقف اعظم از لورد بازدید کرد . من روی یک قطعه چوب نشسته بودم و داشتم برای شام خواهران هویج پوست می کندم . که او وارد آشپزخانه شد و او در مورد ازدواج از من سوال کرد .
من جواب دادم که نه من نمی توانم ازدواج کنم .
او پرسید در مورد صومعه چه آیا فکری در آن رابطه کرده ای ؟
من جواب دادم من اطلاعات و دانش زیادی ندارم . در کار خاصی هم تبخر ندارم .
او گفت تو در پوست کندن هویج ها ماهر هستی رویش فکر کن و اگر جواب قلبت بله بود ترتیب کارها را می دهم .
من دعا کردم و نظر پدر و مادرم را پرسیدم و با پدر پیرامل مشورت کردم . صدای قلب من بله بود . من صومعه خواهران دیر نورز را انتخاب کردم چون آنها هیچ وقت سعی نکردند مرا به آنجا بکشانند .
سوم جولای 1866 من برای آخرین بار به غار ماسابیل رفتم . چرخیدم و به عقب نگاه نکردم . در 7 جولای من و دو نفر نامزد دیگر ورود به دیر ، به نورز رفتیم . مقامات مافوق نامزدهایی که شب وارد می شدند نمی پذیرفتند . ما هم کورمال کورمال رختخوابمان را در خوابگاه پیدا کردیم و خوابیدیم . ما آن شب گریه کردیم و اشکهای ما بیشتر نشانی بود از حس وظیفه و میل به خدمت .

عکس برنادت درست قبل از رفتن به دير نورز
برنادت دختريست كه روسري به سر دارد

عدم پذیرش در هیچ کجا
روز بعد ، خواهر تارک دنیا سه هزار نفر را گرد هم آورد و من با لباس لوردم و یک روسری سفید در جلسه حاضر شدم . از من خواسته شد که ماجرای رویت هایم را تعریف کنم همچنین گفته شد که این اولین و آخرین باریست که در دیر راجع به آن موضوع حرف می زنم .
در حالیکه دلتنگ لورد بودم ، تا ماه آگوست تحمل کردم و بعد ، یک دوره سرفه های خفه کننده به سراغم آمد . خواهر اسقف را صدا کرد که مرا تدهین کند .
او گفت : تو داری می میری و من آمده ام که اعترافات مذهبی ات را بگیرم . و تو فقط در آخر باید آمین بگویی . بعد او راهی شد و به مادر ارشد سپرد که وقتی من نفس آخرم را کشیدم چشمانم را ببند . و وقتی که من تبعیت نکردم ( نمردم ) او خیلی عصبانی شد .
او گفت تو هیچ نیستی جز یک احمق پست اگر تا صبح نمیری لباس رهبانیتت را در می آورم و دوباره به قسمت نوآموزان می فرستمت .
هنوز به قسمت مبتدیان نرفته بودم که خبر فوت مادرم را شنیدم . او هشتم دسامبر و در لورد با آرامش از دنیا رفت.
مرگ او در سن 41 سالگی مرا متقاعد کرد که دنیا فقط یک اتاق انتظار برای بهشت است .

پورتره از مادر برنادت
در 30 اکتبر 1867 به همراه 43 نفر دیگر از نو آموزان من رسما راهبه شدم .

اين تصوير برنادت دو سال بعد از شروع راهبگيست

برای من شادی آسمانی و تحقیر انسانی در هم ممزوج شده بود . کشیش کاتولیک به مادر گفت که حالا ما مانده ایم که خواهر ماری برنارد را در کدام بخش منصوب کنیم . او خیلی کودن است و به درد هیچ کاری نمی خورد .
بعد اسقف در جلوی جمع گفت که " خواهر ماری برنارد در هیچ قسمتی منصوب نمی شود . اگر این حقیقت دارد که تو به درد هیچ کاری نمی خوری ، وانگهی برای چه به جماعت پیوسته ای ؟ و من جواب دادم این همان جوابی بود که به شما در لورد دادم و شما آن موقع گفتید که مسئله ای نیست .
مادر شروع به صحبت کرد و گفت موسیو اگر شما مایل باشید ما می توانیم او را به خاطر خدا نگه داریم و در درمانگاه مشغول به کار شود . برای شروع ، او می تواند در نظافت کمک کند .
اسقف به من نگاه کرد و گفت به تو وظیفه دعا واگزار می شود .
دوران رهبانیت برنادت
بعد از اتمام نوآموزی من دوران راهبگی ام را با کمک در نظافت شروع کردم . کدبانوی تازه کار ها خواهر وازو از من خواست که تمام قلبم را به روی او بگشایم و از او اطاعت محض کنم .
کسی که قلبش را به ملکه آسمانی گشوده است ، نمی توان وادارش کرد که قلبش را به روی موجودی زمینی بگشاید . با این حال این شرایط هم برای من خوب بود . کسی که به عیسی مسیح اعتقاد دارد ، به همه رنجهای عالم ، بدون اما و شاید و با تمام قوای جسم و روح بله می گوید . او همیشه می گفت برنادت بودن چیز خوبی نیست .
آنتونیت دایلاسAntoinette Dalias دختری جدید الورودی بود که می خواست راهبه شود . او گفت من سه روز است که در نورز هستم و هنوز کسی این برنادت را به من نشان نداده است . یکی از خواهر ها گفت دختر بغل دستیت برنادت است و او فریاد زد نه ! من دستش را گرفتم و گفتم بله مادمازل . همینطور است .
ما برای همیشه با هم دوست باقی ماندیم .
یک مرد روحانی به من اطمینان داد که بانوی ما کمر آبی نمی بندد زیرا آبی یک رنگ روحانی نیست . و من جواب دادم که چیزی در مورد آداب و اصول مذهبی نمی دانم . ولی کمر بند بانو آبی بود . صبر و شکیبایی در مقابل چنین مردمی برای من عبادت بود و مامورت من هم عبادت بود .
بچه ها هیچ وقت مرا ناراحت نمی کردند . یک بار یک کوچولوی چهار ساله از من پرسید شما بانوی ما را دیده اید . آیا او خیلی زیبا بود ؟ و من جواب دادم خیلی زیبا . اونقدر که اگر یک بار او را ببینی حاضری بمیری که فقط یک بار دیگر ببینیدش .
روش دعای من با تسبیح بود و این در واقع تمام زندگی من بود . در دست گرفتن آن به انسان آرامش و صفا و شادمانی می دهد . یک روز تسبیحی که در حین دیدارهای مریم مقدس به دست می گرفتم گم شد و دیگر هیچ اثری از آن یافت نشد . آن تسبیح را حواهرم توینت در سال 1856 به من داده بود . یک روحانی با افتخار ادعا کرد که تسبیح من نزد اوست و من جواب دادم که اگر کسی ادعا کند که تسبیح من نزد اوست مطمئنا آنرا دزدیده است چون من هرگز آن را به کسی نبخشیده ام .
يكي از تسبيح هاي برنادت
__________________
This city is afraid of me
I have seen its true face
پاسخ با نقل قول
  #7  
قدیمی 02-03-2008
امیر عباس انصاری آواتار ها
امیر عباس انصاری امیر عباس انصاری آنلاین نیست.
مسئول ارشد سایت ناظر و مدیر بخش موبایل

 
تاریخ عضویت: Sep 2007
محل سکونت: تهرانپارس
نوشته ها: 8,211
سپاسها: : 8,720

6,357 سپاس در 1,362 نوشته ایشان در یکماه اخیر
Wink Biography of Bernadette Soubirous برنادت سوبيرو مقدس قدیسه شهر لورد فرانسه

به سوی ابدیت

در 4 مارس 1871 پدر من در ست 64 سالگی از دنیا رفت .



پدر برنادت

او همانطور که با ایمان عمیق زندگی کرده بود ، از دنیا رفت و از ملاقات پروردگار خشنود بود .
در 8 سپتامبر 1877 پدر پیرامل در لورد چشم از جهان فرو بست . او به خوبی ترتیب صفوف منظم را داد . کاری که من هرگز قادر بر انجام آن نبودم ! او برای بانو کلیسای بسیار با شکوهی ساخت !



كليساي حضرت مريم در لورد

یک باسیلکا ! کاری که نمی توانستم برای بانو بکنم . بانوی ما فقط از او یک کلیسای محقر خواسته بود .
اما پدر پیرامل برایش یک کلیسای بزرگ و پر جلال ساخت .
مطمئنا وقتی که او درست در روز تولدش از دنیا رفت ، بانو او را به بهشت برده است .
چقدر ابلهانه است که انسانی که قرار است خیلی زود دنیا را به مقصد بهشت ترک کند ، به چیزی دنیوی و مادی دلبسته باشد ! یک بار یکی از زائران در لورد از من پرسید که چرا از بانو نخواستی که خودت را شفا دهد و من گفتم که : بانو به من گفت تو در جوانی خواهی مرد .
در سپتامبر 1877 به یکی از خواهران گفتم که مدت زیادی بین شما نخواهم بود و به زودی بیمار می شوم و در همان درمانگاهی که در اداره اش کمک می کردم ، بستری خواهم شد . بستر بیماری من کلیسای کوچک سپیدم خواهد شد و بعد هم صلیبم خواهد بود . زمانی که در بستر زجر می کشم ، بسترم به مثابه صلیبم خواهد بود .
یکی از خواهرها موقعی که می خواست روی بدن من پماد بزند تاولهایم را ترکاند و من درد زیادی کشیدم . او عذر خواهی کرد و من گفتم که من مثل یک گربه پر طاقت هستم . و او لبخند زد . می دانست که منظورم همان پیامهایی است که در لورد به من داده شد . پیامهای توبه و فداکاری . من یک قربانی بودم .


تصویر واقعی برنادت در سال ۱۸۵۸ زمانی که ۱۴ سال داشت

من تصمیم گرفته بودم که حربه ام دعا و فداکاری باشد . چیزی که تا نفس آخرم باید انجام می دادم . بعد حربه فداکاری از من ساقط شد اما دعا و نیایش بود که مرا به سوی بهشت رهنمون می کرد .
ماموریت من رو به پایان بود . بانویی که خودش را به من و پدر پیرامل معرفی کرده بود حالا می توانست برای ابدیت فرزندش را پیش خود داشته باشد . همانطور که پدر پیرامل را نزد خود برده بود .

گناهکار بیچاره ... گناهکار بیچاره

برنادت سوبیرو در 16 آوریل 1887روز چهارشنیه عید پاک ، از دنیا رفت . او قبل از مرگش در یکشنبه عید پاک گفت : امروز صبح بعد از عشای ربانی من از پروردگار خواستم که به من رخصت دهد در آرامش با او صحبت کنم . اما او درخواست مرا اجابت نکرد . رنجهای من تا آخرین نفس باقی خواهد ماند .
دوشنبه روز عید پاک برنادت از دوست نزدیکش خواهر برنارد دالیاسBernard Dalias برای همیشه خداحافظی کرد . او همان خواهری بود که 12 سال پیش گفته بود من سه روز است در نورز هستم و هنوز برنادت را ندیده ام و یکی از راهبه ها گفته بود که خواهری که کنار شماست خواهر ماری برناده است و او تعجب زده گفته بود نه ! واقعا!
برنادت آن روز دستش را گرفته بود و گفته بود بله درست است ... و امروز برنادت دوباره دست او را گرفت و گفت خداحافظ برنارد . این آخرین دیدار ماست .
در سه شنبه عید پاک کشیش گفته بود که برنادت زندگی اش را وقف کرد و برنادت جواب داده بود چه وقفی ؟ نه زیرا در این دنیا خیلی سخت است که به خدا تعلق داشته باشی .
در چهارشنبه عید پاک او صلیبش را خواست و خواست که آن را به دستش گره بزنند . مبادا انگشتانش قدرت نگه داشتن صلیب را نداشته باشند .
برنادت به مجسمه مریم مقدس خیره شد و گفت من او را دیده ام . او چقدر زیباست و من چقدر مشتاق دیدار او هستم .


خواهر ناتالی پرتات Nathalie Portat حدود ساعت سه بعد از ظهر به اتاق برنادت آمد . و برنادت از او خواهش کرد کمکش کند آخرین دعای شکرگزاری اش را ادا کند . او صلیبش را در دست می فشرد و می گفت
"خدای من ، من به تو عشق می ورزم ، با تمام قلبم و با تمام روحم و با تمام توانم . "
خواهر ناتالی شروع به دعا کرد و بر مریم مقدس سلام فرستاد و برنادت با وضوح گفت " ای مادر مقدس ، برای من دعا کن . یک گناهکار بیچاره ، یک گناهکار بیچاره ."
ساعت مرگ او فرا رسیده بود و درست مثل عیسی مسیح روی صلیب گفت که
" من تشنه هستم " .
و خواهر برای او آب آورد . برنادت برای بار آخر علامت صلیب را چنان که مریم مقدس در غار ماسابیل به او آموخته بود رسم کرد .
به آرامی جرئه ای آب نوشید و به نرمی گردنش را خم کرد . و آهسته جانش را تسلیم کرد .
خواهر صلیب را به دستش داد و تسبیح را بین انگشتانش قرار داد . برنادت سوبیرو بعد از سی و پنج سال زندگی روی زمین ، به نزد خدا رفت .


برنادت سوبیرو مقدس

وقتی که خبر فوت برنادت سوبیرو اعلان شد ، مردم جمع شدند که مراتب احترامشان را به جای آورند . احساسات مذهبی شان آنها را بر آن داشت که دسته جمعی فریاد بزنند مقدسه از دنیا رفت ... مقدسه از دنیا رفت ...



تصویر واقعی بدن برنادت مقدس

آنها مصرانه می خواستند که برنادت تقدیس شود و لقب مقدسه بیابد . اما یک مانع محکم سر راهشان بود . مادر وازو کدبانوی دوران نوآموزی برنادت !
دو سال بعد از مرگ برنادت ، مادر وازو این زن قدرتمند و ترسناک ، مقام ارشد راهبه ها را کسب کرده بود . او نتوانسته بود برنادت را با قالب یانسن گراییJansenistic خود تطبیق دهد . و حالا هم نمی توانست نجوای خدا را از زبان مردم خدا بشنود . او قبلا هر گونه یادآوری و صحبت در مورد رویت های برنادت را ممنوع کرده بود و حالا هم تقدیس او و حرف و حدیث پیرامون این قضیه را ممنوع می کرد .
برنادت روزی به او گفته بود مرا اینقدر تحقیر نکنید و او با تندی تشر زده بود که باید تا فرا رسیدن مرگم صبر کنی . از عمر خواهر وازو یک ربع قرن باقی مانده بود . او در سال 1907 در لورد درگذشت .
دو سال بعد ، خواهر جوزفین فوریستر Josefine Forrestier نهضت تقدیس برنادت را بنا نهاد .
به عنوان بخشی از اقدامات رسمی تقدیس ، برنادت بعد از سی سال از مرگش نبش قبر شد و تابوتش بازگشایی شد . صلیب دستش زنگ زده بود و لباس راهبگی اش مندرس شده بود . اما خود برنادت کاملا و به زیبایی سالم و پاک باقی مانده بود . چنین به نظر می رسید که او فقط آرمیده است .
در 8 دسامبر 1933 ، پاپ پیوسPope Pius ششم برنادت را قدیسه کلیسای کاتولیک اعلام کرد . روز عید تقدیس او را 18 فوریه در نظر گرفتند . همان روزی که مریم مقدس به او قول شادمانی ابدی داده بود نه در این دنیا که در دنیای دیگر . مرد با ایمان دو روز عید دیگر هم برای او در نظر گرفت . یکی 16 آوریل سالگرد فوتش و دیگری 11 فوریه . روزی که مریم مقدس برای اولین بار از بهشت قدم به ماسابیل گذاشت تا برنادت را ببیند .
چشمه آب ماسابیل امروز همچنان می جوشد و هنوز هم مردم در صفوف منظم به ماسابیل می آیند . هنوز هم برکات و معجزات در غار لورد ادامه دارد . ولی بزرگترین معجزه لورد ، دخترکی بود که مریم مقدس در آن روز فوریه از او خواسته بود که نزدیکتر بیاید و

نام او برنادت است .

برنادت سوبيرو مقدسه شهر لورد فرانسه است كه در سال 1844 ميلادي ديده به جهان گشود و در چهارده سالگي 18 مرتبه مريم مقدس را رويت كرد و به دستور بانو چشمه اب شفا بخشي جاري كرد كه تا به امروز هزاران هزار بيمار لاعلاج و صعب العلاج را شفا داده است . وي در 35 سالگي در اثر سل استخوان جان سپرد . و سي سال پس از مرگش به دستور مقامات نبش قبر شد . دليل نبش قبر اثبات قديسه بودن اين بانوست . در كمال حيرت بدن پاك و دست نخورده برنادت در تابوت نمايان شد . اين در حالي بود كه لباسها و تابوت برنادت پوسيده بود ! برنادت قديسه اعلام شد . جسم اين بانوي مقدس تا به امروز در يك تابوت شيشه اي در شهر نورز فرانسه نگهداري مي شود .
براي كساني كه به خدا ايمان دارند هيچ توضيحي لازم نيست و براي كساني كه به خدا اعتقاد ندارند هر توضيحي ناكافيست .





__________________
This city is afraid of me
I have seen its true face
پاسخ با نقل قول
  #8  
قدیمی 02-03-2008
امیر عباس انصاری آواتار ها
امیر عباس انصاری امیر عباس انصاری آنلاین نیست.
مسئول ارشد سایت ناظر و مدیر بخش موبایل

 
تاریخ عضویت: Sep 2007
محل سکونت: تهرانپارس
نوشته ها: 8,211
سپاسها: : 8,720

6,357 سپاس در 1,362 نوشته ایشان در یکماه اخیر
Question برنادت سوبيرو مقدس Saint Bernadette Soubirous قدیسه شهر لورد فرانسه

جمکران اروپا


نزديک به 300 هزار زائر مسيحی اين روزها در لورد عکس از سايت بی بی سی جهانی( يا لوردس Lourdes)
جمع شده اند. نزديک به 10 هزار نفر از آنها بيمارانی هستند که روی صندلی چرخدار يا مستقيما روی بستر در مراسم مذهبی لورد شرکت می کنند. امروز می گفتند در ميان خطابه پاپ تنها صدايی که سکوت را می شکست آژير آمبولانس هايی بود که بايد بدحال ترين بيماران را به بيمارستان باز می گرداند يا به آنها خدمات پزشکی می رساند.

آنها جمع شده اند تا شفا بطلبند.

سالانه 6 ميليون نفر از شهرک لورد در فرانسه ( در جنوب غرب تولوز) زيارت می کنند. اين مقدس ترين مکان مذهبی برای مسيحيان کاتوليک در اروپاست.

بر اساس نوشته روزنامه گاردين 7000 نفر ادعا کرده اند که شفا گرفته اند. کليسا تنها 66 مورد را رسما به عنوان شفای معجزه آسا پذيرفته است. 2500 مورد هم از نظر علمی توضيح ناپذير اعلام شده است.

من به درست و نادرست اين خبرها حاليا کاری ندارم. اما اين واقعيت که دهها هزار نفر در يک مکان مذهبی جمع می شوند که گروهی از آنها سخت بيمارند و برای شفا و معجزه آمده اند انکار کردنی نيست.

اين گونه خبرها کمتر در رسانه ها منعکس می شود يا در انبوه خبرهای ديگر گم می شود. کمتر از آن ما ايرانی ها از آن با خبر می شويم و کمترين شمار از ميان ما ممکن است به اين خبر ها فکر کرده باشيم که خب آيا اين همان اروپای سکولاری است که می گويند؟

ما حقيقتا با تصوير شکسته ای از اروپا آشنا هستيم. تصويری يک بعدی و دلبخواهی. ما برای ديدن حقيقت اروپا يا تصوير جامع آن حجاب های بسيار داريم.

اين خبری مربوط به ۲۶ مرداد ۸۳ است از iran newspaper
پاپ «ژان پل دوم»:
آخرين زيارت خود را انجام دادم
پاپ «ژان پل دوم»، رهبر كاتوليك هاى جهان كه روز شنبه براى حضور در شهر زيارتى «لورد» در جنوب فرانسه عازم اين كشور شد، در پايان اين مراسم خبر از مرگ خود داد.
وى در پايان مراسم عباداتى كه در غار «ماسابى» در شهر «لورد» انجام داد، طى جملاتى كه به سختى ادا مى كرد، گفت: زمانى كه من در اين غار زانو زده بودم و غرق در تفكر بودم متوجه شدم كه به پايان زيارتم رسيدم.
اين نخستين بارى است كه رهبر كاتوليك هاى جهان كه از او به عنوان «زائرى هميشگى» نام برده مى شود و سال هاست از بيمارى پاركينسون رنج مى برد، بدين شكل به پايان زندگى خود اشاره دارد.
پاپ «ژان پل دوم» روز شنبه با ورود در فرورگاه «باتارب» مورد استقبال «ژاك شيراك» رئيس جمهورى فرانسه و همسرش «برنادت شيراك»، قرار گرفت.
در اين مراسم، شيراك در سخنانى كوتاه ضمن توصيف پاپ به «شبان دنيا و مردى صلح جو» اعلام كرد: «واتيكان و فرانسه در مبارزه براى تحقق جهانى كه انسان و انسانيت را محور هر پروژه اى قرار دهد، مبارزه مى كنند.»
پاپ ۸۴ ساله نيز در مراسمى كه شنبه شب با حضور ۳۰۰ هزار نفر برگزار شد، در سخنانى كوتاه گفت: همه بايد ديگرى را نه دشمن، بلكه برادرى براى در آغوش كشيدن ببينند تا بدين ترتيب بتوان جهانى بهتر را ساخت. اين يكصد و چهارمين سفر خارجى پاپ و هشتمين سفر وى به فرانسه و دومين سفر او به شهر زيارتى لورد است.
شهر لورد با ۱۵ هزار سكنه واقع در جنوب فرانسه به دليل وجود غار «ماسابى» كه گفته مى شود حضرت مريم (ع) در سال ۱۸۵۸ در اين غار بر دخترى روستايى به نام «برنادت سوبيرو» ۱۸ بار ظاهر شد و در آن، چشمه اى را براى شفاى بيماران جارى ساخت، يكى از مهمترين اماكن زيارتى جهان مسيحيت محسوب مى شود.
به گفته كميته پزشكى ناظر بر ادعاهاى معجزات اين غار تاكنون از هزاران ادعاى شفا، تنها ۶۶ مورد آنها توضيح پزشكى ندارد و به عنوان معجزه از آن ياد مى شود.

منبع سيستان







__________________
This city is afraid of me
I have seen its true face
پاسخ با نقل قول
پاسخ


کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان)
 
ابزارهای موضوع
نحوه نمایش

مجوز های ارسال و ویرایش
شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
شما نمیتوانید فایل پیوست در پست خود ضمیمه کنید
شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید

BB code is فعال
شکلک ها فعال است
کد [IMG] فعال است
اچ تی ام ال غیر فعال می باشد



اکنون ساعت 10:51 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.



Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)


سایت دبیرستان وابسته به دانشگاه رازی کرمانشاه: کلیک کنید




  پیدا کردن مطالب قبلی سایت توسط گوگل برای جلوگیری از ارسال تکراری آنها