مشکل آهنگسازان فیلم در دهه 70

[SHeRvin]

مشکل آهنگسازان فیلم در دهه 70

بین سالهای 1971 تا 1972 تقریبا" می توان گفت که هیچ موسیقی ای برای فیلم یا تصاویر متحرک ساخته نشد. دلیل آن اعتصاب اتحادیه آهنگسازان و آواز نویسان آمریکا بود.

اختلاف اتحادیه با دست اندرکاران صنعت سینما و تهیه کننده گان تلویزیونی بیشتر حول و حوش دو موضوع بود یکی مدت زمان تهیه موسیقی و دیگری حق مالکیت موسیقی.

تا قبل از آن معمول بر این بود که به آهنگساز حدود شش هفته برای ساخت موسیقی وقت داده می شد در حالی که در اوایل دهه هفتاد این زمان به یک هفته تا ده روز تقلیل یافته بود.

مشکل بزرگتر دعوی بر سر حق مالکیت موسیقی بود. در واقع اتفاقی که افتاده بود آن بود که آهنگسازان هیچگونه حقی نسبت به آفریده هنری خود نداشت. استودیو های بزرگ هالیوود خود را صاحب موسیقی تولید شده برای فیلم می دانستند.

به عنوان مثال در سال 1971 از لالو شیفرین (Lalo Schifrin) درخواست شد تا راجع به یکی از کارهای موسیقی خود که برای یک فیلم هالیوودی ساخته بود در یک دانشگاه صحبت کند. وی پس از تماس با استودیو از آنان درخواست کرد تا پارتیتورهای کار را دراختیار او قرار دهند. آنها در جواب به او گفتند که این پارتیتور ها متعلق به شما نیست و بصورت سرسری گفتند اگر آنها را میخواهد باید اجاره کند.

در موردی دیگر هنگامی که یک ارکستر بزرگ ازموریس ژار (Morris Jarr) آهنگساز بزرگ فرانسه و هالیوود خواست تا موسیقی فیلم دکتر ژیواگو را با این ارکستر اجرا و رهبری کند، کمپانی مترو گلدن مایر (MGM) به او گفت که : "چون جای کافی برای نگهداری و بایگانی نداشتیم آنها را از بین برده ایم".

موسیقی فیلم ، هنر فراموش شده