گزارش تصويری از کنسرت کامکارها خانه ام ابريست

[دانه کولانه]

گزارش تصويری از کنسرت تازه کامکارها

درخشش تکنوازان در کنسرت کامکارها


کنسرت کامکارها با حضور چند نوازنده میهمان در دو بخش موسیقی فارسی و کردی شب گذشته در تالار بزرگ کشور و با حضور بیش از سه هزار بیننده و شنونده برگزارشد.
به گزارش خبرنگار مهر در این کنسرت که نسبت به کنسرت سال گذشته با برنامه ریزی خانه موسیقی و مدیریت هنری هوشنگ کامکار کامل تروبا کیفیت بهتری ارائه شد، چند تکنوازی بسیار درخشان و شنیدنی گنجانده شده بود که شنوندگان را مجذوب خود کرد.
در قسمت نخست برنامه،گروه بعد از اجرای قطعه ای ارکسترال از اردوان کامکار، کار جدید بیابان بیکران در نوا، اثر ارسلان کامکار را اجرا کردند.اثری که نخستین بار در دوماه قبل ودر مراسمی که به مناسبت سال جهانی مولانا در دانشگاه تهران برگزار شده بود اجرا شد،امادر این اجرا کار بسیار پخته تر و با صلابت تر ارائه شد.در ادامه ارژنگ سیفی زاده- نوازنده جوان و پرتوان- دردستگاه نوا به تکنوازی پرداخت.در اینجا باید عملکرد هوشنگ کامکار( به عنوان مدیرگروه) را برای معرفی استعدادهای جوان در چنین موقعیت هایی که هزاران نفر به طور مستقیم شاهد برنامه ای زنده هستند تحسین کرد؛ انصافا هم که سیفی زاده پاسخ خوبی به این اعتماد داد.
خانه ام ابری است با( شعر معروف نیما) اثر ارسلان، سرود زمین ،اثر هوشنگ و به یاد مادر ساخته ارسلان از دیگر قطعاتی بود که در این بخش و در دستگاه شور و متعلقاتش اجرا شد اما در این قسمت به هیچ وجه نمی توان از تکنوازی ها و دونوازی شیرین و دلچسب اردشیر کامکار و شروین مهاجر(با دو کمانچه)به سادگی گذشت. دونوازی این دو کمانچه نوازدر شور و دشت که تا کنون چندین بار ین دونوازی را در برنامه های مختلف ازجمله در کاخ نیاوران و جشن خانه موسیقی اجرا کرده اند بسیار جفت و جور و شنیدنی بود.انگشت گذاری ها و سونوریته این دو ساز با وجود اختلاف فاصله و پرده ، نوایی همساز و همرازرا به گوش می رساند که قطعا نتیجه همدلی و همراهی آنها است.تکنوازی پرصلابت و جانانه اردوان که گویی دو سنتور نواز قدردر آن واحد هماورد می کنند پایان خوشی برای بخش نخست رقم زد.
با ابتکار بهروز غریب پور (طراح صحنه)که خود کردی از دیار کردستان و از همشهریان کامکارها است، صحنه و دیواره پشتی نوازندگان در بخش دوم با اشاره نوک انگشتی عوض می شد؛این دکوردر بخش نخست از تونالیته سفید و کرم با هاله ای ازرنگ و لته های رنگی پارچه های کردی برخوردار بود که در بخش دوم بر گشت ودر آن سوی ،پارچه های نقاشی شده به بیننده حس وحال زندگی عشیره ای دادو فضای خوبی از محیط زنگی کردستان را القا کرد.
در قسمت موسیقی کردی،به ترتیب از چپ صحنه ،پشنگ و ارسلان کامکار، ارژنگ سیفی‌زاده، نیریز(فرزند پشنگ) و بیژن کامکار، مریم ابراهیم‌پور(همسر ارسلان)، صبا(دختر هوشنگ)، اردشیر کامکار، شروین مهاجر، قشنگ کامکار، امیر حقیری، هانا(فرزند بیژن)، ارژنگ و اردوان کامکار با لباس های محلی کردی نشستند.
آغازبخش قسمت کردی قطعه"تاراگول"به معنای تارای گل بود که برای تاراکامکار (دختردو ساله اردشیر)ساخته شده بود جالب آنکه شعر این قطعه از مولوی کرد (سید عبدالرحیم تاوگوزی متخلص به معدومی)بود .مولوی از شاعران بزرگ کردستان عراق است که علاوه بر دیوان شعرش اثار ارزشمندی به زبان عربی و کردی دارد و حدود چهل سال پیش در گذشته است.
"هی مه رو مه رو"(باز نرو)،"هوای سیامال" – (هوای سیاه چادرها) "منالینه"(کودکان) بر اساس آواز حیرانی و مطرب ئاهنگی(مطرب آهنگی)قطعات بعدی بود که به ترتیب اجرا شد اما قطعه شیلره – کابوکی (لاله واژگون و عروس) از قطعات فولکلوریک معروف است که تاکنون با اجرا هاوتنظیم های مختلفی اجرا شده است اما تنظیم جدیدی که هوشنگ انجام داده بود بسیار بدیع و جالب توجه می نمود.استفاده از فواصل مختلف و به اصطلاح پلی فونیک کردن قطعه و نقش متفاوت دادن به هم خوانان ، کابوکی نویی را سوار بر امواج صوتی به گوش مخاطبان می رساند.
"شکسته دل" آخرین قطعه بخش کردی بود که با این شعر"نالی":"عزیزم، روحی شیرینم، دو چاووم" اجرا شد وسپس اعضا صحنه را ترک کردند اما بعد از لحظاتی بازگشتند تا قطعه معهود و موعود خود را که همانا "بوتورای"(قهر نکن)باشد بخوانند و بزنند.
کنسرت کامکارها به خاطر تکنوازی های قوی و جاندار،تنظیم های پیچیده و دقیق ،موسیقی پلی فونیک وهمچنین اجرای خوب و راحت اش از ارزش های بسیاری برخوردار بود ؛ صدابرداری خوب و نورپردازی و دکورساده ومناسب و...هم موجب شد تا مردم شاهد کنسرت خوب ودلنشینی در تابستان 1386 باشند.

[دانه کولانه]

جمعیت در آخر کنسرت برای عکس گرفتن تلاش می کردند.

[دانه کولانه]

[دانه کولانه]

[دانه کولانه]

[دانه کولانه]

[دانه کولانه]

[دانه کولانه]

[دانه کولانه]

منابع:
http://www.mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?NewsID=540285
http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M261303.jpg




درخشش تکنوازان در کنسرت کامکارها خانه ام ابريست خانه‌ام ابريست‌ ‌
يک‌سره روى زمين ابرى است آن‌ ‌
آى نى‌زن که تو را آواى نى برده است‌ ‌
دور از ره کجايي؟‌ ‌
جمعه هيچ چيز کم نبود، نور، صدا، همراهى‌‌ ‌گروه و صحنه، نيما، شاملو، مولانا؛ همه آمده بودند تا گوش و دل به تازه‌ترين نواهاى‌ ‌فارسى و کردى خانواده‌ کامکار بسپارند.
کنسرت کامکارها با حضور چند نوازنده ميهمان در دو بخش موسيقى فارسى و کردى جمعه شب در تالار بزرگ کشور و با حضور بيش از سه هزار بيننده و شنونده برگزارشد.‌به گزارش مهر در اين کنسرت که نسبت به کنسرت سال گذشته با برنامه ريزى‌ ‌خانه موسيقى و مديريت هنرى هوشنگ کامکار کامل تروبا کيفيت بهترى ارائه شد، چند‌ ‌تکنوازى بسيار درخشان و شنيدنى گنجانده شده بود که شنوندگان را مجذوب خود‌ ‌کرد.‌‌در قسمت نخست برنامه،گروه بعد از اجراى قطعه اى ارکسترال از اردوان کامکار،‌ ‌کار جديد بيابان بيکران در نوا، اثر ارسلان کامکار را اجرا کردند.اثرى که نخستين‌ ‌بار در دوماه قبل ودر مراسمى که به مناسبت سال جهانى مولانا در دانشگاه تهران‌ ‌برگزار شده بود اجرا شد،امادر اين اجرا کار بسيار پخته تر و با صلابت تر ارائه‌‌ ‌شد.در ادامه ارژنگ سيفى زاد- نوازنده جوان و پرتوان- دردستگاه نوا به تکنوازى‌ ‌پرداخت.در اينجا بايد عملکرد هوشنگ کامکار( به عنوان مديرگروه) را براى معرفى‌ ‌استعدادهاى جوان در چنين موقعيت هايى که هزاران نفر به طور مستقيم شاهد برنامه اى‌ ‌زنده هستند تحسين کرد؛ انصافا هم که سيفى زاده پاسخ خوبى به اين اعتماد داد.‌‌خانه ام ابرى است با( شعر معروف نيما) اثر ارسلان، سرود زمين ،اثر هوشنگ و به‌ ‌ياد مادر ساخته ارسلان از ديگر قطعاتى بود که در اين بخش و در دستگاه شور و‌ ‌متعلقاتش اجرا شد اما در اين قسمت به هيچ وجه نمى توان از تکنوازى ها و دونوازى‌ ‌شيرين و دلچسب اردشير کامکار و شروين مهاجر(با دو کمانچه)به سادگى گذشت. دونوازى‌ ‌اين دو کمانچه نوازدر شور و دشت که تا کنون چندين بار ين دونوازى را در برنامه هاى‌ ‌مختلف ازجمله در کاخ نياوران و جشن خانه موسيقى اجرا کرده اند بسيار جفت و جور و‌ ‌شنيدنى بود.انگشت گذارى ها و سونوريته اين دو‌ ‌ساز با وجود اختلاف فاصله و پرده‌ ‌،‌ ‌نوايى همساز و همرازرا به گوش مى رساند که قطعا نتيجه همدلى و همراهى آنها‌ ‌است.تکنوازى پرصلابت و جانانه اردوان که گويى دو سنتور نواز قدردر آن واحد هماورد‌ ‌مى کنند پايان خوشى براى بخش نخست رقم زد.‌‌با ابتکار بهروز غريب پور (طراح صحنه)که خود کردى از ديار کردستان و از همشهريان‌ ‌کامکارها است، صحنه و ديواره پشتى نوازندگان در بخش دوم با اشاره نوک انگشتى عوض مى‌ ‌شد؛اين دکوردر بخش نخست از توناليته سفيد و کرم با هاله اى ازرنگ و لته هاى رنگى‌ ‌پارچه هاى کردى برخوردار بود که در بخش دوم بر گشت ودر آن سوى ،پارچه هاى نقاشى شده‌ ‌به بيننده حس وحال زندگى عشيره اى دادو فضاى خوبى از محيط زنگى کردستان را القا‌ ‌کرد.‌‌در قسمت موسيقى کردي،پشنگ و ارسلان کامکار، ارژنگ‌ ‌سيفى‌زاده، نيريز(فرزند پشنگ) و بيژن کامکار، مريم ابراهيم‌پور(همسر ارسلان‌)‌،‌ ‌صبا(دختر هوشنگ)، اردشير کامکار، شروين مهاجر، قشنگ کامکار، امير حقيري، هانا(فرزند‌ ‌بيژن)، ارژنگ و اردوان کامکار با لباس هاى محلى کردى نشستند.‌ ‌آغازبخش قسمت کردى قطعه”تاراگول”به معناى تاراى گل بود که براى تاراکامکار‌‌ (‌دختردو ساله اردشير)ساخته شده بود جالب آنکه شعر اين قطعه از مولوى کرد (سيد‌ ‌عبدالرحيم تاوگوزى متخلص به معدومي)بود .مولوى از شاعران بزرگ کردستان عراق است که‌ ‌علاوه بر ديوان شعرش اثار ارزشمندى به زبان عربى و کردى دارد و حدود چهل سال پيش در‌ ‌گذشته است.‌”‌هى مه رو مه رو”(باز نرو)،”هواى سيامال” - (هواى سياه چادرها‌) “‌منالينه”(کودکان) بر اساس آواز حيرانى و مطرب ئاهنگي(مطرب آهنگي)قطعات بعدى بود که‌ ‌به ترتيب اجرا شد اما قطعه شيلره - کابوکى (لاله واژگون و عروس) از قطعات فولکلوريک‌ ‌معروف است که تاکنون با اجرا هاوتنظيم هاى مختلفى اجرا شده است اما تنظيم جديدى که‌‌ ‌هوشنگ انجام داده بود بسيار بديع و جالب توجه مى نمود.استفاده از فواصل مختلف و به‌ ‌اصطلاح پلى فونيک کردن قطعه و نقش متفاوت دادن به هم خوانان ، کابوکى نويى را سوار‌ ‌بر امواج صوتى به گوش مخاطبان مى رساند.‌ “‌شکسته دل” آخرين قطعه بخش کردى بود که با اين شعر”نالي”:”عزيزم، روحى شيرينم،‌ ‌دو چاووم” اجرا شد وسپس اعضا صحنه را ترک کردند اما بعد از لحظاتى بازگشتند تا قطعه‌ ‌معهود و موعود خود را که همانا “بوتوراي”(قهر نکن)باشد بخوانند و بزنند.‌ ‌کنسرت‌ ‌کامکارها به خاطر تکنوازى هاى قوى و جاندار،تنظيم هاى پيچيده و دقيق ،موسيقى پلى‌ ‌فونيک وهمچنين اجراى خوب و راحت اش از ارزش هاى بسيارى برخوردار بود ؛ صدابردارى‌ ‌خوب و نورپردازى و دکورساده ومناسب و...هم موجب شد تا مردم شاهد کنسرت خوب ودلنشينى‌ ‌در تابستان 1386 باشند.‌
منبع:http://www.ashtidaily.com/detail.aspx?cid=110436 ‌