انجیر، اولین محصول زراعی بشر
میوه درخت انجیر
باستان شناسان اخیراً گزارشی مبنی بر یافتن شواهدی به منظور اثبات اینکه بشر در 11,400 سال پیش درخت انجیر پرورش می داده، ارائه کرده اند. گزارش فوق حاکی از این است که انجیر می تواند اولین میوه پرورش یافته به دست انسان باشد که هزار سال قبل از زراعت گندم، جو و بنشن در خاور میانه کشت می شده است.
میوه انجیر که بیش از 800 گونه مختلف دارد از خانواده توت است و در نواحی گرمسیری رشد می کند. نوع خاصی ازاین محصول که به عنوان میوه انجیر در بازار به فروش می رسد، با وجود انرژی زا بودن، مصرف کننده زیادی ندارد.
در انتهای این میوه پیازی شکل یک دهانه کوچک وجود دارد و داخلش یک محفظه پر از دانه های ریز است. گرده افشانی انجیر توسط نوعی زنبور کوچک انجام می شود که از سوراخ این میوه داخل شده و آن را بارور می کند.
انجیر دو جنس مختلف دارد، یکی انجیر وحشی و دیگری انجیر ماده یا انجیر خوراکی. در انجیرهای وحشی نوع خاصی از زنبور رشد کرده و پس از رشد کامل، داخل انجیر جفت گیری می کند. در این مرحله زنبور ماده برای جستجوی انجیر دیگری به منظور تخمگذاری محل را ترک می کند. انجیر خوراکی بدون کمک زنبورها به عمل می آید. گیاه انجیر به راحتی قابل قلمه زدن و تکثیر است.
در زمان های قدیم، انجیر فاسد را سمبل ویرانی می شمردند. به علت شکل خاص و متفاوت گل درخت انجیر، هندیان قدیم این درخت را به عنوان "درخت بدون گل" قابل احترام می شمردند، در متون بودایی و هندو در برخی موارد برای کنایه و اشاره به امری غیر ممکن از این اصطلاح استفاده شده " در درخت انجیر به دنبال گل گشتن".
در یونان قدیم انجیر به عنوان میوه ای مقوی برای تغذیه ورزشکاران استفاده می شد و دولت یونان صادرات این میوه را ممنوع کرده بود.
انجیر خشک جزو مقوی ترین میوه های خشک است و حاوی حدود 60 درصد شکر است. شیره سفید رنگ انجیر نیز برای درمان ناباروری و نیز تقویت مادرانی که نوزادشان راشیر می دهند، موثر است.