شعر کردی کوچ

[Afshin_m05]

گیرۆده ته دڵ عاشقی دو چاوی خوماره

سه ودازه ده تم ره حمێ بکه به م دڵه زاره

شــه وگاره ،ته مه، تاڵه ژيان بێ روخي جوانت
بمهێنه ده رێ ، چاره سه رێ ، لـه م شه وه تاره

به فري خه مي زستاني نه بونيت گه لێ قورسه
با نه ڕزێ دڵم، خونچه گوڵم، فـه سڵي بـه ها ره
زامــي خـه مي كۆچت، لـه بنا ڕيشه مي ها ڕي
جه ورو خه فه ت و ده ردو به ڵا به ستي قه تاره

تا كـه ي له فيراقت خه م تـه م ،بێته سه رينم
ئه سريني دو چاوم، وه كو زه ريايه رووباره
تـۆ خوا وه ره وه، سه ربه ره وه، تـا ڵـه ژيـانم
ئه ي گيان به فيداي خه مزه و ئه م به ژنه چناره

نـا نـا، مه به ڕازي، بـه خـه مي كـۆچه وه بمرم
تو ئه وكه سه وا جێي مني گرت به سيه په ژاره
نـاڵێم وه ره وه باوه شي من، پێم بده مـا چێ
نـاڵێم به بزه ت، يبكه وه گوڵ، ئه م هه مو خاره

هه ر جارێ وه ره پێ بنێ سه ر فه ڕشي دو چاوم
تـۆزي بـه ري پێی تۆ گوڵه که م كۆشك و ته لاره