جورج سولتی آخرین فوق رهبر ارکستر قرن بیستم

[SHeRvin]

Geporg Solti , 1912 - 1997

جورج سولتی متولد مجارستان از بزرگترین رهبرهای ارکستر جهان در سال 1912 در بوداپست بدنیا آمد. پیانو را نزد موسیقی دانانی چون ارنست فون دونای (Ernst von Dohnanyi) و بلا بارتوک (Bela Bartok) در آکادمی فرانس لیست (Franz Liszt) در بوداپست فرا گرفت و اولین کنسرت بزرگ خود را در سن 12 سالگی اجرا کرد.

از سال 1930 با مرکز اپرای بوداپست شروع به همکاری کرد و بین سالهای 1934 تا 1939 به عنوان کارگردان موسیقی در آنجا ایفای نقش می کرد. او بطور متوالی در سالهای 1936 و 1937 در فستیوال بزرگ موسیقی سالزبورگ با آرتور توسکانی (Arturo Toscanini) بعنوان دستیار کار کرد و تجارب بدست آمده در این دو دوره فستیوال تاثیر زیادی در علاقه و نگرش او به موسیقی کلاسیک گذاشت.

اواسط جنگ جهانی دوم به کشور سوئیس مهاجرت کرد و در زوریخ مقیم شد. در آنجا تمرینات خود بعنوان یک پیانیست را ادامه داد بطوریکه در سال 1942 جایزه اول رقابت های بین المللی نوازندگی پیانو از ژنو را دریافت کرد.

زندگی حرفه ای موسیقی او به واقع پس از پایان جنگ جهانی دوم آغاز شد. او برای مدت 25 سال تمرکز خود را در زمینه رهبری ارکسترهای اپرا معطوف کرد. اولین کار جدی خود را در سال 1951 با رهبری کارهای موتزارت در سالزبورگ آغاز کرد. او بین سالهای 1947 تا 1951 بعنوان رئیس اپرای مونیخ، و نیز بین سالهای 1952 تا 1961 بعنوان رئیس اپرای فرانکفورت انجام وظیفه کرد.

اواخر سال 1950 اولین کارهای خود را با فیلارمونیک وین اجرا و ضبط کرد. همچنین در سال 1961 بعنوان رئیس ارکستر فیلارمونیک لس آنجلس برگزیده شد، اما نتوانست آنجا خیلی دوام بیاورد چرا که دستیار او - زوبین مهتا (Zubin Mehta)، موسیقیدانی هندی الاصل است - فردی بود که توسط مدیریت ارکستر بدون مشورت به وی تحمیل شده بود.


وی در سال 1969 ریاست و رهبری ارکستر سمفونیک شیکاگو را بعهده گرفت و از آنجا بود که دومین دوره فعالیت موسیقی وی بعنوان یک رهبر ارکستر آغاز شد. او تا سال 1991 در این سمت باقی ماند و در این میان بین سالهای 1972 تا 1975 با حفظ سمت خود در شیکاگو، رهبری ارکستر پاریس را بعهده گرفت. پس از آن درسال 73 بعنوان مشاور اپرای پاریس انتخاب شد.

وی در طول سالهای 79 الی 83 بعنوان رئیس فیلارمونیک لندن ایفای نقش کرد. در 1983 به مناسبت یکصدمین سالگرد تولد ریچارد واگنر رهبری Der Ring des Nibelungen in Bayreuth را بعهده گرفت، هرچند از نتیجه کار خیلی راضی نبود.

علاقه او بیشتر به موسیقی آلمان و اتریش مربوط به دوران پست رمانتیک بود. وی در سال 1992 بجای هربرت فون کارایان (Herbert von Karajan) بعنوان رئیس فستیوال - عید پاک - سالزبورگ انتخاب شد و تا سال 1994 در این سمت بود.

جورج سولتی در طول زندگی موسیقی خود اجراهای بیادمادنی بسیاری از خود بجای گذاشته است. او این شانس را داشت که در قرن بیستم با سازهای الکترونیک آشنا شود و در کنار کارایان و برینشتاین بعنوان بهترین رهبران ارکستر جهان شناخته شود. مردم فرانسه و جهان هنوز هم از اجرای زیبای "عروسی فیگارو" که با ارکستر اپرای پاریس در سال 1976 یاد می کنند. وی همچنین در طول فعالیت هنری خود 30 جایزه Grammy را نصیب خود کرد.

"من علاقه ای به بازنشستگی ندارم، چرا که در اینصورت خواهم مرد. من عاشق موسیقی هستم و برای همین تا آخرین لحظه کار خواهم کرد."

این سخنانی بود که وی در ماه جون 1997 بیان کرد و بعد از آن در یک روز جمعه ماه سپتامبر هنگامی که تعطیلات خود را در پاریس میگذراند به خواب ابدی فرو رفت.