ملاقات هلال ماه با زهره، زحل و مریخ

دبیر انجمن نجوم اهواز از مقارنه هلال ماه با سیاره‌های مریخ، زهره و زحل خبر داد و گفت: این مقارنه‌ها از 22 تا 25 تیرماه خواهد بود که در صورت داشتن افقی پاک و بدون گرد و خاک قابل رویت است

خسرو جعفری زاده گفت: در صورت داشتن افقی تمیز و بدون خاک از 22 تا 25 تیرماه آسمان شامگاهی تصویر زیبایی از مقارنه‌ها و سیاره‌ها را به نمایش خواهد گذاشت.

وی با بیان اینکه شامگاه 22 تیرماه هلال ماه به آسانی در بالای افق غربی قابل رویت است، افزود: در این شب هلال ماه با درخشندگی 5/1 و ارتفاع 6 درجه (30 دقیقه پس از غروب خورشید) رویت خواهد شد کمی پایین‌تر از هلال ماه، سیاره عطارد نیز مانند ستاره‌ای از قدر 5/0- خودنمایی می‌کند.

به گزارش خبرگزاري مهر، دبیر انجمن نجوم اهواز به پدیده‌های آسمانی 23 تیرماه اشاره کرد و اظهار داشت: شامگاه روز 23 تیرماه هلال ماه در کنار سیاره زهره و ستاره قلب شیر جای خواهد گرفت تا مقارنه‌ای سه تایی به وجود آورد امشب جدایی زاویه ماه از سیاره زهره 6 درجه و از ستاره قلب شیر 4 درجه خواهد بود.

وی اضافه کرد: در روز 24 تیرماه نیز هلال ماه با فاز 20 درصد در نزدیکی سیاره کم نور مریخ خواهد بود و در روز 25 تیرماه هلال ماه در کنار سیاره زحل جا می‌گیرد و رصدگران را به دیدن خود دعوت می‌کند.

منظومه شمسي

عطارد يا تير
درباره ي عطارد:
عطارد نزديك ترين سياره به خورشيد و اولين سياره‌ي منظومه‌ي شمسي است. قطر آن نيز به 4880 كيلومتر مي رسد. اين سياره در يك مدار بيضي شكل به دور خورشيد مي‌چرخد. دماي آن در روز به 427 درجه و در شب ب 137 درجه زير صفر كاهش مي‌يابد. عطارد هر 58 روز يكبار به دور خودش و هر 88 روز يكبار به دور خورشيد مي‌چرخد. در عطارد هيچ گونه جوي وجود ندارد، ولي بر اساس برخي از مطالعات در عطارد كمي گاز هليوم وجود دارد. اين سياره هيچ گونه هقمري ندارد.

مشخصات فيزيكي عطارد:
فاصله متوسط از خورشيد به ميليون كيلومتر9/57
گردش به دور خورشيد88 روز
قطر كيلومتر به4880

زهره يا ناهيد يا ونوس
سياره ي زهره از درخشان ترين اجرام آسماني است.فاصله ي اين سياره از خورشيد به طور متوسط از خورشيد 107 ميليون كيلومتر است. اين سيره درحالي كه هر 225 روز يك دوربه دور خورشيد مي چرخد، هر243 روز هم به دور خودش ميچرخد.چون اين سياره برعكس به دور خودش ميچرخد، خورشيد از مغرب طلوع و از مشرق غروب ميكند. اين سياره هيچ گونه قمري ندارد.

مشخصات فيزيكي زهره:
فاصله‌ي‌متوسط ازخورشيد به ميليون كيلومتر 2/108
گردش به دور خورشيد243 سال
قطر به كيلومتر12104

زمين يا ارض
سومين سياره ي منظومه ي شمسي زمين است كه ما بر روي ان زندگي مي‌كنيم. زمين به طور متوسط 150 ميليون كيلومتر از خورشيد فاصله دارد. هر شبانه روز زمين 24 ساعت و هر سال آن 365 روز و6 ساعت است. زمين هم مثل زهره داراي جو است. 78 درصد گاز زمين نيتروژن، 21درصد اكسيژن و1درصد دي‌اكسيدكربن و گاز هاي ديگر است. تنها قمر زمين ماه است و با فاصله ي 380 هزار‌كيلومتري زمين قرر دارد كه هر 5/29 روز يكبار به دور زمي مي‌چرخد.

مشخصات فيزيكي زمين:
فاصله‌ي‌متوسط از خورشيد به ميليون كيلومتر 6/149
تعداد قمر1
گردش به دور خورشيد365سال
قطر به كيلومتر12756

مريخ يا بهرام
مريخ چهارمين سياره از خورشيد است كه به طور متوسط 228 ميليون كيلومتر از آن فاصله دارد. يك شبانه روز آن 5/24 ساعت است. هر يك سال آن 687 روز است. به علت دوري از خورشيد حداعقل دماي آن به 100- درجه و حداكثر آن به 27 درجه مي رسد. نام قمر هاي آن فوبوس و ديموس است. به نظر ميرسد خورشيد در فوبوس از مغرب طلوع و از مشرق غروب مي كند.

مشخصات فيزيكي مريخ:
فاصله‌ي‌متوسط از خورشيد به ميليون كيلومتر 9/227
تعداد قمر2
گردش به دور خورشيد687 سال
قطر به كيلومتر6794

مشتري يا برجيس يا ژوپيتر
بزرگ ترين سياره ي منظومه شمسي، مشتري يا ژوپيتر يا برجيس است كه به عنوان پنجمين سياره ي منظومه شمسي است.
اين سياره بيش از 1300 بار از زمين بزرگ‌تر، قطر آن 11 بار از زمين بيشتر و جرم آن، 388 بار بيشتر از جرم زمين است. يك شبانه روز آن 10 ساعت محاسبه شده است. مشتري به تنهايي 5/2 بار سنگين تر از تمام سياره ها، سيارك‌ها و اقمار منظومه شمسي است.

مشخصات فيزيكي مشتري:
فاصله‌ي‌متوسط از خورشيد به ميليون كيلومتر778
تعداد قمر63
گردش به دور خورشيد 5/4332 (كمي بيش از 11 سال)
قطر به كيلومتر142796

زحل يا كيوان
زحل يا كيوان اندكي كوچك‌تر از مشتري، ششمين سياره منظومه شمسي است. جرم زحل 95 بار بيشتر از جرم زمين است. حجم آن 735 بار از زمين بيشتر است. قطر اين سياره 120000 كيلومتر است.
زحل هر 5/29 سال يك بار به دور خورشيد مي چرخد.

مشخصات فيزيكي زحل:
فاصله‌ي‌متوسط از خورشيد به ميليون كيلومتر1427
تعداد قمر30
گردش به دور خورشيد10759 (29 سال)
قطر به كيلومتر120000

اورانوس
هشتمين سياره از خورشيد سياره ي اورانوس است كه در فاصله متوسط دو ميليارد و 870 ميليون كيلومتري خورشيد قرار گرفته است.
شخصي به نام ويليام هرشي انگليسي آن را درون تلسكوپ خود يافته و پس از تحقيقات سياره ي هفتم را كشف كرد. از چيزهاي جالب اين سياره اين است كه قطب شمالش به طرف خورشيد است و مناطق استوايي آن بسيار سرد است.

مشخصات فيزيكي اورانوس:
فاصله‌ي‌متوسط از خورشيد به ميليون كيلومتر2871
تعداد قمر15
گردش به دور خورشيد84 سال
قطر به كيلومتر51800

نپتون
نپتون هشتمين سياره ي منظومه شمسي است. فاصله متوسط آن از خورشيد 4 ميليارد و 495 ميليون كيلومتر است. حدود 165 سال طول مي كشد تا يك دور، دور خورشيد بچرخد. هر روز نپتون 16 ساعت و 6 دقيقه است. بيروني ترين قمر سياره ي نپتون در فاصله ي 5 ميليون و 511 هزار كيلومتري آْن قرار دارد.

مشخصات فيزيكي نپتون:
فاصله‌ي‌متوسط از خورشيد به ميليون كيلومتر4497

تعداد قمر8

گردش به دور خورشيد42/164 سال

قطر به كيلومتر50450

پلوتو يا پلوتون
آخرين سياره منظومه شمسي، سياره پلوتو يا پلوتون است كه به طور متوسط 6 ميليارد كيلومتر از خورشيد فاصله دارد. مدار آن به شكل بيضي كشيده است كه گاهي از نپتون به خورشيد نزديك تر مي شود.
اين سياره در سال 1930 كشف شد. دماي اين سياره به 240- درجه سانتي گراد برآورد مي شود. اين سياره هر 248 سال يكبار به دور خورشيد مي چرخد.
به نظر مي رسد كه پلوتو قمري از اقمار نپتون بوده كه از آن جدا شده است.

مشخصات فيزيكي پلوتو:
فاصله‌ي‌متوسط از خورشيد به ميليون كيلومتر5913
تعداد قمر1
گردش به دور خورشيد 6/248 سال
قطر به كيلومتر2290

نجوم و....


بزرگ ترين و كوچك ترين قمر هاي منظومه ي شمسي كدام است؟

در منظومه ي شمسي قمر گانيمد بزرگترين قمر شناخته است كه قطر آن به 5800 كيلومتر مي رسد. اين قمر مربوط به سياره مشتري است. بعد از آن، قمر تيتان از اقمار زحل به قطر 5270 كيلومتر است. برخي از اقمار مشتري بسيار كوچك است. البته كوچكترين قمري كه اندازه قطر آن محاسبه شده مربوط به قمر ديموس از اقمار سياره مريخ به قطر 13 كيلومتر است.

چرا زمين جاذبه دارد؟
به چه علت اجرام آسماني مانند زمين، ماه سيارات و خورشيد و ديگر ستارگان، اجسام كوچك‌تر را به سمت خود مي كشند؟ براي آن هيچ دليل واضحي ندارزيم. اين كه اجرام مادي در اطراف خود يك ميدان جاذبه ايجاد مي كنند، يك قانون طبيعي است. شما در هر جاي زمين كه سنگي را به آسمان رها كنيد، به سطح زمين باز مي گردد. البته هرچه جرم اين كرات كمتر باشد، نيروي جاذبه آنها نيز كمتر مي شود. مثلا وزن يك انسان معمولي اگر در روي كره زمين 66 كيلوگرم باشد، همين انسان در كره ماه حدود 11 كيلوگرم وزن خواهد داشت. اين شخص در سياره مشتري صدها كيلوگرم وزن پيدا مي كند.

حلقه هاي زحل چيست؟
تصاويري كه سفينه هاي وياجر 1 و 2 از حلقه هاي زحل گرفته اند، حاكي از آن است كه اين حلقه ها از قطعات يخ تشكيل شده اند و قطعه هايي كه حدود چند سانتي متر از يخ متان و هيدروژن جامد است كه در فواصل معيني از زحل به طور پراكنده اند و به دور آن مي چرخند.

چرا آسمان آبي است؟
در عبور از جو زمين مقداري از نور خورشيد پراكنده مي شود. اندازه قطر مولوكولهاي جو طوري است كه بيشتر، نور آبي خورشيد را پراكنده مي كنند. به همين دليل است كه ما آسمان را آبي مي بينيم.

کشف سیاره در نزدیکی خورشید

همشهري آنلاين-دانشمندان از کشف سیاره‌ای خبر دادند که به قدری به خورشید نزدیک است که سطح آن بخار می‌شود
اين سياره ظاهری شبیه به ستاره دنباله دار دارد.

به گزارش واحد مرکزی خبر به نقل از شبکه تلویزیونی الجزیره انگلیسی، این سیاره اوسایروس نام دارد و بخشی از منظومه شمسی محسوب نمی‌شود.

سیاره اوسایروس صدو پنجاه و سه سال نوری با زمین فاصله دارد.

این سیاره هر سه و نیم روز یک بار در مدار خورشیدی خود گردش میکند که در این صورت، سرعت آن حدود بیست و پنج بار بیش از سیاره عطارد است که نزدیکترین سیاره به خورشید محسوب می‌شود.

سرعت سیاره کشف شده به حدی است که دمای سطح آن به دوهزار درجه سانتیگراد می‌رسد.

سن جدید سیاره زمین محاسبه شد

همشهري آنلاين:
محققين برای تایید سن زمین عناصر موجود در جبه زمین را با عناصر موجود در شهاب‌سنگ‌هایی که سنی برابر سن منظومه خورشیدی داشتند مقایسه کردند.

مطالعات زمین‌شناسی به‌تازگی سن جدید و دقیق‌تری را برای سیاره زمین تخمین زده است که به گفته دانشمندان مطالعات جدید نشان می‌دهد زمین 70 میلیون سال جوان‌تر از سیاره 4 میلیارد و 537 میلیون ساله‌ای است که از قبل شناخته می‌شد.

به گزارش خبرگزاری مهر، برای تایید سن زمین، محققين عناصر موجود در جبه زمین را با عناصر موجود در شهاب‌سنگ‌هایی که سنی برابر سن منظومه خورشیدی داشتند مقایسه کردند. گزارش نتیجه این مطالعات روز 9 جولای در نشریه "نیچر ژئوساینس" منتشر شده است.

نتایج مطالعات نشان می‌دادند که سیاره زمین برای شکل گیری لایه‌های مختلف مدت زمان بیشتری از آنچه در گذشته تصور می‌شد، صرف کرده است. دانشمندان این مقیاس زمانی را با مطالعه بر روی مدت زمانی که زمین برای رشد و به هم پیوستن صرف کرده، مدت زمانی که جنین‌های سیاره‌ای برای شکل دادن سیاره زمین با یکدیگر برخورد می‌کرده‌اند، مورد بررسی قرار دادند.

"جان راد" از دانشگاه کمبریج که انجام این مطالعات را به عهده داشته است می‌گوید: این برخوردها باعث شدند بخش‌هایی از سیاره ذوب شده و مواد فلزی این فرصت را داشته باشند تا برای شکل دادن به هسته زمین از دیگر مواد تفکیک شوند. از این رو طی این فرایند سیاره به مجموعه‌ای تفکیک شده از هسته مذاب و لایه‌های خارجی‌تر و جبه تبدیل شد. هرچه این فرایند طولانی‌تر بوده باشد زمان متولد شدن زمین در ابعاد و شکل ژئولوژیکی کنونی‌اش نیز به تاخیر افتاده است.

محققين برای روشن کردن این موضوع دو عنصر شیمیایی درون جبه زمین به نام‌های "هفنیوم 182" و "تنگستن 182" را مورد مطالعه قرار دادند. طی دوره‌ای چند میلیون ساله هفنیوم تجزیه شده و به تنگستن تبدیل می‌شود و تنگستن نیز عنصری فلز دوست است، از این رو زمانی که هسته زمین در حال شکل‌گیری بوده، تنگستن در این فرایند شکل‌گیری سهیم بوده است. این عنصر در فلزات موجود در زمین نشانه‌هایی از خود به جا گذاشته که نشان دهنده مدت زمان دوره تفکیک شدن لایه‌های سیاره است.

پس از مقایسه میزان "تنگستن 182" در جبه با میزان عنصر مشابهی که در شهاب‌سنگ‌هایی با سنی برابر سن منظومه خورشیدی وجود دارند، دانشمندان توانستند طول دوره مجزا شدن کامل زمین به لایه‌های هسته و جبه را تعیین کنند. با شبیه‌سازی تمامی شیوه‌های ممکنی که فرایند تفکیک‌پذیری لایه‌های زمین می‌توانسته طی آنها شکل گرفته باشد، محققين دریافتند دوره تکمیل شدن لایه‌های زمین در حدود 100 میلیون سال به طول انجامیده است، در حالی که مطالعات پیشین طول این دوره را 30 میلیون سال تخمین زده بود.

بر اساس گزارش بی بی سی، به این شکل، سن جدید سیاره زمین 4.467 میلیارد سال خواهد بود که به نسبت سن قدیمی‌تر آن که در حدود 4.537 میلیارد سال تخمین زده شده بود بسیار جوان‌تر به نظر می‌آید.

ایستگاه فضایی در برابر ماه / عکس


خبرآنلاين- ایستگاه فضایی بین‌المللی در ارتفاع 400 کیلومتری از سطح زمین به دور سیاره مادری در گردش است و شبانگاهان می‌توان آن را به شکل نقطه‌ای نورانی مشاهده کرده که به آرامی از غرب به شرق آسمان را درمی‌نوردد.

اما بعضی وقت‌ها پیش می‌آید که این ابزار بزرگ که هم‌اکنون وسعتش از یک زمین فوتبال هم فراتر رفته، از مقابل ماه یا خورشید بگذرد و چشم‌اندازی جالب را پدید آورد.
این تصویر نیز به هنگام عبور ایستگاه فضایی بین‌المللی از مقابل ماه گرفته شده است.

http://khabaronline.ir/images/2010/7...rdo-julio1.jpg

خبرگزاري فارس: مارك و اسكات دوقلوهاي آمريكايي براي سفر به فضا آماده مي‌شوند.

http://media.farsnews.com/Media/8903...4/A0854559.jpg

به گزارش گروه "فضاي مجازي " خبرگزاري فارس، همشهري آنلاين نوشت: مارك و اسكات دوقلوهاي آمريكايي هستند كه شغلشان هم يكسان است و حالا اين دو فضانورد، درصورت انجام ماموريت مارك در فوريه 2011(اسفند 89) عنوان نخستين دوقلوهاي فضايي را به خود اختصاص خواهند داد.



مارك كلي طبق برنامه‌ريزي‌هاي انجام شده، تا اين لحظه فرمانده فضاپيماي اينديور است كه فوريه سال آينده ميلادي در ايستگاه فضايي بين‌المللي پهلو خواهد گرفت و برادردوقلويش، اسكات،در نقش فرمانده فعلي در اين ايستگاه به او خوشامد خواهد گفت.

منبع